Οι τελετές διακρατικών συμφωνιών από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έως και σήμερα έχουν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές ηγέτες των χωρών και ένα σήμα κατατεθέν σε πρώτο πλάνο. Ενα αντικείμενο που συνοδεύει τελετουργικά την υπογραφή επίσημων εγγράφων, τα οποία προσδιορίζουν συνθήκες εμπορίου, ανταλλαγής αγαθών, μετακινήσεις πληθυσμών και άλλων συστημάτων διακυβέρνησης της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι οι ανθοδέσμες που κοσμούν τις τράπεζες εξουσίας. Η εννοιολογική καλλιτέχνις Τάριν Σάιμον τις τοποθετεί εκ νέου στο επίκεντρο της τέχνης της στη σειρά έργων της «Paperwork and the Will of Capitalism», που ανοίγει σήμερα στο αθηναϊκό παράρτημα της γκαλερί Gagosian. «Τα άνθη αυτά στήθηκαν ανάμεσα σε ισχυρούς ανθρώπους καθώς εκείνοι υπέγραφαν συμφωνίες σχεδιασμένες να επηρεάσουν το πεπρωμένο του κόσμου» σημειώνει η καλλιτέχνις για τη σειρά που έκανε πρεμιέρα ως γλυπτική εγκατάσταση το 2015 στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας «All the World Futures». Η Σάιμον μίλησε χθες βράδυ στο Κυκλαδικό Μουσείο για την εξέλιξη της τεκμηρίωσης και αρχειακής έρευνας αυτής της σειράς, παρουσιάζοντας στην Αθήνα φωτογραφίες μεγάλης κλίμακας. Οι ανθοδέσμες της παραπέμπουν στα στιγμιότυπα από τις επίσημες εικόνες που αφορούν συμφωνίες, συνθήκες και διατάγματα, από την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου του Μπακού – Τιφλίδας – Τζεϊχάν ή την αποκατάσταση του ταχυδρομικού δικτύου στον Λίβανο έως τη συμφωνία των κυβερνήσεων Αυστραλίας και Καμπότζης για την εγκατάσταση των προσφύγων στη δεύτερη. Παράλληλα όμως με τη φωτογραφία της επίσημης ιστορικής καταγραφής η αμερικανίδα καλλιτέχνις δουλεύει τα έργα της πίσω από τις γραμμές των επίσημων εγγράφων, εντοπίζοντας στο γραφειοκρατικό ύφος τους τη θεατρικότητα της εξουσίας.
ΔΝΤ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ. Η έρευνά της αρχίζει με τη σύσταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και την εγκαθίδρυση της Παγκόσμιας Τράπεζας που ανακοινώθηκαν το 1944 στο πλαίσιο της Νομισματικής και Οικονομικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών στο Μπρέτον Γουντς, στο Νιου Χάμσαϊρ. Οι χώρες που έλαβαν τότε μέρος σ’ αυτήν τη διάσκεψη κορυφής μπήκαν στον κατάλογο ερευνών της Σάιμον, ο οποίος εμπλουτίζεται με τις νεότερες συμφωνίες και τις αντίστοιχες ανθοδέσμες. Οι ανθοδετικές αναπαραστάσεις της Σάιμον κρύβουν και άλλα επίπεδα συμβολισμών. Η ίδια αναφέρει τη γενεαλογία τους στους πίνακες νεκρής φύσης των φλαμανδών ζωγράφων του 17ου αιώνα. Τα «απίθανα μπουκέτα» σε εκείνους τους πίνακες ορίζονταν από φανταστικές συνθέσεις λουλουδιών και άλλων φυτών. Οι διαφορές κλίματος και τόπου εκείνη την εποχή απαγόρευαν τη συμβίωση εξωτικών και αυτοφυών ειδών. Ομως η άνθηση του φλαμανδικού εμπορίου αναδεικνύει τους εύρωστους οικονομικά ολλανδούς εμπόρους, με τους οποίους ο νεωτερικός καπιταλισμός αφήνει τα πρώιμα ίχνη του. Η Σάιμον εντοπίζει στις παραγγελίες τους για πίνακες νεκρής φύσης την επιθυμία της νέας τάξης να επιδείξει διακριτικά την ισχύ της. Στη σύγχρονη εποχή μας τα «φανταστικά μπουκέτα» είναι πλέον ρεαλιστικά και η καλλιτέχνις εντοπίζει τα είδη που την ενδιαφέρουν και τα προμηθεύεται στη μεγάλη αγορά ανθέων στο Ααλσμεερ της Ολλανδίας.
