Ο Φεβρουάριος του 2018 σφραγίζεται από γεγονότα που συνιστούν επικίνδυνο ορόσημο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο εμβολισμός περιπολικού του Λιμενικού Σώματος στα Ιμια από τουρκική κορβέτα και η παρεμπόδιση του γεωτρύπανου ιταλικής εταιρείας, το οποίο πραγματοποιούσε γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ, συγκροτούν από την πλευρά της Τουρκίας μεθοδευμένες κινήσεις αμφισβήτησης του status quo στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η δήλωση του τούρκου ΥΠΕΞ ότι τα Ιμια είναι τουρκικά αποκαλύπτει τους σχεδιασμούς της τουρκικής ηγεσίας. Χρησιμοποίησαν το προκληθέν επεισόδιο του διεμβολισμού για να δηλώσουν de facto τη διπλωματική και στρατιωτική παρουσία τους ενώ παράλληλα κατασκευάζουν φυλάκια απέναντι από τα Ιμια. Στην Κύπρο, όπου όπως φαίνεται οι υδρογονάνθρακες έχουν τεράστιο οικονομικό ενδιαφέρον, η τουρκική πλευρά δέσμευσε για στρατιωτική χρήση το τεμάχιο 3 της κυπριακής ΑΟΖ με ανανέωση της παράνομης NAVTEX, ματαιώνοντας τη γεώτρηση.
Πρόκειται για στρατηγικές κινήσεις και όχι για μεμονωμένη κλιμάκωση του παρελθόντος. Πρόκειται για μονομερή επιβολή νέου status quo εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου. Η ομιλία Ερντογάν λίγες ώρες μετά την επίθεση στα Ιμια δεν επιτρέπει άλλες εκτιμήσεις. «Για μας δεν υπάρχει καμιά διαφορά μεταξύ των δικαιωμάτων στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στην Αφρίν», είπε, επιβεβαιώνοντας με ξεκάθαρο τρόπο τη θεωρία των δυόμισι πολέμων (Ανατολική Μεσόγειο, Αιγαίο, Αφρίν). Ολα αυτά είναι γνωστά τουλάχιστον από τον περασμένο Δεκέμβριο. Τότε κατέστη σαφές, κατά την επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα, ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας στρατηγικής επιλογής από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία με νέους γεωπολιτικούς συμμάχους επιδιώκει να επιβάλει νέο status quo στην περιοχή παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Προσθέτοντας σε αυτά το ζήτημα της ΠΓΔΜ που δεν εξαντλείται στο όνομα, αλλά περιλαμβάνει το ζήτημα του αλυτρωτισμού και της ταυτότητας, αντιλαμβάνεται κανείς το τεντωμένο σχοινί πάνω στο οποίο βαδίζει η χώρα. Μέσα σε αυτήν τη συγκυρία, που απαιτεί ενότητα και εθνική στρατηγική, ο Πρωθυπουργός «στήνει» το σημερινό ακραία διχαστικό σκηνικό. Επιχειρεί με αθέμιτα μέσα να μετατρέψει ένα υπαρκτό διεθνές οικονομικό σκάνδαλο σε κατακόμβη των πολιτικών του αντιπάλων. Ο σχεδιασμός μακιαβελικός, παλαιοαριστερής κοπής. Λάσπη παντού και σε όλους. Κάποιοι ανώνυμοι πιθανολογούν ότι πρωθυπουργοί και υπουργοί σωρηδόν χρηματίστηκαν! Οι ίδιοι ανώνυμοι κάνουν και υποθετικές εκτιμήσεις για το ύψος της δωροδοκίας! Κυβερνητικοί αξιωματούχοι γνωμοδοτούν περί πρωτοφανούς σκανδάλου και το σκηνικό στήθηκε: Οι αδιάφθοροι απέναντι στους διεφθαρμένους. Η σκευωρία της κυβέρνησης είναι στημένη με γελοίο και πρόχειρο τρόπο. Για το σκάνδαλο της Novartis δεν θα πληρώσει κανείς. Ούτε εκείνοι οι γιατροί, φαρμακοποιοί που ασφαλώς εμπλέκονται, ούτε πολιτικοί που ενδεχομένως παρανόμησαν. Αλλωστε δεν είναι αυτός ο στόχος της κυβέρνησης. Ενας φθηνός, χυδαίος αντιπερισπασμός είναι, μιας ομάδας που αγωνίζεται αδίστακτα να παραμείνει στην εξουσία διχάζοντας τον λαό και κατεδαφίζοντας το κράτος δικαίου.
Το πρόβλημα θα ήταν διαχειρίσιμο αν την ίδια στιγμή η πατρίδα μας δεν αντιμετώπιζε τέτοιον κίνδυνο εξ ανατολών. Στη σημερινή όμως συγκυρία οι μεθοδεύσεις του Πρωθυπουργού μαρτυρούν ακραία άγνοια των εθνικών κινδύνων και φανερώνουν περίσσευμα ανευθυνότητας.
Το ενδεχόμενο μιας δραματικής εθνικής ήττας είναι υπαρκτό και η πατρίδα μας είναι επικίνδυνα «αθωράκιστη».
Η Μιλένα Αποστολάκη είναι πρώην υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης