Αναζήτηση
«Επειδή υπήρξε ένας ηλίθιος, μια ομάδα κινδυνεύει να χάσει το πρωτάθλημα και αυτό είναι άσχημο».
Κύριε υφυπουργέ του Αθλητισμού, δεν υπήρξε ένας ηλίθιος, όπως λέτε. Δεν ήταν ο πρίγκιπας Μίσκιν του Ντοστογέφσκι αλλά ένας σεσημασμένος. Που, όπως λέει το ρεπορτάζ, είναι «ιδιαίτερα επικίνδυνος» και σύμφωνα με τις δικαστικές πηγές κατά το παρελθόν είχε συλληφθεί άλλες τρεις φορές για περιστατικά συνδεόμενα με την αθλητική βία. Την πρώτη όταν ακόμα ήταν ανήλικος. Είχε δώσει δηλαδή δείγματα, αλλά κανείς δεν τα έλαβε υπόψη.
Ηλίθιος δεν είναι αυτός που πέταξε το ρολό χαρτιού από ταμειακή μηχανή στο πρόσωπο του Οσκαρ Γκαρσία. Ηλίθιος είναι ο κρατικός μηχανισμός που δεν μπορεί να προσφέρει προστασία στο κοινό συμφέρον.
Αυτός ο –κατά τον Γιώργο Βασιλειάδη –ηλίθιος έπρεπε να δίνει το «παρών» στο αστυνομικό τμήμα κάθε φορά που διεξάγονται αγώνες.
Να του απαγορευτεί ισοβίως η είσοδος σε όλους τους αθλητικούς χώρους. Το πρόσωπό του να είναι αφίσα σε όλα τα γήπεδα. Και οι ιθύνοντες των συλλόγων να φροντίζουν ώστε να μη φτάνουν ποτέ εισιτήρια στα χέρια του.
Το έγκλημα είναι συλλογικό. Οι ηθικοί αυτουργοί κρύβονται πίσω από βαριές πόρτες και κανείς τους δεν πρόκειται να τιμωρηθεί. Για όλα φταίνε οι παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου και η… φαντασία των θυμάτων.
Κρίμα για τον Ντοστογέφσκι που δεν βρίσκεται στη ζωή.
