Το νέο βιβλίο του Αντρές Μπάρμπα «Χέρια μικρά» (εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ)ανήκει στην ξεχωριστή αυτή κατηγορία βιβλίων, όπως«Τα τρομερά παιδιά»του Ζαν Κοκτώ ή«Ο άρχοντας των μυγών»του Ουίλιαμ Γκόλντινγκ, με πορτρέτα της παιδικής ηλικίας χωρίς εφησυχασμούς, που συγκινούν και σοκάρουν ταυτόχρονα, σκληρά και λυρικά, κατ’ εικόνα και ομοίωση της φάσης της ζωής που ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ ονόμαζε «η ηλικία της βίας».

Ο συγγραφέας παρασύρει τους αναγνώστες του στον κόσμο της παιδικής ηλικίας, εκεί που τα παιδιά είναι τα αντικείμενα του τρόμου και τα παιχνίδια τους, οι κανόνες και τα τελετουργικά, το υλικό από το οποίο φτιάχνονται οι εφιάλτες.

Μετά το θάνατο των γονιών της και τον σοβαρό τραυματισμό της σε αυτοκινητικό δυστύχημα η επτάχρονη Μαρίνα πηγαίνει για να ζήσει σε ένα ορφανοτροφείο θηλέων. «Ο πατέρας μου πέθανε αμέσως και στη συνέχεια η μητέρα μου πέθανε στο νοσοκομείο» επαναλαμβάνει, χωρίς λύπη, προσπαθώντας να ξορκίσει ότι έχει βιώσει.

Το μικρό κορίτσι έχει ως μόνη συντροφιά μια κούκλα που της έχει δώσει το ίδιο όνομα: Μαρίνα. Πολύ σύντομα οι ισορροπίες στο ίδρυμα αλλάζουν. Η διαφο­ρε­τικότητα του καινούργιου κοριτσιού το καθιστά επίκεντρο της προσοχής. Η θέα του κακοποιημένου κορμιού του νέου κοριτσιού διαλύει την εικόνα της συλλογικής ταυτότητας των κοριτσιών που ζούνε στο ορφανοτροφείο. Καθώς η Μαρίνα παλεύει να βρει τη θέση της, επινοεί ένα ανατριχιαστικό νυχτερινό παιχνίδι, στους κα­νόνες του οποίου υποβό­σκει μια έμμονη βία. Οι ενήλικες του ορφανοτροφείου παραμένουν περιφερειακές φιγούρες, απομακρυσμένοι, ανίκανοι ή απρόθυμοι να βάλουν περιορισμούς στα παιδιά του ιδρύματος. Η επιθυμία, σαν αίνιγ­μα ή σωτη­ρία, ιδω­μένη εναλλάξ μέσα από την οπτική της Μαρίνας και των άλλων κοριτσιών, με υπνωτιστικό, λυρικό ρυθμό, υπο­βάλ­λει μια αίσθηση διφο­ρούμενου και τρομερού· γιατί ο φό­βος είναι ακόμα πιο φο­βερός στον βαθμό που είναι αόριστος. Το μίσος και η αγάπη, η οργή και η επιθυμία – όλα μπερδεύονται καθώς τα κορίτσια μεταμορφώνονται σε μια ομάδα «αρπακτικών».

«Η επιθυμία ήταν ένα μεγάλο μαχαίρι και ήμασταν η λαβή».

ΟΑντρές Μπάρμπα γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1975 και ήδη έχει κατορθώσει να είναι μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές φωνές της γενιάς του. Το 2001 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Herralde για το μυθιστόρημα«La hermana de Katia», το οποίο το 2008 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. To 2010 το περιοδικό Granta τον συμπεριέλαβε στη λίστα του με τους καλύτερους νέους ισπανόφωνους συγγραφείς, ενώ το 2017 τιμήθηκε με το πολύ σημαντικό Premio Herralde για το μυθιστόρημά του«República luminosa», το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ το 2019. Το βιβλίο του έχει ήδη μεταφραστεί και κυκλοφορήσει σε αρκετές γλώσσες, πρόσφατα και στα αγγλικά.

Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα του βιβλίου.

Τελευταία Νέα