Είναι άγραφος κανόνας της πολιτικής: το «ατύχημα» καμιά φορά μπορεί να έχει βαρύτερες συνέπειες από το «προμελετημένο έγκλημα». Ο κανόνας αυτός φαίνεται να επιβεβαιώνεται στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία: το «ατύχημα» της επιδότησης ενοικίου πυροδοτεί εξελίξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο που δεν είχαν προκαλέσει τα «εγκλήματα» της φοροεισπρακτικής επιδρομής, των μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις ή της υποθήκευσης της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο για 99 χρόνια.
Στην πολιτική ισχύει και ο νόμος του Μέρφι: εάν είναι να πάει κάτι στραβά, θα πάει. Και η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα τίποτε δεν υπακούει στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Οι κυβερνητικοί χειρισμοί στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ ξύπνησαν τα εθνικά αντανακλαστικά της κοινής γνώμης, ενώ από τη διαχείριση του σκανδάλου Novartis η κυβέρνηση περισσότερο εκτέθηκε η ίδια παρά εξέθεσε τους αντιπάλους της. Σε όλες τις περιπτώσεις, με άλλα λόγια, οι στόχοι όχι μόνο δεν επιτεύχθηκαν αλλά και επέστρεψαν σαν μπούμερανγκ.
Στην πολιτική, τέλος, η ευθύνη έχει όνομα και διεύθυνση. Κι όσο βαρύνει τον Πρωθυπουργό η ευθύνη για τις αυταπάτες που έφεραν ακόμη ένα Μνημόνιο, άλλο τόσο τον βαρύνει για την επιδότηση ενοικίου. Ηταν μάλιστα μόλις πριν από μερικές ημέρες που κάλεσε από το βήμα της Βουλής τους προκατόχους του να αναλάβουν την πολιτική ευθύνη για τις φαρμακευτικές δαπάνες. Ηρθε ο καιρός να αναλάβει ο ίδιος τη δική του για την επέκταση των προνομίων της εξουσίας μεσούσης της κρίσης.
Τελευταία Νέα