Μια ζωή στο νοίκι (αλλά με επίδομα…)

«Πήρα 350 ευρώ, 50 ευρώ τον μήνα, σε ενοικιαζόμενο δωμάτιο» είπε on camera ο Ανεξάρτητος Ελληνας. Αν προσκόμιζε, συνέχισε, απόδειξη ότι έμενε στο Χίλτον που είναι 1.000 ευρώ, θα έπαιρνε 7.000. Εκείνος, όμως, δεν είναι σαν τη συντρόφισσα Αντωνοπούλου. Δεν έχει βαρύ πόθεν έσχες. Δεν έχει σπίτια στη Νέα Υόρκη. Κι έτσι, αν και αντιπρόεδρος κόμματος, διαλάλησε τη λαϊκότητά του –ακολουθώντας το τζανακοπουλικό παράδειγμα –και ενημέρωσε το φιλοθέαμον κοινό πως, ναι, πήρε τα λεφτά, αλλά τα χρησιμοποίησε για να μείνει στο Αιγάλεω. «Κι άμα δείτε πού έμενα…» επεσήμανε με παράπονο.

Το απόσπασμα είναι από την τηλεοπτική απολογία του Πάνου Σγουρίδη, ενός από τα τρία ακόμη μέλη Υπουργικού Συμβουλίου, για τα οποία αποκαλύφθηκε χθες πως είχαν αιτηθεί επιδόματος ενοικίου ως εξωκοινοβουλευτικοί. Οι άλλοι δύο είναι ο Δημήτρης Μάρδας και ο Κωνσταντίνος Φωτάκης, ενώ ελέγχονται και οι πρώην εξωκοινοβουλευτικοί υφυπουργοί των ΑΝΕΛ, Μαρίνα Χρυσοβελώνη και Νίκος Μαυραγάνης. Αν έχει μια αξία η παράθεση της δακρύβρεχτης αναφοράς του υφυπουργού της πρώτη και δεύτερη φορά Αριστεράς είναι γιατί επιβεβαιώνει το τσιτάτο που λέει πως «τα λόγια ενός πολιτικού δεν φανερώνουν την ιδέα που έχει για το θέμα του, αλλά την ιδέα που έχει για το ακροατήριό του». Και μεταξύ μας, τα λόγια των εμπλεκομένων σε αυτή την υπόθεση δίνουν και μια ιδέα για το πώς αντιμετωπίζουν πολλοί στην παράταξη του ηθικού πλεονεκτήματος ειδικά –αλλά και στο πολιτικό σύστημα γενικά –την αποστολή τους ως νομοθετικής εξουσίας. Πώς αλλιώς εξηγείται, άραγε, η δήλωση Φωτάκη ότι δεν έλαβε «οποιοδήποτε χρηματικό ποσό για δαπάνες διαμονής ή ενοικίου, αλλά έκανε την αίτηση για ενδεχόμενη κάλυψη δαπανών διαμονής ύψους 5.000 ευρώ», όταν είχε «αμφιβολία στο πού» θα μείνει; Ειδικά, αν διαβαστεί μέσα από το πρίσμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που διατείνεται μέσω της Ομάδας Αλήθειας πως ο Φωτάκης έχει σπίτι 240 τ.μ. στο Ψυχικό, άρα δεν θα έπρεπε να έχει κάνει καν την αίτηση.

Ο Μάρδας. Το ενοίκιο ενός κολωνακιώτικου διαμερίσματος έβαλε κάτω από τον προβολέα μια πρακτική της οποίας, ως φαίνεται, ιθύνων νους υπήρξε ο Μάρδας, αφού εκείνος φέρεται να εισηγήθηκε και να έβαλε την επίμαχη ρύθμιση στο τρίτο Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2015. Στο ίδιο, δηλαδή, Μνημόνιο που κούρευε κατά 50% το επίδομα θέρμανσης και έφερνε περικοπές στα επιδόματα πολυτέκνων και τριτέκνων.

Ο Μάρδας πάλι –που για την Ιστορία έλαβε το ποσό των 3.900 ευρώ –αρκέστηκε σε μια γραπτή ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία προτίθεται να επιστρέψει το ποσό. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, βέβαια, αυτής είναι το επιχείρημα υπεράσπισης της συγκεκριμένης νομοθετικής πράξης. «Αποσκοπούσε», γράφει, «στην ισότιμη μεταχείριση και μόνον (…) μεταξύ των εξωκοινοβουλευτικών μελών της κυβέρνησης εκτός Αττικής και των υπουργών – βουλευτών». Και συμπληρώνει ότι «και στην περίπτωση των βουλευτών αποδεκτών της επιδότησης ενοικίου δεν ισχύουν εισοδηματικά ή περιουσιακά κριτήρια».

Οι δικαιούχοι. Και τι ισχύει; Οι βουλευτές επαρχίας δικαιούνται –πέραν της βουλευτικής αποζημίωσης των 5.000 με 6.000 ευρώ –επίδομα ενοικίου από το μακρινό 1994. Αν μείνουν σε ξενοδοχείο, το πλαφόν είναι 1.200 ευρώ μηνιαίως. Αν νοικιάσουν σπίτι, 1.000 ευρώ. Μέχρι πρόσφατα, δεν έπαιρναν χρήματα στο χέρι. Οι υπηρεσίες της Βουλής μίσθωναν δωμάτια σε κεντρικά αθηναϊκά ξενοδοχεία. Τα τελευταία χρόνια, τους επετράπη να διαχειρίζονται μόνοι τους το κονδύλι, εφόσον προτιμούν να νοικιάζουν σπίτι.

Στα ξενοδοχεία. Οσοι επιλέγουν τα ξενοδοχεία κινούνται μεταξύ Κάραβελ, Τιτάνια και Αμαλία λόγω της απόστασής τους από τη Βουλή. Εκείνοι που επιδοτούνται, τώρα, για να μισθώσουν ξενοδοχείο, στην Αθήνα ή την εκλογική τους περιφέρεια, είναι 103. Οποιος ψάξει την κοινοβουλευτική Διαφάνεια θα δει πως για αυτούς το ελληνικό Δημόσιο έχει πληρώσει από τις αρχές του έτους γύρω στα 128.000 ευρώ. Βέβαια, οφείλει κανείς να παρατηρήσει πως τα δωμάτια ξενοδοχείων μισθώνονται από τη Βουλή σε χαμηλότερες τιμές από εκείνες της αγοράς. Εξού και, αν η τουριστική σεζόν αναμένεται καλή, οι ξενοδόχοι μάλλον θα προτιμήσουν να τα έχουν διαθέσιμα. Οπως, π.χ., το Κάραβελ, που έστειλε επιστολή ενημερώνοντας πως από την 1η Μαΐου και μετά δεν μπορεί να φιλοξενήσει τους 36 βουλευτές που μένουν εκεί. Αιτία; «Εργασίες ανακαίνισης» και «ανειλημμένες συμβατικές υποχρεώσεις», που στους κοινοβουλευτικούς διαδρόμους έχει μεταφραστεί σε «έξωση λόγω αυξημένης τουριστικής κίνησης».

Ο γαλάζιος Σάββας Αναστασιάδης λέει στα «ΝΕΑ» πως κανένα ξενοδοχείο δεν τους δέχεται πια. «Ούτε το Ηλέκτρα ούτε το Πλάζα ούτε το Αμαλία ούτε το Κάραβελ». Και κατηγορεί τον Νίκο Βούτση πως «κάνει πως δεν καταλαβαίνει και σφυρίζει αδιάφορα». Αντί να βρει λύση, προσθέτει, «προτιμάει να γεμίζει με άχρηστους και αχρείαστους μετακλητούς υπαλλήλους το Κοινοβούλιο». Με δυο λόγια, τα μέτωπα που άνοιξε η κυβέρνηση εκείνο το βράδυ του Αυγούστου πριν από τρία χρόνια, πιθανόν είναι περισσότερα απ’ όσα νομίζουν στο Μαξίμου. Και μεγεθύνονται χάρη στις πρόσφατες συριζαϊκές απόπειρες κάθαρσης τύπου Novartis.