Δικαίωση

Μπορώ να μην πανηγυρίζω;

Οχι, δεν μπορώ! Γιατί επιτέλους εισακούστηκα από τον πρόεδρο ακριβώς την ώρα που πια είχα αρχίσει να χάνω την πίστη μου. Κι εγώ κι αυτός. Εγώ να τον παρακολουθώ και εκείνος να “λιώνει” στις υπέρ Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ δηλώσεις. Και, θυμίζω, εδώ ήταν που μια φορά είχα γράψει, απευθυνόμενος στον πρόεδρο Αλέξη, “κάν’ τον επιτέλους υπουργό, δεν τον λυπάσαι; Τι τον αφήνεις να εξευτελίζεται τόσο;”.

Από πρόεδρος… κλητήρας

Τις θυσίες μόνο που έχει κάνει ο ταλαίπωρος για να τα καταφέρει θυμάμαι και δακρύζω! Μια ανατριχίλα με διαπερνάει. Ο άνθρωπος αυτός, ο μπαρμπα-Φώτης (Κουβέλης), δηλαδή, έγινε αναπληρωτής Καμμένου, απεμπολώντας –προσέξτε με παρακαλώ πολύ διότι το πράγμα χρήζει “ανάγνωσης” ειδικών επιστημόνων –μία προεδρία της Δημοκρατίας και μία πρωθυπουργία!!!

Είμαι βέβαιος ότι ο ιστορικός του μέλλοντος, αυτός δηλαδή που θα μελετήσει τι έγινε στην Ελλάδα της κρίσης, έπειτα από 100 ή 150 χρόνια, θα τραβάει τα μαλλιά του, μέχρι να μείνει κουρούπα, με τον άνθρωπο.

Αναφέρω, εν τάχει, για να τον …διευκολύνω (λέμε τώρα…):

Τον Μάιο του 2012, αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές, όταν η ΝουΔού είχε πάρει 19%, ο ΣΥΡΙΖΑ 17%, το ΠΑΣΟΚ 13% και η ΔΗΜΑΡ 6%, του προτάθηκε να γίνει πρωθυπουργός τρικομματικής κυβέρνησης με τη συμμετοχή ΝουΔού και ΠΑΣΟΚ ώστε η χώρα να αποφύγει ένα καταστροφικό δεύτερο γύρο εθνικών εκλογών εν μέσω της κρίσης. Αρνήθηκε και κανείς ποτέ δεν κατάλαβε γιατί. Ολοι όμως γνωρίζουν τι έγινε ενάμιση μήνα αργότερα, στις εκλογές του Ιουνίου του 2012…

Τον Αύγουστο του 2014 τού προτάθηκε από την κυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αρνήθηκε, προφανώς σε συνεννόηση με τον Τσίπρα, ο οποίος του έταξε το ίδιο, επί δικής του κυβερνήσεως και μετά τον κορόιδεψε κανονικά, στα μούτρα, κάνοντας Πρόεδρο τον Πρόεδρο Προκόπη.

Υπομονή

Ως καταγόμενος εκ της ευάνδρου (Ηπείρου) δεν μπορώ παρά να εκφράσω τον ενθουσιασμό μου για την υφυπουργοποίηση της εξ Ιωαννίνων ορμωμένης κυρίας Μερόπης Τζούφη, ιατρού το επάγγελμα, στη θέση του παραιτηθέντος – αποπεμφθέντος Ζουράρι. Αυξανόμεθα και πληθυνόμεθα οι Ηπειρώτες, γεγονός το οποίο δεν μπορεί παρά να με χαροποιεί, παρά το γεγονός ότι χθες είχα μια μικρή ταλαιπωρία: «γκουγκλάρισα» τη νέα υπουργό, αναζητώντας κάποια πρόσφατη φωτογραφία της, και όλο πάνω σε φωτογραφίες του έτερου βουλευτή Ιωαννίνων Χρήστου Μαντά έπεφτα!

Ασχετο, αλλά το απέδωσα στο γεγονός ότι μέχρι την τελευταία στιγμή φερόταν εκείνος προς υπουργοποίηση.

Ο καφές δεν έχει επίδομα

Ωρες προ του ανασχηματισμού, πέρασα χθες μια βόλτα από τη Βουλή. Ως γνωστόν η Βουλή είναι ένα μικρό χωριό. Πολύ μικρό, δε. Γνωρίζονται όλοι με όλους ή αν όχι με όλους, με τους περισσότερους. Κι όσοι δεν γνωρίζουν ποιος είναι ποιος υπάρχουν οι υπάλληλοι της Βουλής έτοιμοι να σου παράσχουν κάθε σχετική πληροφορία. Οι καλύτεροι δε όλων σε αυτό το γνωστικό αντικείμενο είναι τα γκαρσόνια του καφενείου.

Είναι εξ αντικειμένου εκείνοι που γνωρίζουν τα πάντα –και τις συνήθειές τους. Πώς τον πίνει τον καφέ ο τάδε, τι ποτό πίνει ο δείνα και τι ο γνωστός …δείνα (που έτσι και έχει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση η Βουλή κάνουν ειδικές προμήθειες σε ουίσκι στο καφενείο, γιατί μέχρι να έρθει η σειρά του να μιλήσει, τα έχει αδειάσει όλα –ένα νεκροταφείο μπουκαλιών είναι η κάβα του καφενείου ύστερα από κάθε πέρασμά του!..).

Ποιος αφήνει πουρμπουάρ και ποιος την κοπανάει χωρίς να πληρώσει τον καφέ –1,20 κάνει!

Αριστερό «ηθικόμετρο»

Ο πρόεδρος Αλέξης, τώρα, διατύπωσε μια υπέροχη εκδοχή για το σκάνδαλο της επιδότησης του ενοικίου του πάμπλουτου ζεύγους Αντωνοπούλου – Παπαδημητρίου, από την Τρίπολη, προχθές βράδυ, αποθεωνόμενος υπό του μπιστικού Καρανίκα (τι να κάνει ο άνθρωπος –το μεροκάματο, πάνω και πέρα απ’ όλα). Εγώ δεν πρόλαβα την ομιλία, είχα κλείσει ήδη τη σελίδα αυτή, και ούτω πως απουσίαζε κάθε αναφορά –εκθειαστική ασφαλώς! –από τη χθεσινή στήλη.

Αλλά μπορώ, με μεγάλη ευχαρίστηση, δε, να το κάνω σήμερα. Διότι αν δεν έγινε αντιληπτό υπό όλων, ενημερώνω ότι ο πρόεδρος Αλέξης είναι εφευρέτης ενός μέτρου, ονομαζόμενου «ηθικόμετρου», το οποίο, όπως μαρτυράει και η ονομασία του, μετράει το ήθος και συνακόλουθα την έλλειψή του.

Δηλαδή, αν παραπλανάς το Δημόσιο, υποδύεσαι τον πτωχό και καταφρονεμένο και το Δημόσιο, που κόβει χραπ με τη μια συντάξεις, δικαιώματα, επιδόματα, επικουρικά και όλα αυτά στο όνομα της οικονομίας και της περιστολής των δαπανών, σου επιδοτεί το ενοίκιο να μη νιώσεις την πίκρα του άστεγου, αυτό δεν είναι απάτη κατά τον Τσίπρα –όχι. Είναι επίδειξη ήθους! Επίσης ήθος είναι όταν σε αποπέμπουν σκαιότατα αντί να παραιτηθείς, και μετά το εμφανίζουν ως παραίτηση για λόγους ευθιξίας, προσθέτω.

Πρωταθλητής στο γλείψιμο

Στην ίδια κυβέρνηση πάντως ενδημούν και διάφορα άλλα είδη της συριζαίικης πανίδας, όπως αυτός ο «πολλά βαρύς και όχι» υπουργός Πολάκης, ο οποίος, χθες, κατήγαγε νέα περιφανή νίκη στον τομέα τού ποιος γλείφει περισσότερο Τσίπρα. Αναλύω το θέμα: ένα site εκ λάθους (ή από «στήσιμο» που του έγινε) έγραψε ότι η πρωθυπουργική σύντροφος (και όχι σύζυγος, Πολάκη μου, μην κάνεις τέτοια λάθη, δεν είναι και πολύ υγιεινό…) κυρία Μπαζιάνα μετέχει ως επιστήμων σε έρευνα του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα για τη φονική υπνική άπνοια (ανοίγω παρένθεση, σκοτώνει κυρίως άνδρες, φροντίστε οι άρρενες αναγνώστες να ενημερωθείτε σχετικά…), πράγμα που δεν ισχύει.

Πρόκειται για συνωνυμία. Εμένα με διαβεβαίωσε σχετικά ο πρύτανης της Ιατρικής Θάνος Δημόπουλος, φίλος μου.

Ποιος αντέδρασε με αναρτήσεις στο fb; Μα φυσικά ο γνωστός κύριος εκ Χανίων, ο οποίος, με ακατάσχετο υβρεολόγιο, στο οποίο φυσικά πρωτεύουσα θέση είχαν και η Novartis και το ΚΕΕΛΠΝΟ, έσπευσε να υπερασπιστεί την τιμή και την υπόληψη της κυρίας Μπαζιάνα. Το αποσυνδέω εντελώς, φυσικά, από το γεγονός ότι εκείνη την ώρα βρισκόταν σε εξέλιξη ο ανασχηματισμός.

Αλλά αναρωτιέμαι πραγματικά με τον Τσίπρα. Εχει ανάγκη τις «παρεμβάσεις» Πολάκη για ένα τέτοιο θέμα; Διερωτώμαι…