Η τουρκική προκλητικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ και στο Αιγαίο δεν έπρεπε να αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Οσες φορές δημιουργείται όξυνση στο Κυπριακό και απομακρύνεται η δυνατότητα επίλυσής του με διπλωματικά μέσα, η όξυνση αυτή μεγαλώνει και στο Αιγαίο. Οι προκλήσεις ενάντια σε Ελλάδα και Κύπρο πολλαπλασιάζονται. Την ίδια ώρα διαπιστώνουμε πως η διεθνής κοινή γνώμη όχι μόνον δεν είναι διατεθειμένη να συγκρουστεί με την Τουρκία, αλλά αντιδρά κατά τρόπο υποτονικό, ουδέτερο, έως και αρνητικό.
Μέσα σε τέτοιες κρίσεις που βιώσαμε και στο παρελθόν όχι λίγες φορές, μας δίνεται η δυνατότητα να πάψουμε να ζούμε με τις ψευδαισθήσεις μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι το ισχυρό μας χαρτί είναι η διπλωματία. Την 1η του περασμένου Οκτώβρη ο κ. Καμμένος ήλθε στην Κύπρο και, αφού έφερε δύο F16 για να πετάξουν πάνω από την παρέλαση για 4′, διακήρυξε πομπωδώς ότι «η Ελλάδα είναι εδώ και η Κύπρος δεν θα είναι ποτέ μόνη». Συνέπεια των πιο πάνω ήταν στις 15 Νοεμβρίου (επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους) σμήνη τουρκικών μαχητικών να αλωνίζουν για μια ολόκληρη μέρα στον εναέριο χώρο της Κύπρου, περιλαμβανόμενων κατοικημένων περιοχών. Και, βεβαίως, μετά τα τελευταία γεγονότα στα Ιμια και την ΑΟΖ, τα λόγια του κ. Καμμένου να κινούνται μεταξύ του κωμικού και της πολιτικής απάτης.
Τώρα που η αμετροέπεια και η αλαζονεία μας οδήγησαν στην αποτελμάτωση του Κυπριακού, τώρα που υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η Τουρκία να αρχίσει την υλοποίηση του Σχεδίου Β, χωρίς την εμπλοκή του ΟΗΕ με απόρριψη της διζωνικής ομοσπονδίας, προς τέρψιν πολλών υπερπατριωτών στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, τώρα που συνειδητοποιήσαμε πως όλοι, και Αμερικάνοι, και Ρώσοι, και ΟΗΕ, και ΕΕ μάς δείχνουν τη λύση του Κυπριακού ως τη μόνη διέξοδο, ίσως είναι η τελευταία μας ευκαιρία να κινηθούμε με ρεαλισμό και σύνεση προς την λύση. Τα όσα πετύχαμε με τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ και Αναστασιάδη – Ακιντζί ούτε στο όνειρό μας δεν προσδοκούσαμε στο πρόσφατο παρελθόν. Είτε, λοιπόν, προχωρούμε αποφασιστικά στη λύση με βάση αυτές τις συγκλίσεις και το περίγραμμα Γκουτέρες σε μια διαδικασία με συγκεκριμένο ορίζοντα ολοκλήρωσης ή αφήνουμε την Τουρκία ανενόχλητη να ολοκληρώσει το Σχέδιο Β.
Τα τελευταία γεγονότα υπογραμμίζουν πως με τέτοια Τουρκία απέναντί μας, που να αγνοεί το διεθνές δίκαιο και να ξιφουλκεί χωρίς αναστολές τόσο με τις ΗΠΑ όσο και τη Ρωσία και την ΕΕ, επιβάλλεται χωρίς καθυστέρηση η επίλυση του Κυπριακού. Δεν μιλούμε για την οποιαδήποτε λύση, αλλά μία λύση όπως την καθόρισε ο γ.γ. του ΟΗΕ, η οποία εξ ορισμού κατοχυρώνει τα νόμιμα δικαιώματα και Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ας κατανοήσουμε, επιτέλους, ότι ο μοναδικός τρόπος για να απαλλαγούμε από την Τουρκία είναι η επίλυση του Κυπριακού, κάτι που θα συμβάλει στην εκτόνωση της κρίσης στο Αιγαίο. Αν κάποιος ξέρει άλλον τρόπο, ας τον πει τώρα χωρίς μισόλογα.
Το Κυπριακό, όπως το ξέραμε, με τους αλλεπάλληλους και ατέρμονες κύκλους συνομιλιών, έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Σε μας εναπόκειται το πώς προχωρούμε. Μόνο που πλέον τα πράγματα είναι τόσον φανερά που κανένας δεν θα δικαιούται να επικαλεστεί είτε την άγνοιά του είτε την αδυναμία του να κατανοήσει την καταιγίδα που έρχεται.
Ο Μιχάλης Παπαπέτρου είναι πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας