Αναζήτηση
Ένα δύσκολο όσο κι επικίνδυνο γρίφο δημιούργησε η επιλογή του πρωθυπουργού να ρίξει στην «αρένα» του Πενταγώνου, δίπλα στον Πάνο Καμμένο, έναν ορκισμένο εχθρό του. Βέβαια χθες ο Πάνος Καμμένος τηλεφώνησε στον Φώτη Κουβέλη για να τον συγχαρεί και του είπε ότι χαίρεται που θα συνεργαστούν.
Ο Φώτης Κουβέλης ουδέποτε είχε καλές σχέσεις με τον, πλέον, προιστάμενό του. Στο παρελθόν έχουν συγκρουστεί άσχημα με σκληρούς χαρακτηρισμούς ο ένας για τον άλλον.
Χαρακτηριστική είναι η συνέντευξη που είχε δώσει ο κ. Καμμένος την 1η Μαΐου 2014, κατά την οποία είχε χαρακτηρίσει τον Φώτη Κουβέλη «πατερίτσα» και «άρχοντα των μαξιλαριών». Και είχε προσθέσει ότι “δεν προλαβαίνουν να τον καλέσουν (σ.σ στην κυβέρνηση), από μόνος του λέει, θα πάω αν με χρειαστούν” .
Από την πλευρά του, ο νέος αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας, Φώτης Κουβέλης για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον νυν Υπουργό Εθνικής Αμυνας Πάνο Καμμένο, έγραφε το 2012 στο twitter: «Συμμαχία της Αριστεράς με στήριξη του κ. Καμμένου δεν την νοούμαι και δεν την συζητάμε».
Σε κάθε περίπτωση η συγκατοίκηση θα έχει ενδιαφέρον, όπως ενδιαφέρον έχει και το παρασκήνιο για την επιλογή αυτή. Όπως αποκαλύπτει σήμερα η έντυπη έκδοη των «Νέων». το απόγευμα χθες ο Τσίπρας κάλεσε στο τηλέφωνο τον Φώτη Κουβέλη. Του εξήγησε ότι θέλει να πάει στο Πεντάγωνο για να αναλάβει μια επικίνδυνη αποστολή. Από τη μια διαθέτοντας την εμπειρία και την ηπιότητα που χρειάζεται να συνεργαστεί με τον κυβερνητικό εταίρο και από την άλλη να «έχει το μάτι» στις επιλογές του κυβερνητικού εταίρου.
Κάποιοι βάζουν στο κάδρο των δύσκολων συγκατοικήσεων κι άλλες δύο. Αυτήν του Γιάννη Δραγασάκη με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο αλλά και της κυρίας Λυδίας Κονιόρδου με το νέο υφυπουργό της Κωνσταντίνο Στρατή.
Όπως λέγεται, μπορεί ο κ. Δραγασάκης να μη δημιουργεί εντάσεις και να έχει συνεργαστεί με τον κ. Τσακαλώτο, ωστόσο, υπήρχε πάντα μια δυσκολία στις σχέσεις τους. Ο πρώτος κρατάει και τις αρμοδιότητες του αντιπροέδρου αρμόδιου για τα τραπεζικά θέματα, γίνεται πολύ ισχυρός και μένει να δούμε πώς θα πάει κι αυτή η συγκατοίκηση. Επί της ουσίας ο κ. Δραγασάκης γίνεται «τσάρος» της οικονομίας πάνω από το νυν «τσάρο».
Αλλωστε, φαίνεται ότι στο παρασκήνιο υπήρξε πολύ «γκρίνια» και κόντρες κορυφής για το υπουργείο Οικονομικών. Ο κ. Τσακαλώτος δεν επιθυμούσε συγκεκριμένα πρόσωπα να είναι δίπλα του, ο κ. Δραγασάκης οδηγήθηκε προκειμένου να κρατήσει τις ισορροπίες, κάτι που βεβαίως μπορεί να αποβεί σε βάρος της ανάπτυξης.
Στο Πολιτισμού τέλος, είναι φανερό ότι η επιλογή του κ. Στρατή ψαλιδίζει τις αρμοδιότητες της υπουργού για την οποία δεν είχαν την καλύτερη γνώμη στο Μαξίμου. Η κ. Κονιόρδου φερόταν να είναι υποψήφια προς αποχώρηση, κάτι που τελικά δεν συνέβη αλλά μπήκε «καπέλο» ο κ. Στρατής. Είναι φανερό ότι ο νέος υφυπουργός θα μπορούσε να πάρει τη θέση της σε έναν νέο ανασχηματισμό.
Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς την επιλογή Βίτσα για το μεταναστευτικό καθώς πολλοί χρέωναν στον κ. Μουζάλα μια χαοτική κατάσταση, πολλές γκρίνιες στο πρόσωπό του και μια διάθεση από το Μαξίμου να μπει κάποιο πρόσωπο που θα νοικοκυρέψει το υπουργείο.
Αναλυτικά, όλο το παρασκήνιο στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ.
