Το καλοκαίρι του 1959, που ο Κάρολος Κουν ανέβαζε στη σκηνή του ανοιχτού θεάτρου των Μακεδονικών Σπουδών το έργο «Καλοκαίρι και καταχνιά» του Τενεσί Ουίλιαμς, στο παρακείμενο γήπεδο της ΧΑΝΘ ο Ορέστης Αγγελίδης οδηγούσε τον ΠΑΟΚ στην κατάκτηση του πανελλήνιου πρωταθλήματος μπάσκετ. Τη φωτογραφία από αυτόν τον θρίαμβο (για τον οποίο εξοργίστηκε ο μεγάλος σκηνοθέτης, καθώς οι φωνές του κόσμου κάλυπταν τα λόγια των ηθοποιών) ο παλαίμαχος παίκτης και προπονητής την είχε επί δεκαετίες στο κομοδίνο του· μέχρι χθες που την αντίκρισε για τελευταία φορά…
Εμβληματική φιγούρα στην Ιστορία του ΠΑΟΚ, ο «Ορέστης από την Προύσα», όπως αυτοπροσδιοριζόταν, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, αφήνοντας πίσω του σπουδαία παρακαταθήκη ως παίκτης, διαιτητής και προπονητής. Εκτός από τους πάγκους του ΠΑΟΚ, του Ηρακλή και του Αετού Θεσσαλονίκης διετέλεσε επί 20 συναπτά έτη προπονητής όλων των εθνικών ομάδων.
Το 1986 βρισκόταν στο πλευρό του Κώστα Πολίτη στο Mundobasket της Ισπανίας και αποσύρθηκε το 1990, μετά τους Βαλκανικούς Αγώνες στα Σκόπια. Στα χνάρια του βάδισε ο γιος του Μιχάλης, ο οποίος αγωνίστηκε σε ΠΑΟΚ, Ιωνικό Νικαίας και Απόλλωνα Πατρών, ενώ εδώ και 20 χρόνια εργάζεται ως προπονητής σε κολέγιο στο Σικάγο.