Πάμε Ελλάδα τώρα: Πριν από λίγες ημέρες η NOVA άσκησε το μονομερές δικαίωμά της για τον πρόωρο τερματισμό της Σύμβασης Κεντρικής Διαχείρισης με τη Super League για την αγωνιστική σεζόν 2018-19. Από την επόμενη σεζόν το συνδρομητικό κανάλι θα υπογράψει διμερείς συμβάσεις ξεχωριστά με κάθε ΠΑΕ. Ακόμα και αν το υπάρχον τηλεοπτικό καθεστώς δεν ήταν ζημιογόνο για την εταιρεία, τα γεγονότα της Τούμπας δικαιώνουν την ενέργειά της. Εδώ και χρόνια το τοξικό ελληνικό ποδόσφαιρο είναι καθρέφτης του ελληνικού επιχειρηματικού τοπίου συνολικά: αφιλόξενο περιβάλλον, προϊόν χαμηλής ποιότητας, σχεδόν ανύπαρκτες υποδομές και κυρίως εγχώριο ανθρώπινο κεφάλαιο που ζει με το όνειρο να φύγει στο εξωτερικό. Κανονικά, το ελληνικό ποδόσφαιρο θα έπρεπε να πληρώνει για να προβάλλεται τηλεοπτικά και όχι το αντίστροφο. Πρόκειται για μια ιστορία της πλάκας που φθείρει οποιονδήποτε τολμάει να ασχολείται σοβαρά και να επενδύει με όρους πραγματικής και όχι παρασιτικής επιχειρηματικότητας. Και όλοι εμείς που ζούμε γράφοντας γι’ αυτό μοιάζουμε πια με ρακοσυλλέκτες που αναζητούν στα σκουπίδια ένα αντικείμενο που να αξίζει δυο δεκάρες.
Ρακοσυλλέκτες
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε μία βέσπα και ένα σκουτεράκι; Το γήπεδο μέσα στο οποίο πέρασαν και για ποιο πρωτάθλημα μιλάμε. Το σκούτερ της Τούμπας δεν είναι καινοτομία. Μας έχουν προλάβει οι Ιταλοί εδώ και χρόνια, όταν το 2001 μία βέσπα «μέτρησε» τα σκαλιά στο πάνω διάζωμα του Σαν Σίρο στο ματς Ιντερ – Αταλάντα. Το θέμα όμως είναι ότι το πρωτάθλημα εκεί λέγεται Serie A και το τηλεοπτικό προϊόν κοστολογήθηκε για την επόμενη τριετία (2018-’21) στο 1,05 δισ. ευρώ.