Ο ανασχηματισμός απέδειξε, για μια ακόμη φορά, ότι οι κυβερνώντες δεν έχουν σχέση με αυτό που ονομάζεται πολιτικός ή θεσμικός πολιτισμός, καθώς αυτός χαρακτηρίζει κάθε μας συμπεριφορά. Ανιχνεύεται σε κάθε μας ενέργεια, σε κάθε απόφασή μας, σε κάθε λειτουργία μας.
Πολιτισμός είναι όταν τα λόγια και τα έργα μας διακρίνονται από συνέπεια και αντιστοιχίες. Πολιτισμός είναι η ειλικρίνειά μας προς τους συνομιλητές μας. Πολιτισμός είναι η ιδεολογία και οι πολιτικές, που ο καθένας μας πρεσβεύει και ακολουθεί, να διακρίνονται από αρχές και αξίες.
Πολύ πικρή, αλλά απόλυτα ορθή, η διαπίστωση του παλαιού συντρόφου ότι η «τέλεια ανυποληψία του Κουβέλη είναι και δική του ταπείνωση», για τα τόσα χρόνια συμπόρευσης μαζί του. Από παρ’ ολίγον Πρωθυπουργός και Πρόεδρος Δημοκρατίας, ο Φώτης Κουβέλης –ο κάποτε σεβαστός, αλλά πάντα εξουσιολάγνος, επικεφαλής της Δημοκρατικής Αριστεράς –ετέθη από προχθές υπό τας διαταγάς του εθνικοακροδεξιολαϊκιστή υπουργού Εθνικής Αμυνας. Κάποτε τον εξόρκιζε. Προχθές –ενώ απολάμβανε την απόδοση τιμών –με έκδηλη συγκίνηση ώμνυε στη μελλοντική άριστη συνεργασία τους. Κατάντια…
Αραγε, δεν εισπράττεται ως ταπείνωση για τα στελέχη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας –τουλάχιστον γι’ αυτούς που διαθέτουν βαριές επιστημονικές περγαμηνές και διοικητικό έργο αδιαμφισβήτητο –η τοποθέτηση ως πολιτικού τους προϊσταμένου ενός χαμηλόβαθμου υπαλλήλου-αρχαιολόγου, ο οποίος ελέω κομματικών περγαμηνών προήχθη σε υφυπουργό; Αποτελεί προσβολή ότι ο ίδιος δέχεται το δοξαστικό κομματικού κονδυλοφόρου ότι «από το 2006 χειρίστηκε δύσκολες υποθέσεις στις Διευθύνσεις Αναστήλωσης Μνημείων και Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων βάζοντας την προσωπική του σφραγίδα». Ο άνθρωπος –ευγενικό παιδί χαμηλών τόνων στο παρελθόν –ούτε εισηγητής δεν έγινε. Από ποιες, λοιπόν, θέσεις ευθύνης έβαλε την προσωπική του σφραγίδα και πού;
Δύσκολη κι επώδυνη για τους πολίτες και τη χώρα η τριετής διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Διακυβέρνηση αναποτελεσματική και απολύτως ελλειμματική σε ήθος. Οι κυβερνώντες εξαπατούν ασύστολα βαφτίζοντας τις αποτυχίες τους θριάμβους. Οικονομική δυσπραγία και αδιαφορία για την ασφάλεια των πολιτών. Ελλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς και κατάλυσή τους. Ανυπαρξία αξιοκρατίας και κράτους δικαίου. Σπίλωση και κατασυκοφάντηση των διαφωνούντων με την κυβερνητική αυθεντία. Είναι τα χαρακτηριστικά της καθημερινότητάς μας επί ημερών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Το ύφος και η γλώσσα της επίσημης ανακοίνωσης του γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού –με το εθνόσημο στην κορυφή –ως απάντηση στη σύζυγο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την τρομοκρατική επίθεση στο κτίριο της επιχείρησής της, αποτελεί αδιάψευστο τεκμήριο του εκχυδαϊσμού, που η κυβέρνηση θέλει να εμφανίσει ως κανονικότητα στη δημόσια ζωή.
Οι γέλωτες και οι ύβρεις του αναπληρωτή υπουργού Υγείας –συμβόλου του ΣΥΡΙΖΑ –στα κυβερνητικά έδρανα της Βουλής, όταν συντετριμμένος ο τέως πρόεδρος του ΣτΕ και υπηρεσιακός πρωθυπουργός προσπαθούσε να υπερασπιστεί δημόσια ζωή σαράντα ετών –έναντι ψευδών και χυδαίων κατηγοριών -, σφράγισαν το ήθος των κυβερνώντων. Ευτελίζει και εκχυδαΐζει και μόνη η παρουσία τους κάθε έννοια πολιτικού και θεσμικού πολιτισμού. Κάθε μέρα… όπισθεν ολοταχώς.
