Αξίζει να περιγραφεί πρώτα το σκηνικό: εμπορικά καταστήματα που ανατινάσσονται με βόμβες, εκτελέσεις εν ψυχρώ σε καφετέριες, επιδρομές στον πιο εμπορικό δρόμο της πρωτεύουσας αλλά και σε πολλές πόλεις ακόμη, αναταραχή στις φυλακές, ξεκαθαρίσματα και ξυλοδαρμοί μεταξύ κρατουμένων του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου, εισβολές ομάδων σε νοσοκομεία και συμβολαιογραφεία, πυρπολήσεις μέσων μεταφοράς, άβατα…
Δεν είναι ότι όλα αυτά τα γεγονότα γεμίζουν το αστυνομικό δελτίο. Είναι ότι τραυματίζουν τη δημοκρατία. Γιατί πρέπει να γίνει για ακόμη μία φορά σαφές: δημοκρατία χωρίς εμπεδωμένο αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες δεν μπορεί να υπάρξει. Η δημοκρατία υπονομεύεται όταν δεν προστατεύονται βασικά δικαιώματα, όταν δεν τηρούνται οι κανόνες και δεν εφαρμόζεται το δίκαιο που η ίδια η δημοκρατική κοινωνία έχει επιλέξει για τη λειτουργία της. Δεν νοείται να καταστρέφονται η δημόσια και ιδιωτικές περιουσίες, να κυριαρχούν η βία και η ανομία, να βιαιοπραγούν ασύδοτα κάποιοι και η οργανωμένη πολιτεία να παρατηρεί αμήχανη ή να εμφανίζεται ανίκανη να δράσει.
Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στη χώρα μας. Η κυβέρνηση περιορίζεται στον ρόλο του παρατηρητή φαινομένων που δεν βιώνει καμία χώρα στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Καμία ευρωπαϊκή κοινωνία δεν υφίσταται αυτή τη βία στην καθημερινότητά της επειδή σε καμία κοινωνία δεν καταγράφεται αυτή η αδράνεια από την πλευρά των οργάνων που είναι επιφορτισμένα με την προστασία της. Εχει έρθει η ώρα επιτέλους να πράξει η κυβέρνηση τα δέοντα απέναντι σε αυτόν τον κύκλο βίας που έχει ανοίξει. Και να το κάνει πριν ο κύκλος βίας γίνει κύκλος αίματος.
