Τον Μάιο του 2012 οι νέοι συγκάτοικοι του «Πενταγώνου» εκπροσωπούσαν το 16% του εκλογικού σώματος –10% ο Πάνος Καμμένος με τους ΑΝΕΛ και 6% ο Φώτης Κουβέλης με τη ΔΗΜΑΡ. Μάλλον εντυπωσιακό αποτέλεσμα σε μια κάλπη με διαλυτικές επιπτώσεις για ένα δικομματικό σύστημα που καθοδηγούσε τη χώρα από το 1974. Μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα που είχε εκτιναχθεί σε εκείνες τις εκλογές στη θέση του ηγέτη της αντιπολίτευσης, ο Καμμένος με τον Κουβέλη ήταν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί που κρατούσαν τα κλειδιά του ρυθμιστή των εξελίξεων. Ουδείς –από τους άλλους αρχηγούς –είχε διανοηθεί να τους φέρει στο ίδιο τραπέζι. Εξι χρόνια μετά, το αδιανόητο του 2012 έχει ανατραπεί πλήρως από τον Τσίπρα. Εάν το πολιτικό στοίχημα που βάζει ο Τσίπρας το 2018 είναι η συμπόρευση μιας εθνικοπατρωτικής Δεξιάς με μια ανανεωτική ευρωπαϊκή Αριστερά, ουδείς γνωρίζει προς το παρόν ποιος θα το πληρώσει.
Στη βάση των εκλογικών ποσοστών, το δίδυμο του Κουβέλη με τον Καμμένο είναι ζήτημα αν θα μπορούσε να κινητοποιήσει σήμερα το 3% των ψηφοφόρων. Ο πρώην πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, άλλωστε, έχει διαγραφεί από τη λίστα των δημοσκόπων. Συνεπώς, η παρουσία του Κουβέλη στο ΥΕΘΑ έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα. Αν υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι που επέβαλαν την παρουσία του στο κυβερνητικό σχήμα και, πολύ περισσότερο, στο «Πεντάγωνο», αυτοί θα φανούν αργότερα και εξαρτώνται μάλλον από τις κινήσεις του Καμμένου. Τα ερωτήματα ωστόσο είναι πολλά, ακόμη και από όσους εδρεύουν στην Κουμουνδούρου. Ενα «μάτι» δίπλα στον υπουργό Αμυνας για τα εξοπλιστικά ή μια διάδοχη κατάσταση στο υπουργείο, εάν ο Καμμένος επιχειρήσει μια «ηρωική» έξοδο για το Σκοπιανό, προσφέρεται αυτή την ώρα για εξήγηση –αλλά θα μπορούσε να ικανοποιηθεί και με άλλες επιλογές, που θα έδειχναν και πιο συμβατές με το «Πεντάγωνο», απ’ ότι ο Κουβέλης. Η διαβεβαίωση του Μαξίμου ότι ο Τσίπρας με τον Κουβέλη δεν συζήτησαν για κανένα άλλο υπουργείο, ούτε χρειάστηκε πολλή ώρα για να έρθει η καταφατική απάντηση από τον νέο αναπληρωτή υπουργό, φανερώνει πως για κάποιους αδιεκρίνιστους λόγους ο Πρωθυπουργός θεωρεί πως ο Κουβέλης «κουμπώνει» με στολή παραλλαγής, δίπλα στον Καμμένο. Σύντομα μπορεί να αποδειχθεί ότι πρόκειται για εκκωφαντική «αστοχία υλικού», αλλά μέχρι τότε όλοι θα παρακολουθούν τις αποστολές του 70χρονου πρώην πολιτικού αρχηγού, όπως την διευθέτηση της σύλληψης στον Εβρο των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Τσίπρα, ωστόσο, δεν έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα ή όχι του Κουβέλη, με την επιτυχημενη ή μη αποστολή του, παραπλεύρως του Καμμένου. Ετσι κι άλλως δεν έχει ανακληθεί από την πολιτική εφεδρεία για μια καταδρομική επιχείρηση. Ο Κουβέλης πήγε στο «Πεντάγωνο» για να φαίνεται στη βιτρίνα, μήπως θέλξει ένα κεντροαριστερό ακροατήριο καθ΄οδόν προς τις κάλπες. Ο ήπιος άλλοτε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών θα μπορούσε να κάνει λόγο για ανήκεστο βλάβη στην κυβέρνηση και τον σχεδιασμό του Πρωθυπουργού, στην περίπτωση που η δική του επιστράτευση οδηγήσει στα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα: οι κεντροαριστεροί –που πολλά μπορούν να αποδεχθούν, αλλά όχι τα αδιανόητα –να απομακρυνθούν, δηλαδή, τρέχοντας προς άλλες κατευθύνσεις. Σε αυτή την περίπτωση, ο Κουβέλης θα αποδειχθεί περισσότερο μια επιλογή απόγνωσης –μπροστά στη δυστοκία του Τσίπρα να στατολογήσει άλλα στελέχη με κεντροαριστερή ταυτότητα. Τον Νίκο Χριστουδουλάκη ή τον Σταύρο Μπένο, για παράδειγμα, μπορούν να διαβεβαιώσουν από το Μαξίμου ότι θα τους αγκάλιαζε με ιδιαίτερη θέρμη ο Τσίπρας, παραχωρώντας και τα υπουργεία Οικονομίας και Πολιτισμού, αντίστοιχα. Εάν ήθελαν να πέσουν στην αγκαλιά του.
Τελευταία Νέα