Σχέσεις (στ)οργής

Αναφέρομαι στην περίπτωση του Ιδρύματος που διαχειρίζεται τα περιουσιακά στοιχεία της Παναγίας της Τήνου. Και πιο συγκεκριμένα στην τροπολογία που ψήφισε η κυβέρνηση στη Βουλή και με την οποία του λοιπού η διοίκηση του Ιδρύματος, όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλα τα κοινωφελή ιδρύματα της χώρας, περιέρχεται υπό τον έλεγχο του ελληνικού Δημοσίου –και πιο συγκεκριμένα τη διοίκησή του τού λοιπού θα διορίζει το υπουργείο των Οικονομικών.

Η Εκκλησία, που, πρέπει να το πούμε και αυτό, από την διαχείριση του Ιδρύματος είχε ένα σοβαρό (αγνώστου ύψους) έσοδο, διότι τα τάματα των πιστών μετατρέπονταν σε πολύτιμα μέταλλα και ζεστό χρήμα, διαμαρτυρήθηκε έντονα, αλλά οι διαμαρτυρίες της έπεσαν στο κενό, δεδομένου ότι η κυβέρνηση ρουσφέτια κάνει εν όψει εκλογών –εν προκειμένω στον Δήμο Τήνου, ο οποίος έως τώρα έμενε εκτός της διοίκησης του Ιδρύματος και άρα και εκτός μοιρασιάς.

Το θέμα δεν είναι απλό, η Εκκλησία φοβάται ότι το ίδιο θα συμβεί και με άλλα παρόμοια εκκλησιαστικά Ιδρύματα που διαχειρίζεται και ετοιμάζεται να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (αν δεν το έχει κάνει ήδη…), διότι, λέει η συγκεκριμένη τροπολογία, προσκρούει στο άρθρο 102 του Συντάγματος, το οποίο προσδιορίζει επακριβώς τις αρμοδιότητες των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, άρα είναι άκυρη. Ητοι οι ΟΤΑ που έχουν την αρμοδιότητα επί τοπικών θεμάτων δεν μπορούν να διαχειρίζονται οργανισμούς με πανελλήνια δράση, όπως το Ιδρυμα Παναγίας της Τήνου.

Εγώ απλώς να δηλώσω ότι δεν τον λυπάμαι –καθόλου μάλιστα –τον Μακαριότατο Ιερώνυμο, διότι αδυνατώ να ξεχάσω αυτά τα «κολλητιλίκια» με τον Τσίπρα, όπως επίσης και την υπόγεια γραμμή που έπεσε παραμονές των εκλογών στις εκκλησίες να ψηφίσουν οι πιστοί «αυτό το καλό και ευσεβές παιδί»…

Τα Ιδρύματα των Ηπειρωτών

Προκειμένου περί Ιδρυμάτων (διότι αυτό της Παναγίας της Τήνου έχει μια «ιστορία» με την οποία ασχολούνται, νομίζω, εισαγγελείς…) είναι νομίζω ευκαιρία να επαναφέρει κανείς στην επικαιρότητα τα Ιδρύματα που έχουν ιδρύσει ηπειρώτες ευεργέτες από εκατονταετιών και τα οποία διοικούνται από την Αθήνα, αλλά δεν εκπληρώνουν τους λόγους για τους οποίους δημιουργήθηκαν.

Να μου συγχωρεθεί ο τοπικισμός επί του συγκεκριμένου θέματος, αλλά είναι πάγιο το αίτημα φορέων της Ηπείρου για τα ιδρύματα αυτά, που τα δημιούργησαν ηπειρώτες εθνικοί ευεργέτες και σκοπό είχαν να βελτιώσουν τις υποδομές και τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων που ζουν στην Ηπειρο. Αφησαν τεράστιες περιουσίες για τον λόγο αυτό και αφού στόλισαν και την πρωτεύουσα με υπέροχες κατασκευές (από το Ζάππειο ώς το Παναθηναϊκό Στάδιο –τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω δηλαδή) άφησαν εντολή στους διαχειριστές να βοηθήσουν απόρους, να στηρίξουν παιδιά που σπουδάζουν, να γίνουν υποδομές στην Ηπειρο.

Τι έγινε από όλα αυτά; Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει. Το υπουργείο Οικονομικών διορίζει διοικήσεις, οι διοικήσεις κάνουν μια κάποια διαχείριση, αλλά τρέχα γύρευε ποιος τους ελέγχει για το αν αυτά που κάνουν είναι σύμφωνα ή όχι με τις διαθήκες των διαθετών. Το μόνο που ξέρω είναι ότι οι Ηπειρώτες διαμαρτύρονται και μάλιστα είχε υπάρξει προ ετών μία κίνηση για να αναλάβουν Ηπειρώτες τη διαχείριση των ιδρυμάτων, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

«Οχι στη λήθη»

Στον απόηχο του πρόσφατου ανασχηματισμού (την Τετάρτη έγινε, αλλά ποιος τον θυμάται πια), φίλος μου από τα παλιά κι αυτός (όπως χθες ο Στάθης Γιώτας), μου τηλεφώνησε για να μου θυμίσει κάτι ακόμη από το ένδοξο παρελθόν του μπαρμπα-Φώτη (Κουβέλη). Οτι είναι αυτός που είχε αναλάβει υπουργός Δικαιοσύνης κατά την αμαρτωλή συγκυβέρνηση ΝουΔου – Συνασπισμού το καλοκαίρι του 1989.

Για να θυμούνται λοιπόν οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ανατρέχω επ’ ολίγον στο συγκεκριμένο γεγονός, για να αναφέρω ότι στη διάρκεια της τρίμηνης θητείας του μπαρμπα-Φώτη ως υπουργού Δικαιοσύνης, στήθηκε η βρωμερή συνωμοσία για την παραπομπή του Ανδρέα του Αείμνηστου, στο Ειδικό Δικαστήριο, επί τη βάσει μαρτυριών τύπου Μαμανέα, ότι τάχα μου τα ‘παιρνε ο Ανδρέας από τον Κοσκωτά μέσα σε κουτιά από «πάμπερς».

Παρά το ολοφάνερο της κατασκευής, η υπόθεση προχώρησε και έφτασε, ως γνωστόν, ώς το Ειδικό Δικαστήριο, όπου ο Ανδρέας, παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες του τότε δικαστικού κατεστημένου, αθωώθηκε. Η περίοδος εκείνη αποκλήθηκε «βρώμικο ’89» και έτσι πέρασε στην Ιστορία. Ο μπαρμπα-Φώτης έχει εξ αυτού του λόγου το δικό του μερίδιο ευθύνης και είναι σημαντικό να πούμε ότι ποτέ δεν ζήτησε μια συγγνώμη –εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι.

Ο ηττημένος

Αλλος φίλος, συριζαίος, πούρος και ωραίος, από αυτούς που χαίρεσαι να συνομιλείς μαζί τους, και είναι ο άνθρωπος από αυτούς που πατάνε γερά στα πόδια τους, μου επισήμανε χθες ότι αν υπάρχει ένας ηττημένος στον ανασχηματισμό, αυτός είναι ο Νίκος Παππάς, ο οποίος καιγόταν να γίνει υπουργός Οικονομίας και Επενδύσεων.

–Τζάμπα πήγε το ταξίδι του Νίκου στην Αμερική, τζάμπα και οι επαφές με επενδυτές και αξιωματούχους για την επόμενη ΔΕΘ που είναι αφιερωμένη στις ΗΠΑ, μου είπε χαρακτηριστικά.

Του επισήμανα ότι όπως έγραψαν ήδη από προχθές «ΤΑ ΝΕΑ», σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες τον ήθελε ο πρόεδρος Αλέξης για το συγκεκριμένο υπουργείο, αλλά αντέδρασε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

–Ο Τσίπρας ή ο Τσακαλώτος είναι ο Πρωθυπουργός; μού αντέτεινε.

Στο αυταπόδεικτο της απάντησης ο φίλος μου μού ανέφερε απλώς ότι «στη μάχη των συσχετισμών αυτός που έχασε ήταν ο Τσίπρας, να ξέρεις».

Εμεινε εκτός

Αυτός που κατά τη γνώμη μου έπαθε την πλάκα του από τον ανασχηματισμό ήταν ένας από τους πιο καλούς πελάτες του κυρίου Μάκη (Τριανταφυλλόπουλου) την εποχή της «Ζούγκλας», ο και γιατρός το επάγγελμα Παπαχριστόπουλος. Ο άνθρωπος λέγεται ότι το είχε «δεμένο» πως «αυτή τη φορά» ο πρόεδρος Αλέξης θα τον έβαζε στην κυβέρνηση, να ‘χει να λέει και αυτός αυτός ότι εκτός από «πελάτης» Μάκη διοίκησε και τη χώρα!

Μετά δε και την αποπομπή του Ζουράρι, μου λένε το είχε τόσο «δεμένο», ώστε στους διαδρόμους της Βουλής τον είχαν ως βέβαιο προς υπουργοποίηση. Αλλά όχι (και αυτό έχει σημασία) και ο πρόεδρος Αλέξης, ο οποίος κρατάει και το πεπόνι και το μαχαίρι και το κόβει κατά βούληση.

Σημειώνω εκ παραλλήλου –για να καταδειχθεί το μέγεθος της απρέπειας προς τον Παπαχριστόπουλο –ότι έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του να υποδηλώσει ότι είναι «παρών» και «μάχιμος». Στη Βουλή κυκλοφορούσε με… σακίδιο στην πλάτη –μήνυμα προς συριζαίους ότι «είμαι ένας από σας» –και δεν ήταν λίγες οι φορές που του μισάνοιχτου σακιδίου του προεξείχε διπλωμένη η «Αυγή» –για όποιον δεν κατάλαβε δηλαδή.

Αντιλαμβάνομαι την απογοήτευσή του και ενώνω και τη δική μου φωνή διαμαρτυρίας, διότι αυτό το αστέρι λείπει από την κυβέρνηση. Ειλικρινά…