Ο ίδιος αρνείται τη σημασία των αξιωμάτων καθώς, όπως λέει, δεν είναι στην κουλτούρα του και διευκρινίζει πως υπάρχουν μόνο ευθύνες. Ομως παραδέχεται ότι «όταν αναλαμβάνει ένας αντιπρόεδρος ένα υπουργείο, η ευθύνη είναι ακόμη μεγαλύτερη». Εκ του αποτελέσματος, και ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι ο ίδιος χαμηλώνει τους τόνους, ο Γιάννης Δραγασάκης αποτελεί από χθες το μεσημέρι ίσως τον πιο βασικό παράγοντα ισορροπίας της κυβέρνησης.
Ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης με την ανάληψη και του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης είναι από χθες το πρόσωπο στο οποίο επικεντρώνεται η προσπάθεια επιτάχυνσης της ανάπτυξης, αλλά και ταυτόχρονα είναι το βασικό κυβερνητικό στέλεχος που αναμένεται να λειτουργήσει εξισορροπητικά προς πολλές πλευρές, έχοντας έναν ρόλο διαιτητή.
Κυρίως αναμένεται να δράσει κατευναστικά μεταξύ πρωτοκλασάτων υπουργών και να σβήσει ενδεχόμενες φωτιές, με οδηγό τη μακρόχρονη πείρα και εμπειρία του σε δύσκολες και φορτισμένες, αλλά και πιο πολιτικοποιημένες περιόδους. Ο Δραγασάκης μιλούσε χθες για τα απρόοπτα της πολιτικής και τα παιχνίδια της ζωής, καθώς αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας ήταν στην οικουμενική κυβέρνηση του 1989.
Το παρασκήνιο της επιλογής. Η τοποθέτησή του στη θέση του παραιτηθέντος Δημήτρη Παπαδημητρίου, με τη διατήρηση παράλληλα της αντιπροεδρίας της Κυβέρνησης, αποφασίστηκε την ύστατη στιγμή και δεν ήταν προϊόν μακράς διαβούλευσης. Ο ίδιος επελέγη από τον Αλέξη Τσίπρα ως πρόσωπο κοινής αποδοχής που μπορεί να συγκεράσει αντικρουόμενες απόψεις, αντιλήψεις και να ξεπεράσει ενδεχόμενες ιδεοληψίες. Η βασική αρχή του Πρωθυπουργού ήταν να υπάρξει στην παρούσα χρονική στιγμή ηρεμία και να μη ληφθεί μια απόφαση με την επιλογή άλλου προσώπου για το υπουργείο που θα πυροδοτούσε εσωκομματικές εντάσεις. Και αυτό διότι μια άλλη επιλογή θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου, όπως επισημαίνουν στελέχη με μακρά κομματική εμπειρία, και θα ενέτεινε την εσωστρέφεια στο εσωτερικό της κυβέρνησης, ειδικά σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία ο Τσίπρας επιθυμεί ηρεμία και να λήξει ομαλά η τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση.
Ο ρόλος του Δραγασάκη εκ των πραγμάτων είναι διευρυμένος και δεν θα χρειαστεί χρόνος προσαρμογής, καθώς ο ίδιος ως κεντρικός συντονιστής των οικονομικών – παραγωγικών υπουργείων και επικεφαλής του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) γνωρίζει σε βάθος τα θέματα.
Επί της ουσίας, το κέντρο βάρους πολλών αποφάσεων μεταφέρεται στον 7ο όροφο του υπουργείου Οικονομίας, όπου και το γραφείο του Δραγασάκη, ο οποίος αναμένεται να διαδραματίσει κομβικό ρόλο στις κυβερνητικές αποφάσεις.
Από τις πρώτες ώρες του νέου κυβερνητικού σχήματος αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για τους περισσότερους υπουργούς, αφού αναλαμβάνει εκ της θέσεώς του κεντρικό ρόλο στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής. Εξάλλου, έχει και την εποπτεία του τραπεζικού τομέα, μια αρμοδιότητα που αφαιρέθηκε παλαιότερα από τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, κατόπιν απόφασης του Πρωθυπουργού.
Η συγκατοίκηση με τον Τσακαλώτο. Ως εκ τούτου, μένει να φανεί εάν και κατά πόσο θα είναι αρμονική η συγκατοίκηση του Γιάννη Δραγασάκη με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και εάν θα υπάρξουν σημεία τριβής και σε ποιο βαθμό, καθώς προκύπτει μια διαφορετική προσέγγιση σε διάφορα ζητήματα, αν και ο κοινός στόχος ενώνει, και αυτός είναι η ομαλή λήξη του τρίτου προγράμματος.
Οι δυο τους βρέθηκαν προχθές στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου και «κλείδωσε» η ανάληψη του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης από τον Γιάννη Δραγασάκη, εξουδετερώνοντας άλλα σενάρια για τοποθέτηση στη συγκεκριμένη θέση είτε προσώπου της νεότερης γενιάς είτε άλλου υπουργού με στενή σχέση με τον Πρωθυπουργό.
Υπέρμαχος της καθαρής εξόδου από τα Μνημόνια και διαπρύσιος κήρυκας κατά του τυφλού σχεδίου της πιστοληπτικής γραμμής που συζητούν διάφορα κέντρα, αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια να χαθεί χρόνος. Μάλιστα, βάζει ως προτεραιότητα να τρέξουν πολύ γρήγορα η κυβέρνηση, η Δημόσια Διοίκηση, οι δημόσιοι οργανισμοί και οι τράπεζες, καθώς, όπως τονίζει, αυτά που θα γίνουν τους επόμενους έξι μήνες, δηλαδή έως τη λήξη του τρίτου προγράμματος τον Αύγουστο, μπορεί να επηρεάσουν τα επόμενα δέκα χρόνια. Δίνει πολύ μεγάλη σημασία στον συντονισμό της κρατικής μηχανής για τη διάχυση της ανάπτυξης στην κοινωνία, όπως λέει, και μάλιστα δίνει έμφαση στη φράση: «Η ανάπτυξη είναι μια κοινωνική διαδικασία και πρέπει να την κοινωνικοποιήσουμε».
Τελευταία Νέα