Το Μακεδονικό, οι 53 και ο Σημίτης

Ηταν, είπαν πολλοί, ένας ανασχηματισμός εσωκομματικών ισορροπιών. Αν κρίνω από το νέο χτύπημα των 53 πάντως ο Πρωθυπουργός δεν κατόρθωσε να ξεφύγει από το κλισέ που θέλει τους ανασχηματισμούς να δημιουργούν περισσότερους δυσαρεστημένους πάρα ευχαριστημένους. Η πιο διάσημη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ –συγγνώμη, τάση, όπως θέλουν να τους αποκαλούν –ανέβασε λοιπόν κείμενο στο Διαδίκτυο ζητώντας βασικά την επίλυση του Μακεδονικού. Γιατί «θα μας δώσει την ευκαιρία να ασχοληθούμε με το άλλο σημαντικό μέτωπο, αυτό των ελληνοτουρκικών σχέσεων». Βέβαια, το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος. Γράφουν οι 53: «ακόμα κι αυτή η κυβέρνηση Σημίτη, στην υπόθεση της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, αναδεικνύει το μίνιμουμ πολιτικό θάρρος που απαιτείται σε ανάλογες περιπτώσεις». Να επισημάνω απλά στους συντρόφους ότι η κυβέρνηση Σημίτη είχε δείξει όλο το θάρρος που χρειάστηκε, όχι το μίνιμουμ. Δεν θυμάμαι η πρώτη φορά Αριστερά να έχει επιδείξει ανάλογο πολιτικό θάρρος σε κανένα ζήτημα.

Ολοι οι Ευρωπαίοι περίμεναν πώς και πώς το SPD να πει το «ναι» στον μεγάλο συνασπισμό. Ανάμεσα τους και ο έλληνας Πρωθυπουργός. Δεν χρειάζεται, φαντάζομαι, να σας θυμίσω ότι ο Τσίπρας ελπίζει από τότε που είχε κυκλοφορήσει πως ο διάδοχος του Σόιμπλε θα είναι ο σοσιαλδημοκράτης Ολαφ Σολτς ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Για να καταλάβετε δε πόσο ελπίζει, δεν πρόλαβε ο άνθρωπος –ο Σολτς –να αναλάβει επισήμως και του τηλεφώνησε κυριακάτικα για να τον συγχαρεί.

Ποιος ήταν ο πιο περιζήτητος συνομιλητής για τους Σοσιαλιστές στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών; Ευκολάκι, ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ισπανίας Πέδρο Σάντσες. Ο ωραίος Ισπανός, εκτός από το τετ α τετ με τη Φώφη Γεννηματά, έκανε κι ένα ραντεβού με τον δήμαρχο Αθηναίων και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής Γιώργο Καμίνη. Η Φώφη, έμαθα, πρότεινε στο Σάντσες να δημιουργήσουν ένα φόρουμ των σοσιαλιστικών κομμάτων των μεσογειακών χωρών κι εκείνος συμφώνησε. Μάλιστα μόλις τελειώσουν οι δικοί μας με τα συνεδριακά τους θα το βάλουν μπροστά. Κατά τα λοιπά, λέει, κατέληξαν κι οι δυο στο συμπέρασμα ότι οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την Κεντροαριστερά την περίοδο αυτή. Πού είναι ευνοϊκές μη με ρωτήσετε. Αγνοώ. Ο Καμίνης, πάλι, μίλησε, όπως ενημερώθηκα, με τον Σάντσες στα ισπανικά. Γιατί ο δήμαρχος γνωρίζει τη γλώσσα μιας και έχει κάνει διδακτορικό στη Μαδρίτη με θέμα μια συγκριτική μελέτη των Συνταγμάτων Ελλάδας και Ισπανίας μετά τα δικτατορικά καθεστώτα.

Μιας και σας μιλάω για τον Καμίνη, όπως μου μετέφερε άνθρωπος μου, μια από αυτές τις μέρες κατέβηκε στο Γαλαξίδι για φαγητό. Εκεί, λέει, ξαφνικά σταμάτησε ένα πούλμαν με μαθητές από τις Σέρρες κι ένα από τα παιδιά του φώναξε, «δήμαρχε, δήμαρχε είσαι ο Καμίνης;». Αφού είπε «ναι», τα πιτσιρίκια τού ζήτησαν και μια σέλφι. Προφανώς δέχθηκε. Φαντάζομαι ως προνοητικός άνθρωπος επενδύει στη νέα γενιά, σε λίγο θα ψηφίζει κι αυτή.

Ο Σταύρος δεν πάει, λέει, για δήμαρχος

Σε άλλα νέα από τον ομφαλό της γης στη συζήτηση που είχε χθες ο Σταύρος Θεοδωράκης εμφανίστηκε για πρώτη φορά εδώ και δυο εβδομάδες κατηγορηματικά αρνητικός περί μιας υποψηφιότητάς του στον Δήμο της Αθήνας. Να σας υπενθυμίσω πως τις προάλλες, όταν ρωτήθηκε για το σενάριο, που κυκλοφορεί στην πολιτική πιάτσα καιρό, είχε απαντήσει κάτι σε στυλ δεν το έχω σκεφτεί, που διάψευση δεν το λες.

Η ερινύα του ΣΥΡΙΖΑ

Σινεφίλ πράκτοράς μου βρέθηκε το Σ/κ στη Θεσσαλονίκη για το 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και μου διηγήθηκε μια ενδιαφέρουσα από σημειολογικής άποψης ιστορία. Στην ενότητα «Μνήμη και Ιστορία» προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ του Ανδρέα Χατζηπατέρα, για τον Μανώλη Γλέζο, με τίτλο «Ο τελευταίος παρτιζάνος». Η πρώτη προβολή ήταν το Σάββατο, στην αίθουσα Ζάννας, και ο πληροφοριοδότης μου πρόσεξε έκπληκτος πως ανάμεσα στο κοινό δεν βρισκόταν ο επίσημος τοπικός ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο κάποιοι συριζαίοι συνδικαλιστές. Στη δεύτερη τώρα προβολή, που έγινε στην αίθουσα Μαρκετάκη, στο λιμάνι της συμπρωτεύουσας, παρατήρησε πως η παρουσία των συριζαίων νεολαίων ήταν έντονη. Οπως και το χειροκρότημα στο τέλος. Οταν μου αφηγούνταν την ιστορία, θυμήθηκα την αγαπημένη λέξη του Γλέζου, τις «ερινύες». Κάτι μου λέει ότι ο Μανώλης λειτουργεί σαν ερινύα για την κυβερνώσα Αριστερά.

Εκανε comeback στους Δελφούς

Θα σας φανεί περίεργο, αλλά πηγές μου στους Δελφούς υποστηρίζουν πως ένα από τα πρόσωπα που έγιναν – για να το πω στη γλώσσα του – talk of the town ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου. Ο πρώην πρωθυπουργός έκανε, λένε, αισθητή την παρουσία του. Και όταν ανέβηκε στη σκηνή για να συνομιλήσει με τον βρετανό ιστορικό και καθηγητή στην Οξφόρδη Τίμοθι Γκάρτον Ας, στην αίθουσα γινόταν χαμός. Εύλογο, Γκάρτον Ας γαρ. Ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως έμαθα, συνοδευόταν από τη νέα του σύντροφο – και ω θεοί! – καπνίστρια Γουέντι Κόνελι, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και τον αδελφό του Αντρίκο. Επίσης, είχε μεγάλη πέραση στις νέες γενιές του Κινήματος Αλλαγής. Το λέω γιατί είδα φωτογραφικό ενσταντανέ του με Λίνα Παπαδάκη και Παύλο Χρηστίδη. Και στις παλιές, γιατί με την παρέα πόζαρε και η Αθηνά Δρέττα.