«Πράσινο φως» για τoν «μεγάλο συνασπισμό» (GroKo) στην Γερμανία και «νέο κεφάλαιο» για την Ευρώπη, μετά το «ναι» των μελών του SPD, για το οποίο ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δεν έκρυψε τη «βαθιά του ικανοποίηση».

Το αναπάντεχα υψηλό ποσοστό 66% των μελών του SPD ψήφισε υπέρ της συμμετοχής στην κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» υπό την Άνγκελα Μέρκελ, σχολιάζει ο γαλλικός Τύπος μία ημέρα μετά από το μεγαλό «ναι» του SPD για συμμετοχή του στη νέα γερμανική κυβέρνηση .

«Η Άνγγελα Μέρκελ μπορεί να ευχαριστήσει τους Σοσιαλδημοκράτες, χάρις σε αυτούς έσωσε τη θέση της στην Καγκελαρία» γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα Le Monde, σημειώνοντας επίσης ότι οι Γερμανοί έχουν συνηθίσει πλέον σε αυτό το είδος συνασπισμού, καθ’ ότι τον έζησαν κατά την τριετία 1966-1969, ενώ έγινε κανόνας επί Μέρκελ.

Παρά τα φαινόμενα όμως, υποστηρίζει η Le Monde, ο τωρινός συνασπισμός είναι διαφορετικός από τους προηγούμενους για τρεις λόγους :

Ο πρώτος λόγος είναι ότι επιτεύχθηκε ύστερα από κοντά 6 μήνες προσπαθειών της Μέρκελ, με δεδομένη την αρχική άρνηση του Μάρτιν Σουλτς να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Ακολούθησε η αποτυχημένη προσπάθεια για τριμερή συνασπισμό τύπου «Τζαμάικα» με τους Ελεύθερους Δημοκράτες ( FDP) και τους Πράσινους. Χρειάσθηκε το πισωγύρισμα του Σουλτς και του SPD για να δοθεί το πράσινο φως. Τελικά ο τωρινός συνασπισμός είναι «ελλείψει άλλης επιλογής».

Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο ο νέος αυτός μεγάλος συνασπισμός είναι διαφορετικός από κάθε προηγούμενο, αφορά στη νομιμοποίησή του. Συντηρητικοί και Σοσιαλδημοκράτες συγκεντρώνουν πλειοψηφία 53% που είναι μεν αριθμητικά αδιαμφισβήτητη, πολύ μικρότερη όμως από προηγούμενες : (67,2%) το 2013, (69,4%) το 2005 και (88,8%) το 1966. Ο λόγος οφείλεται στην υποχώρηση των δυο μεγάλων κομμάτων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όπου οι Συντηρητικοί με 33% των ψήφων έχασαν 7,5 μονάδες σε σχέση με το 2013 και οι Σοσιαλδημοκράτες με 20,5% υποχώρησαν κατά 5,2 μονάδες.

Ο τρίτος λόγος είναι ότι κατά την περίοδο αυτή η Αγγελα Μέρκελ, της οποίας το κύρος έχει κατά πολύ μειωθεί στο κόμμα, έχει να αντιμετωπίσει την πρόκληση προετοιμασίας της διαδοχής της, υποστηρίζει η Le Monde.

Η Le Figaro, από την πλευρά της υπογραμμίζει τη σχετική ανησυχία που είχε το Παρίσι περιμένοντας το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στο SPD. Υπήρχε «ο φόβος για μια παρατεταμένη πολιτική κρίση στη Γερμανία όπου το αντιευρωπαϊκό κόμμα AFD, που τάσσεται και κατά της μετανάστευσης, πέτυχε τον Σεπτέμβριο ιστορική άνοδο».

Στο δημοσίευμα υπογραμμίζεται η δήλωση του Γάλλου προέδρου για τη «βαθιά του ικανοποίηση» από την απόφαση του SPD, που είναι «ένα καλό νέο για την Ευρώπη (…) Η Γαλλία και η Γερμανία θα συνεργασθούν από τις επόμενες εβδομάδες για τις εξελίξεις στην Ευρώπη» δήλωσε.

Για «ανακούφιση» στα μεγάλα κόμματα, στη Γερμανία και στη Γαλλία, αλλά και στην Ευρώπη, μιλάει από την πλευρά της η Liberation, σχετικά με την ψηφοφορία στο SPD.«Κατά τη διάρκεια των εβδομάδων που πέρασαν, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει γίνει σχεδόν το μοναδικό θέμα συναίνεσης μεταξύ συντηρητικών και Σοσιαλδημοκρατών» υπογραμμίζει.

«Οι δύο αυτές πολιτικές παρατάξεις έχουν βαθείες διαφωνίες σε όλα τα άλλα θέματα και πάνω απ΄όλα, στο μέγα θέμα τριβής, τη μετανάστευση. Ο Εμανουέλ Μακρόν αναμένει πολλά από τη νέα κυβέρνηση, που προορίζεται να αναβιώσει το περίφημο ‘Γάλλο- Γερμανικό’ ζευγάρι» υπογραμμίζει η Liberation.

Η κομμουνιστική L’Humanite επιχειρεί από πλευράς της να ερμηνεύσει τη μαζική απόφαση των μελών του SPD να δώσουν το πράσινο φως για την «No 4 κυβέρνηση Μέρκελ» και αυτό «παρά τις σκληρές διαμάχες στο εσωτερικό του κόμματος».Σύμφωνα με την εφημερίδα, η θέση της Ομοσπονδιακής ηγεσίας του κόμματος υπέρ της GroKo υποστηριζόταν από όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης στη Γερμανία.

Παράλληλα οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις ήταν πολύ κακές για το SPD αφού διαφαινόταν ότι θα μπορούσε να ξεπεραστεί από την ακροδεξιά, στην περίπτωση νέων εκλογών.

Έτσι, με την ψήφο των μελών του, έκλεισε η τωρινή πολιτική κρίση στη Γερμανία, που όμως «δεν θα είναι η τελευταία», υποστηρίζει η εφημερίδα. Και αυτό γιατί, από την αναμενόμενη πολιτική της νέας κυβέρνησης, οι σοσιαλδημοκράτες θα «έχουν πολλά να καταπιούν που θα είναι δύσκολο να χωνέψουν » σε πολλούς βασικούς τομείς, όπως στην κοινωνική ασφάλιση και στην εν μέρει ιδιωτικοποίησή της, στα θέματα ενέργειας, προστασίας κλίματος και περιβάλλοντος, στη χρήση λιγνίτη και άνθρακα, στην οικονομική ανάπτυξη και δημοσιονομική ισορροπία — θέματα που κινδυνεύουν να αναθερμάνουν την εσωτερική διαμάχη όσων ήταν κατά της συμμετοχής στην GroKo την οποία και χαρακτηρίζουν «απόπειρα αυτοκτονίας».