Στόχοι
Η σύμβουλος, που επί τσιπρικής εποχής – sic – νοστάλγησε τον Στάλιν, έχει περιγράψει το εν λόγω πρότζεκτ ως μια απόπειρα να επικοινωνήσει «τα πεπραγμένα χωρίς φτιασίδωμα, χωρίς ηθοποιό, χωρίς ρετούς, χωρίς φωτισμό». Συνάδελφοί της πώς το αξιολογούν; Ας πούμε, η ίδια έχει αποφανθεί ότι το «είναι δίκαιο κι έγινε πράξη» έχει «γίνει brand name». Σύμφωνα, όμως, με γνώστη της πολιτικής επικοινωνίας, «έγινε brand για τρολάρισμα». Αν κάτι, λοιπόν, επιβεβαιώνει η συγκεκριμένη καμπάνια, στην ανάγνωσή του, είναι πως «οι συριζαίοι είναι καλοί στο να ορίζουν την ατζέντα, ενώ η επικαιρότητα είναι διαφορετική, αυτοί εστιάζουν εκεί όπου θεωρούν ότι έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα και βάζουν τη ΝΔ σε αμυντική στάση». Με άλλα λόγια, ειδικά το τελευταίο σποτ είναι καθαρά αντιπολιτικό. Υπό την έννοια ότι «έχει ως πρωταρχικό στόχο να δείξει πόσο απαρχαιωμένοι είναι οι αντίπαλοι». «Βγαίνει», προσθέτει, «στον αέρα των σόσιαλ μίντια που το νεαρό σε ηλικία κοινό τους είναι εξ ορισμού θετικότερο στην ιστορία της κάνναβης». Από αυτή και μόνο τη λεπτομέρεια δεν αποδεικνύεται πως δεν αποσκοπεί στον προσηλυτισμό ψηφοφόρων;