Πασοκοποίηση

Κυριακή μεσημέρι, η Φώφη Γεννηματά συναντά τον Πέδρο Σάντσες στους Δελφούς. Συμφώνησαν, λέει, «ότι οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την Κεντροαριστερά την περίοδο αυτή». Δευτέρα απόγευμα παραιτείται ο Ματέο Ρέντσι μετά την εκκωφαντική εκλογική ήττα. Θα έλεγε, άρα, κανείς ότι η ανάλυση της Ελληνίδας και του Ισπανού διαψεύσθηκε σχεδόν ακαριαία από τις ιταλικές κάλπες. Θα το έλεγε αν τα ποσοστά του Δημοκρατικού Κόμματος δεν ήταν το τελευταίο κρούσμα του pasokification. Είχε προηγηθεί η συντριβή των γάλλων Σοσιαλιστών, που ήδη από τον πρώτο γύρο των προεδρικών παραδέχονταν πως «η μάρκα Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι πλήρως απαξιωμένη». Αλλά και το ιστορικά χαμηλό του SPD, τον Σεπτέμβριο, που αν και θα συγκυβερνά στη Γερμανία, δεν είχε ποτέ τόσο μικρή δύναμη από τον Β’ Παγκόσμιο κι έπειτα. Οσο για το Κίνημα Αλλαγής; Η δυναμική του τρίτου πόλου δεν αποτυπώνεται πια στις δημοσκοπήσεις. Μόνη εξαίρεση το κόμμα του Σάντσες που τώρα έρχεται δεύτερο στις μετρήσεις. Ισως και οι Εργατικοί, αλλά εκείνοι έχουν παραδώσει το κόμμα τους στη βρετανική εκδοχή του Τσίπρα.

Παγκοσμιοποίηση

Παραφράζοντας λίγο μια ιέρεια του ελληνικού σοσιαλισμού των ‘80s, οι κεντροαριστεροί δεν αρέσουν πια. Αυτό, βέβαια, είναι μια προφανής διαπίστωση. Οι ίδιοι πώς εξηγούν την απομάκρυνση των ψηφοφόρων πανευρωπαϊκά από τη σοσιαλδημοκρατία; Ακόμη κι όσοι διαφωνούν μεταξύ τους, συμφωνούν στη βασική αιτία που τους οδήγησε στο τέλμα. «Δεν μπορέσαμε», λέει στέλεχος με κυβερνητική εμπειρία, «να διαχειριστούμε τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης». Ή, όπως το θέτει πρώην υπουργός, «αυτή άλλαξε τα δεδομένα της οικονομίας κι οι απαντήσεις που δίνουμε αναφέρονται σε προβλήματα του προηγούμενου αιώνα». Το μεγαλύτερό τους όπλο, το κοινωνικό κράτος, έχει πια απενεργοποιηθεί. Και δεν έχουν βρει ακόμη τα εργαλεία με τα οποία θα μπορούσαν να παρέμβουν στη διανομή του πλούτου. «Ειδικά για χάρη της γενιάς που δουλεύει στις πλατφόρμες και δεν ξέρει τι θα πει οκτάωρο, μόνιμη εργασία ή συλλογική σύμβαση». Πώς, άραγε, ανατρέπεται αυτή η εικόνα; «Αν εκσυγχρονιστούν», λέει η μια πηγή. Αν, όμως, ερωτηθούν με ποιο τρόπο, η αφοπλιστική απάντηση της άλλης πηγής είναι: «Αν το ήξερα θα ήμουν αρχηγός της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας».