O Θόδωρος Μαργαρίτης, στέλεχος της ΔΗΜΑΡ και για πολλά χρόνια στενός συνεργάτης του Φώτη Κουβέλη, δεν αισθάνθηκε διαψευσμένος ούτε όταν ο άλλοτε αρχηγός του υπονόμευσε την πρώτη τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ ούτε όταν υπερίσχυσε η γραμμή του μαύρου στον Σταύρο Δήμα, προκειμένου να πάει η χώρα σε εκλογές, σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και, με τον Βαρουφάκη στο υπουργείο των Οικονομικών, με τα γνωστά αποτελέσματα. Διαψεύστηκε οικτρά τώρα, που ο άλλοτε εκπρόσωπος της «Aριστεράς με ανθρώπινο πρόσωπο» βρέθηκε συστεγαζόμενος υπουργός με τον Πάνο Καμμένο. Και επειδή είναι φανατικός για γράμματα, είπε να τον αποκηρύξει με ένα λογοτεχνικό παράδειγμα:
«Ο Aρης Αλεξάνδρου», είπε ο κ. Μαργαρίτης, «στο εμβληματικό βιβλίο του –για μια αντιδογματική Aριστερά -, στο “Κιβώτιο”, περιγράφει μια δραματική ιστορία. Μια ομάδα ανταρτών παίρνει εντολή και περνά μέσα από το εχθρικό έδαφος ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχόμενου με παραλήπτη τη διοίκηση μιας ανταρτοκρατούμενης πόλης. Στη διάρκεια της αποστολής, η ομάδα χάνει τα μέλη της. Aλλοι σκοτώνονται και άλλοι τραυματίζονται. Μόνο ένας αντάρτης τα καταφέρνει και μετά από αυτές τις περιπέτειες παραδίδει το κιβώτιο στον προορισμό του. Μόνο που όταν ανοίγουν το κιβώτιο διαπιστώνουν ότι ήταν άδειο!»
Ο κ. Μαργαρίτης διηγείται μια ιστορία στην οποία, απλώς, περιγράφεται το γνωστό, ωραίο αφήγημα της καλοπροαίρετης (όση απέμεινε) ανανεωτικής Αριστεράς: οι ιδέες μας ήταν σπουδαίες, αλλά η εφαρμογή τους τις κατάργησε. Eτσι νομίζαμε πολλοί για πολλά χρόνια. Eνας παλαιός αριστερός μαχητής του λεγόμενου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με υπηρεσία στο βουνό κατά τον Eμφύλιο, σε ανύποπτο χρόνο, μου διηγήθηκε διαφορετικά την ιστορία του «Κιβωτίου».
Ο ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, όντως, έστειλε ένα κιβώτιο από την Καστοριά, όπου ήταν το αρχηγείο του, στα Γιάννινα, στην ερωμένη του, συντρόφισσα Ρούλα Κουκούλου. Οντως, το κιβώτιο έφτασε με περιπετειώδη τρόπο στον προορισμό του. Μόνο που δεν ήταν άδειο. Είχε ένα ακριβό δώρο για την αγαπημένη του. Μια γούνα.
Δεν ξέρω αν είναι αληθινή αυτή η περισσότερο κυνική εκδοχή της ιστορίας του Αρη Αλεξάνδρου –ή άλλη μια παραβολή. Ξέρω όμως ότι αυτή η εκδοχή απονομιμοποιεί απολύτως οποιαδήποτε αριστερή (ή όποια άλλη, πολιτική) ηθικολογία –η οποία χρησιμεύει μόνο για να ικανοποιούνται τα κορόιδα.
Διότι, τελικά, στην πλάτη των κορόιδων, παιχνίδι κάνουν οι κυνικοί εξουσιαστές, έτοιμοι για όλα. Θόδωρε Μαργαρίτη, την πατήσαμε.
Τελευταία Νέα