Παίκτης – θρύλος

Η είδηση πέρασε στα ψιλά ή αν προτιμάτε δεν της δόθηκε η έκταση που θα έπρεπε: ο Γιώργος Πρίντεζης από τη Δευτέρα το απόγευμα είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα με 2.913 πόντους. Ξεπέρασε έτσι τον Μίλαν Τόμιτς. Ασφαλώς, εντυπωσιακή διαδρομή, που άρχισε ένα απόγευμα του 2002 όταν ο ηλικίας τότε 17 ετών «Πριντ» πέτυχε καλάθι κόντρα στον Ηρακλή και είχε αντιπάλους τούς επίσης άγουρους Διαμαντίδη και Σχορτσιανίτη. Τα χρόνια περνούν. Για όλους. Αλλά ο Πρίντεζης είναι ακόμη εδώ, στα 33 του, επίσης το ίδιο δυνατός στα παρκέ και ακόμη παραπάνω διψασμένος για διακρίσεις. «Δεν φανταζόμουν τη στιγμή» είπε ο διεθνής φόργουορντ σχολιάζοντας το κατόρθωμά του. Οντως, πρόκειται για μεγάλη προσωπική στιγμή και δικαίωση. Διότι ο Πρίντεζης πέρασε αντιξοότητες μεγάλες, κυρίως στα πρώτα του χρόνια στο Λιμάνι. Είτε ταλαιπωρούμενος από τραυματισμούς, είτε επειδή έφυγε δύο φορές από τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Την πρώτη το 2006 για να κάνει το αγροτικό του στην Ολύμπια Λάρισας και την άλλη το 2009 παίρνοντας μεταγραφή για την Ισπανία και τη Μάλαγα. Λίγοι ανέμεναν να επιστρέψει. Το έκανε όμως και εκτοξεύτηκε, δικαιώνοντας πάνω απ’ όλα τον εαυτό του. Θα λέγαμε ότι η σπουδαία επιτυχία του Γιώργου είναι πως εξελίχθηκε και μπασκετικά σε βάθος χρόνου. Ηταν ένας σουτέρ με ικανοποιητικά ποσοστά και μετατράπηκε σε παίκτη που δεν του δίνεις εύκολα χώρο για το τρίποντο. Παράλληλα, έβαλε στο ρεπερτόριό του το ιδιαίτερο πέταγμα της μπάλας, αυτό που δυσκολεύει πολύ τους αντιπάλους στο μαρκάρισμά του. Ενα ακόμη σημείο άξιο αναφοράς είναι η διάρκειά του και η συνέπεια στην ίδια ομάδα. Λίγες φορές ένας φόργουορντ παίρνει τα ηνία στο σκοράρισμα –αυτό το κάνουν συνήθως οι γκαρντ που έχουν και περισσότερες φορές την μπάλα στα χέρια τους. Ο Πρίντεζης ανέτρεψε τα δεδομένα. Αυτό που δεν ανατρέπεται είναι η ειλικρίνεια της συμπεριφοράς του, το πάθος του για τον Ολυμπιακό, η συγκίνηση που βγάζει όταν ανανεώνει το συμβόλαιό του και το μαρτυρά με ένα δάκρυ χαράς. Ή και το αυθεντικό του χαμόγελο που τον έχει κάνει συμπαθή σε όλες τις φυλές των οπαδών, ακόμη και των αντιπάλων. Γιατί όλοι τον παραδέχονται και σε κανένα γήπεδο δεν θα τον αποδοκιμάσουν. Ισως, το μεγαλύτερο γαλόνι για τον Πρίντεζη.