Οτι κάτι συμβαίνει στις σχέσεις των δυο κυβερνητικών συνεταίρων δεν χρειάζεται μεγάλη φιλοσοφία να το καταλάβει κανείς. Οταν έξι μέρες μετά το τραγικό (από κάθε άποψη…) περιστατικό της σύλληψης δυο ελλήνων στρατιωτικών, το Μέγαρο Μαξίμου, με ανακλαστικά καμήλας που βαριέται τη ζωή της αποφασίζει να συγκαλέσει σύσκεψη για την αντιμετώπιση της κατάστασης και ο αρμόδιος υπουργός Αμυνας απουσιάζει στις Βρυξέλλες, καταλαβαίνει κανείς ότι αυτό το ωραίο, αλλά τόσο παράταιρο, και παρακμιακό ειδύλλιο, οδεύει προς το τέλος του. Και μην απαντήσει κανείς ότι ο Καμμένος υπουργός δεν μπορούσε να μετάσχει στη σύσκεψη επειδή έπρεπε να συμμετάσχει στη Σύνοδο υπουργών Αμυνας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, γιατί θα επισημάνω από την πλευρά μου, αυθωρεί και παραχρήμα όπως έλεγαν παλιά οι δημοσιογράφοι, ότι αυτή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα που βρισκόταν στην Αθήνα ο υπουργός Αμυνας.
Το άλλο, που ενισχύει την άποψη ότι «τα παιδιά, τα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά» έχουν πρόβλημα μεταξύ τους, στη σχέση, είναι ότι ενώ στην υπό τον Τσίπρα σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους για το περιστατικό, και να μη λάβει αυτό τη μορφή διπλωματικού επεισοδίου, ο άλλος από τις Βρυξέλλες έκανε δήλωση και είπε ότι υπάρχει «εμπλοκή με τους Τούρκους».
Στο χωριό μου, στην εύανδρο (Ηπειρο), κάτι τέτοιες περιπτώσεις τις σχολιάζουν, ως συνήθως σε άψογη οξφορδιανή προφορά, με τη φράση good wines, absolutely!

Ούτε τηλέφωνο, ούτε γράμμα…
Εμένα, από όλα όσα προέκυψαν από τη σύσκεψη Τσίπρα με τους αρμοδίους και συναρμοδίους, υπουργούς και παράγοντες, για το περιστατικό της σύλληψης των δυο ελλήνων στρατιωτικών, εκείνο που μου άρεσε περισσότερο, είναι ότι αποφασίστηκε λέει να μην τηλεφωνήσει ο πρόεδρος Τσίπρας στον πρόεδρο Ερντογάν!
Γέλασα με την καρδιά μου φυσικά, διότι πρόκειται για ένα σύντομο ανέκδοτο, εγχωρίου, και δη υπογείων Μαξίμου, παραγωγής.
Ο νεανίζων καραγκιοζοπαίκτης που το «παρήγαγε», και ορισμένοι δικοί μου (συνάδελφοι) το κατάπιαν, κατά το σύνηθες, αμάσητο, απέφυγε να τους δηλώσει αν μπορούσε ο Τσίπρας για ένα τέτοιο θέμα να τηλεφωνήσει στον Ερντογάν. Οταν τον έχει κοροϊδέψει τόσο οικτρά κατά την περίοδο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, υποσχόμενος ότι θα τους στείλει «πακέτο» τους οκτώ τούρκους αξιωματικούς, με τι μούτρα θα καλούσε τώρα τον Ερντογάν να παρέμβει για να επιτευχθεί η αποφυλάκιση των δυο αξιωματικών; Πλάκα κάνουμε;

Οι πρόσφυγες και η… στραβή
Ο φίλος μου ο Απόστολος (άνευ λοιπών στοιχείων) ο οποίος παρακολουθεί στενά αυτά τα θέματα, και γενικώς έχει μια ευρύτερη εικόνα από πολλούς εξ ημών και υμών για τα τεκταινόμενα, με ενημέρωσε χθες ότι πιθανώς να μην είναι και τόσο αθώα, από ελληνικής πλευράς η υπόθεση της σύλληψης των δύο στρατιωτικών από τους Τούρκους.
Συγκεκριμένα μου εκμυστηρεύθηκε ότι ενδεχομένως τα δυο παλικάρια να είναι θύματα της πολιτικής που ακολουθεί το τελευταίο διάστημα η χώρα μας αναφορικά με τους πρόσφυγες, και που μπορεί συνοπτικά να περιγραφεί με τη φράση «εντοπισμός και πίσω». Δηλαδή, έρχονται πρόσφυγες και με το που περνάνε τα σύνορα, τους απωθούν πίσω στην Τουρκία, με όποιο πρόσφορο μέτρο έχουν. Επειδή δε αυτό συμβαίνει κυρίως όταν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι καλές, συνήθως υπάρχει μια μικρή ομάδα αξιωματικών ή υπαξιωματικών η οποία κατοπτεύει τον χώρο, πριν παρέμβουν οι περίπολοι. Στόχος είναι να εντοπιστούν τα περάσματα, να εκδιωχθούν οι συνεργάτες των δουλεμπόρων και από την άλλη πλευρά να γίνει εμφανές ότι δεν υπάρχει δίαυλος ανοιχτός ώστε να μην επιχειρηθεί καθόλου η μετακίνηση των ομάδων των προσφύγων προς την πλευρά της Ελλάδας.
Κάπως έτσι έγινε η «στραβή» την περασμένη Πέμπτη, διότι πλην των άλλων με αυτή την τακτική τα έχουν πάρει άσχημα οι Τούρκοι –αλλά και μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες θεωρούν ότι η απώθηση προς τα πίσω προσφύγων αντιβαίνει τα διεθνώς ισχύοντα για την προστασία τους.
Εν κατακλείδι, η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή, ούτε προφανώς η σύλληψη, όταν έγινε, είχε να κάνει με την πρόθεση των Τούρκων να συντηρήσουν την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις…

Η παρέα από την Κρήτη
Φίλη της στήλης, από αυτές που με διαβάζουν επί καθημερινής βάσεως, και μια εξ εκείνων που έχουν γνώση επί θεμάτων της πανεπιστημιακής κοινότητας, μου διευκρίνισε χθες ότι ο λέκτορας Κουτεντάκης, ο οποίος διορίσθηκε επικεφαλής της Επιτροπής Προϋπολογισμού της Βουλής, ως έχων (υποστήριξε ο Πρόεδρος Βούτσης) το καλύτερο από τα δέκα βιογραφικά που υποβλήθηκαν (πολύ θα ήθελα να γνώριζα τα βιογραφικά των υπολοίπων εννέα…), δεν είναι λέκτορας στην έδρα του υπουργού Σταθάκη, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Οικονομίας, στο οποίο διδάσκει ΚΑΙ ο κύριος Σταθάκης. Οπως διδάσκει και ο περίφημος Νότης Μαριάς, αλλά και ο Βασιλάκης ο Καρδάσης εξ Αγίου Δημητρίου ορμώμενος –μια τάξη μικρότερός μου στο σχολείο –νυν πρόεδρος του Ανοιχτού Πανεπιστημίου.
Τα υπόλοιπα που ανέφερα χθες περί των πολιτικών ανησυχιών του λέκτορος Κουτεντάκη ισχύουν επακριβώς…

Οι… γάτες του πολιτισμού
Το έγγραφο του οποίου έχω τη… χαρά και την… τιμή, να φιλοξενώ σήμερα, είναι μεν παρελθόντος χρόνου, αλλά είναι σαν τα κρασιά –όσο παλιώνουν τόσο καλύτερα γίνονται! Το περί ου ο λόγος έγγραφο λοιπόν φέρει ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 2016, είναι ένα έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Υποστήριξης του υπουργείου Πολιτισμού και απευθύνεται προς τη Διεύθυνση Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων και αφορά σοβαρότατα θέματα, όπως είναι η παρείσφρηση μιας… γάτας, τετράποδης, όχι δίποδης διευκρινίζω, στον 2ο όροφο των κεντρικών γραφείων του υπουργείου.
Τι αναφέρει; Αντιγράφω:
n Κατόπιν προφορικής (!!) διερευνήσεως το προσωπικό φυλάξεως μας επληροφόρησε ότι εισήλθε στο κτίριο γάτα την Πέμπτη 20/09/2016.
Φευ όμως, το πονηρό αιλουροειδές διέφυγε τη σύλληψη, όπως απογοητευμένος σημειώνει ο συντάκτης του εγγράφου: «Οι προσπάθειες προς απομάκρυνσιν (περί της γάτας, υπενθυμίζω, ομιλούμε) εις ουδέν απέβησαν».
Η συνέχεια είναι που με προβλημάτισε έντονα, πρέπει να σημειώσω. Διότι γράφει ο άνθρωπος «… εταίρες λάθρα είσοδοι μπορούν να ελεγχθούν μέσω των καμερών ασφαλείας». Αυτές οι «εταίρες» είναι… ανορθόγραφες γάτες; Ή πρόκειται για λάθος τονισμένα… εταίρες; Και αν πρόκειται για «εταίρες» τι σημαίνει το «λάθρα είσοδοι»;
Πάσα εξήγηση δεκτή, διότι είμαι ένα βήμα πριν σηκώσω τα χέρια ψηλά.
Ο συντάκτης του κειμένου συνεχίζει αναφέροντας πως η Διεύθυνση έχει τονίσει ότι οι πλαϊνές είσοδοι των γραφείων πρέπει να παραμένουν κλειστές, αλλά προφανώς για κάποιους λόγους οι υπάλληλοι τις αφήνουν ανοικτές –για να την… κοπανάνε; Αγνωστο επίσης.
Και κλείνει με δύο σημεία, τα οποία πράγματι χρήζουν της μεγαλύτερης δυνατής δημοσιότητας, διότι είναι εξόχως αποκαλυπτικά του συμβάντος.
Το πρώτο σημείο της επιστολής, αναφέρει επί λέξει (ορθογραφία και σύνταξη ακριβώς όπως στο κείμενο): «η διαπιστωσις περί της φύσεως των περιττωμάτων εγένετο υπό καθαρίστριας»!..
Αν και στο σημείο αυτό του εγγράφου δεν διευκρινίζεται ποία η φύσις των… περιττωμάτων, η συνέχεια είναι… ανατριχιαστική, διότι στο αμέσως επόμενο σημείο ο συντάκτης αναφέρει, επίσης επί λέξει: «οπως έχουμε πληροφορηθεί από το προσωπικό καθαριότητας, έχουν βρεθεί επανειλημμένως ανθρώπινα περιττώματα στις τουαλέτες του κτιρίου»!
Εννοείται, δεν περιγράφω άλλο, διότι είμαι σε προφανή αδυναμία να εξηγήσω πώς από την είσοδο μιας γάτας στο κτίριο του υπουργείου Πολιτισμού, το έγγραφο που έχει σήμανση και αριθμό πρωτοκόλλου φτάσαμε να μιλάμε περί της φύσεως ανθρωπίνων περιττωμάτων!..
(Αλλά αυτή είναι μία μόνο εικόνα της δημόσιας διοίκησης σήμερα…)