Εκατομμύρια κορίτσια στον κόσμο βιώνουν στα σπίτια τους έναν εφιάλτη. Είναι παιδιά ηλικίας από πέντε έως 14 ετών που εξαναγκάστηκαν να παντρευτούν. Συνήθως έχουν πουληθεί από τις οικογένειές τους σε ευκατάστατους γαμπρούς ή ακόμη και σε τουρίστες που εκμεταλλεύονται τη φτώχεια και τις τοπικές αντιλήψεις για να ικανοποιήσουν «νομότυπα» τα πιο διεστραμμένα ένστικτά τους. Αφήνουν το σχολείο, μένουν έγκυοι, οι ζωές τους καταστρέφονται, το μέλλον μιας γενιάς υποθηκεύεται… Τη ζοφερή καθημερινότητα κοριτσιών από την Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική φέρνει στο φως η UNICEF με αφορμή την αυριανή Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με την οργάνωση, αποφεύχθηκαν 25 εκατομμύρια γάμοι παιδιών, όμως το μέλλον δεν φαίνεται τόσο ευοίωνο. Περισσότερα από 150 εκατομμύρια κορίτσια εκτιμάται ότι θα παντρευτούν ώς το 2030…

Σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου 650 εκατομμύρια γυναίκες που ζουν σήμερα παντρεύτηκαν ως παιδιά ενώ η UNICEF υπολογίζει ότι κάθε χρόνο παντρεύονται 12 εκατομμύρια ανήλικα κορίτσια. Τα τελευταία χρόνια ενημερωτικές καμπάνιες και δράσεις Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων έχουν ευαισθητοποιήσει σημαντικά την παγκόσμια κοινή γνώμη και επίσημους φορείς. Το 2008 έγινε γνωστή η ιστορία της Nujood Ali που απέδρασε στα 9 της χρόνια από τον σύζυγό της, ο οποίος τη βίαζε καθημερινά. Το 2013 ακολούθησε η ιστορία μιας 8χρονης που πέθανε στην Υεμένη μετά την πρώτη νύχτα του γάμου της με ένα 40χρονο σύζυγο. Στο Αφγανιστάν κορίτσια ηλικίας 5 ή 6 ετών προσφέρονται ως «δώρο» για να επιλυθούν διαφορές μεταξύ οικογενειών ή φυλών ενώ στην Ινδία –όπου το 47% των κοριτσιών παντρεύονται ενώ είναι ανήλικα –μόλις τον περασμένο Οκτώβριο καταργήθηκε νόμος που προέβλεπε ότι το σεξ με ανήλικη επιτρεπόταν μεταξύ συζύγων, με αποτέλεσμα να «νομιμοποιούνται» βιασμοί παιδιών με πρόσχημα τον γάμο…

Η UNICEF επισημαίνει ότι το ποσοστό των γυναικών που παντρεύτηκαν σε παιδική ηλικία μειώθηκε κατά 15% την τελευταία δεκαετία, με τη Νότια Ασία να παρουσιάζει τη μεγαλύτερη μείωση παγκοσμίως. Παρ’ όλ’ αυτά, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μέχρι την εξάλειψή του. «Οταν ένα κορίτσι αναγκάζεται να παντρευτεί αντιμετωπίζει άμεσες και διά βίου συνέπειες. Οι πιθανότητες να τελειώσει το σχολείο μειώνονται ενώ οι πιθανότητες να κακοποιηθεί από τον σύζυγό της και να έχει επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνονται. Υπάρχουν επίσης τεράστιες κοινωνικές συνέπειες και μεγαλύτερος κίνδυνος για διαιώνιση του κύκλου της φτώχειας από γενιά σε γενιά» δήλωσε η Anju Malhotra, επικεφαλής σύμβουλος της UNICEF για θέματα Φύλων. Οι ιστορίες παιδιών που εξαναγκάζονται σε γάμο συγκλονίζουν.«ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν μερικές από αυτές…

Αρασέλι, Γουατεμάλα. «Τον συνάντησα όταν πέρασε από το σπίτι της μητέρας του που ήταν κοντά. Επειτα ήρθε στο σπίτι μου. Μου είπε ότι ήταν 34 ετών. Ημουν 11 όταν άφησα το σχολείο και παντρευτήκαμε. Με εγκατέλειψε όταν ήμουν τεσσάρων μηνών έγκυος. Είπε ότι το παιδί δεν ήταν δικό του». Η ιστορία της 15χρονης σήμερα Αρασέλι από την Γουατεμάλα είναι η ιστορία εκατομμυρίων παιδιών στη χώρα της. Σχεδόν ένα στα πέντε κορίτσια στην Λατινική Αμερική και την Καραϊβική παντρεύεται πριν ενηλικιωθεί ενώ σε κάποιες χώρες, όπως η Γουατεμάλα, το ποσοστό είναι ένα στα τρία. Στις αίθουσες αναμονής των γυναικολογικών ιατρείων συναντά κανείς δεκάδες μικρά κορίτσια να περιμένουν την σειρά τους. Πολλές κυοφορούν το δεύτερο παιδί. Μέχρι το 2015 η εθνική νομοθεσία επέτρεπε στα κορίτσια να παντρεύονται από τα 14, όριο που στην πράξη συχνά μειωνόταν κατά πολύ, ενώ τα τελευταία τρία χρόνια το νόμιμο όριο ανέβηκε στα 18.

Σάντια, Μπανγκλαντές. «Το όνομά μου είναι Σάντια και είμαι ένα από τα παιδιά – νύφες. Είμαι 16 ετών, έχω ένα παιδί και έχω ζήσει όλη μου τη ζωή σε ένα μικρό χωριό έξω από την Ντάκα του Μπανγκλαντές» λέει η Σάντια μιλώντας στην οργάνωση Plan International που μάχεται για τα δικαιώματα των παιδιών. «Μου άρεσε το σχολείο, ειδικά τα μαθηματικά. Ομως ξαφνικά, στα 14 μου, οι γονείς μου με σταμάτησαν. Ηταν τρομερό για μένα. Πέντε μέρες μετά η γιαγιά μου μού είπε ότι θα παντρευόμουν. Σοκαρίστηκα και απελπίστηκα. Γάμο; Εγώ; Οσο προχωρούσαν οι μέρες έκλαιγα συνεχώς. Δεν ήξερα τίποτα από όσα με περίμεναν ως νύφη. Την ημέρα του γάμου συνάντησα πρώτη φορά τον σύζυγό μου. Ενώ οι καλεσμένοι έτρωγαν, εκείνος κι εγώ μεταφερθήκαμε στο εσωτερικό του σπιτιού για την ιεροτελεστία. Μετά την πρώτη νύχτα του γάμου, μόλις ξύπνησα το πρωί ένιωθα απαίσια. Εκανα μπάνιο και έκλαιγα καθώς σκεφτόμουν πώς θα ήταν η ζωή μου πλέον. Πενθούσα την ελευθερία μου και λυπόμουν που άφηνα πίσω όσα είχα ζήσει. Οταν έμεινα έγκυος αισθάνθηκα τελείως αβοήθητη. Ημουν ένα παιδί! Τώρα ως μητέρα ελπίζω ότι θα μπορέσω να επηρεάσω τη ζωή της κόρης μου ώστε να μη χρειαστεί να ζήσει αυτό που πέρασα εγώ…».

Μπεγκούμ, Ινδία. «Εκείνη τη νύχτα με πήρε μαζί του. Επεσε δυνατά πάνω μου. Εγώ έκλαιγα. Μου είπε: «Σε αγόρασα, μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Εδωσα χρήματα στους γονείς σου, μπορώ να σε χρησιμοποιήσω για όσο θέλω. Κλείσε το στόμα σου». Ημουν μόνο 12 ετών όταν οι γονείς μου με εξανάγκασαν να παντρευτώ έναν 70χρονο άνδρα από το Ομάν. Δεν ήμουν μορφωμένη και δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει, είχα μια παιδικότητα», διηγήθηκε τον Μάρτιο του 2017 σε δημοσιογράφους του CNN.

Δύο μήνες μετά το «βασανιστήριο», όπως αποκαλεί την πρώτη νύχτα του γάμου της, η Μπεγκούμ έμεινε έγκυος. Και ο «σύζυγός» της την χώρισε από το τηλέφωνο. «Ημουν τόσο απελπισμένη που προσπάθησα να αυτοκτονήσω», λέει. «Εκλαιγα συνέχεια. Πονούσα τόσο και σκεφτόμουν ότι η ζωή μου δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Στο τέλος προσπάθησα να κόψω τις φλέβες μου…». Από τότε πέρασαν οκτώ χρόνια. Εκείνη όπως και δεκάδες άλλα κορίτσια σώθηκε όταν μεταφέρθηκε σε έναν χώρο της ΜΚΟ Shaheen που αγωνίζεται ενάντια στους γάμους ανήλικων κοριτσιών.

Τελευταία Νέα