Το πάρτι και η καταστροφή

Τη χθεσινή επέτειο για την παλινόρθωση της Δεξιάς το 2004, που έπειτα από πεντέμισι χρόνια διακυβέρνησης υπό τον ηγέτη Κώστα (Καραμανλή) οδήγησε τη χώρα στα βράχια και τη θυμήθηκαν πολλοί και διάφοροι, τη θυμήθηκα κι εγώ, αλλά λόγω πληθώρας επίκαιρης ύλης που έγραφαν παλιά οι δημοσιογράφοι, την άφησα ασχολίαστη. Δεν έχει και «ψωμί» άλλωστε να ασχολείσαι με ένα τυμπανιαίο πτώμα το οποίο ορισμένοι προσπαθούν να επαναφέρουν στη ζωή –όποιος θυμάται, θυμάται τι ζήσαμε εκείνα τα πεντέμισι χρόνια, και τι εξαιτίας τους περνάει ο τόπος σχεδόν μια δεκαετία τώρα.

Ελα όμως που ορισμένοι επιμένουν να μας τη θυμίζουν –σαν κακό όνειρο που έρχεται και ξανάρχεται…

Θα ασχοληθώ με την περίπτωση ενός εξ αυτών, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί πιστεύω ότι αυτός ο συγκεκριμένος θα έπρεπε να είναι φειδωλός, και άκρως προσεκτικός στο πώς εκφράζεται δημοσίως. Προσέξτε λοιπόν χθεσινή ανάρτηση στο facebook του κυρίου Βασίλη Παυλόπουλου, υιού Προκόπη, προέδρου: «Σαν σήμερα πριν 14 χρόνια… “Πάρτι, πάρτι στις 7 του Μάρτη”. Εχουμε μείνει ελάχιστοι και στο περιθώριο αλλά καλύτερα έτσι… χωρίζουν οι βούρτσες από τις … ξέρετε τη συνέχεια».

Ο ίδιος, που ασφαλώς γνωρίζει τη συνέχεια της σχετικής λαϊκοφιλοσοφημένης και ολίγον kinky αναφοράς, ως συνέχεια δημοσιεύει φωτογραφία τού, σε πανηγυρική διάθεση, ζεύγους Καραμανλή, στο μπαλκόνι της Ρηγίλλης –εκείνο το ανοιξιάτικο βράδυ του 2004…

Ανατρίχιασα βλέποντας αυτά τα χαμογέλα…

Νωρίτερα, στην ίδια ενότητα «πάρτι, πάρτι στις 7 του Μάρτη», ο υιός Παυλόπουλος είχε ανοίξει διάλογο με κάτι φίλους του, ενδεικτικό απόσπασμα του οποίου και αναδημοσιεύω. Γράφει κάποιος λοιπόν, επίσης αναμνησκόμενος ημερών σπουδαίων, νεοδημοκράτης, ότι σε εκείνες τις εκλογές η ΝουΔου είχε λάβει 3.359.058 ψήφους, τις περισσότερες από συστάσεως του ελληνικού κράτους (αναδημοσιεύω με επιφύλαξη τον ισχυρισμό). Σχολιάζει από κάτω ο Βασιλάκης: «Ε τώρα πρέπει να έχουμε μείνει οι 058»!

Επιμύθιο: αναγνωρίζω ότι έχουν και οι δεξιοί τα προβλήματά τους, πράγμα το οποίο ουδόλως με απασχολεί. Εκτιμώ όμως από λόγους αρχής ότι ορισμένοι, όπως ο Βασιλάκης, θα έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί με το τι σχολιάζουν στα social media, διότι κρίμα είναι να αντανακλούν ευθέως σε πρόσωπα τα οποία ως της εκ της θέσεώς τους, όπως ο Πρόεδρος Προκόπης, είναι εντελώς αμέτοχα με τον κομματικό ανταγωνισμό…

(Τουτέστιν, αν είσαι ο γιος του Παυλόπουλου Βασίλη μου, και θέλεις να γιορτάσεις τη νίκη του προέδρου της καρδιάς σου, Καραμανλή, παρ’ τον ένα τηλέφωνο και πες του «Πρόεδρε είσαι τρομερός, είσαι μεγάλος, είσαι αδιανόητα υπέροχος, είσαι και απροσδιόριστα σπουδαίος» και τέλος. Δεν χρειάζεται να το κάνεις δημόσια και να προκαλείς τους άλλους, που έχουν πρόβλημα με τον Καραμανλή, επειδή πιστεύουν ότι συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Κατανοητό;)

Ηθελα να δω πώς θα εξελιχθεί το θέμα με τη σύλληψη των δύο στρατιωτικών μετά τις (ασυντόνιστες) προσπάθειες της κυβέρνησης, και ως εκ τούτου απέφυγα συστηματικά να σχολιάσω τις αποφάσεις που πάρθηκαν και που η μια κονταροχτυπιέται άσχημα με την άλλη. Αλλά ώς εδώ. Υποτίθεται ότι ο πρόεδρος Αλέξης αποφάσισε στο άτυπο Πολιτικό Συμβούλιο της περασμένης Τρίτης ότι θα κρατηθεί το θέμα χαμηλά για να μην υπάρξει κανενός είδους εμπλοκή η οποία θα δημιουργήσει πρόβλημα στην τελική έκβαση της υπόθεσης. Ωραία; Ωραία ώς εδώ.

Και εκεί που βγάζουν προς τα έξω ότι θα τηρηθεί αυτή η στάση, αιφνιδίως πληροφορούμαστε ότι τηλεφωνεί στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και του ζητάει να μεσολαβήσει για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών!

Εγώ τώρα, σου λέω, ότι ο κύριος Γκουτέρες την επιχειρεί τη διαμεσολάβηση, αλλά ο Ερντογάν την απορρίπτει. Ποιο είναι το επόμενο βήμα για τον Τσίπρα; Υπάρχει κάτι άλλο πάνω από τον γραμματέα του ΟΗΕ για να το κινήσει προκειμένου να επιτευχθεί η αποφυλάκιση των δύο Ελλήνων;

Επειδή λοιπόν δεν υπάρχει, εισηγούμαι τους δυο πρώτους στίχους άσματος προκύψαντος από τη συνεργασία του προέδρου Λευτέρη (Παπαδόπουλου) και του Χρηστάρα Νικολόπουλου:

«Ζητώ ακρόαση Θεού

Και αλλαγή πλανήτη…»!..

Υπέροχο…

Επί του παρόντος πάντως διερωτώμαι αληθινά αν ο πρόεδρος Αλέξης ζει ανάμεσά μας, όπως άλλωστε και τα Νεφελίμ –κατά τον τεράστιο Λιακόπουλο, του οποίου τις σχετικές εκπομπές παρακολουθώ μετά μανίας, είμαι άγριος φαν τι να κάνω;

Δεν είναι υπερβολή, δεν είναι σχήμα λόγου. Είναι μια εύλογη απορία, διότι ακούγοντάς τον χθες κατά τα εγκαίνια αστυνομικού καταστήματος στη Φυλή με ενέβαλε σε μεγάλη ανησυχία ο άνθρωπος. Εντάξει, κι άλλοι πρωθυπουργοί κατά το παρελθόν το έχουν κάνει, να υπερβαίνουν τις καταστάσεις αυτοϋποβαλλόμενοι πως ό,τι συμβαίνει απλώς δεν συμβαίνει, αλλά όχι κι έτσι.

Σε κάθε περίπτωση, ωραία πήγε στη Φυλή, στη Μάνδρα θα πάει καθόλου ή μπα; Μόνο δέκα χιλιόμετρα από εκεί που βρέθηκε χθες είναι τα σημάδια της καταστροφής του περασμένου Νοέμβρη. Γιατί δείχνει αυτό το πείσμα δεκαπεντάχρονου και αρνείται σχεδόν εκδικητικά να επισκεφθεί τον τόπο της τραγωδίας; Τι στάση είναι αυτή;

«Μαύρο» λόγω καλεσμένων

Μηδενικές είναι οι τηλεθεάσεις σε πολλές εκπομπές της ΕΡΤ, το ίδιο το κανάλι στο σύνολό του εμφανίζει ποσοστά τηλεθέασης που θυμίζουν πολικές θερμοκρασίες, αλλά μία εκπομπή βρέθηκαν να κόψουν: αυτή της Εύης Κυριακοπούλου, που ήταν μια όαση στην τηλεοπτική ένδεια της κρατικής τηλοψίας. Εκπομπή λόγου, μεστή, με καλεσμένους προσωπικότητες της δημόσιας ζωής που αρθρώνουν έναν διαφορετικό πολιτικό λόγο στην «ομοιομορφία» που επιδιώκει να επιφέρει μέσω της ΕΡΤ, η κυβέρνηση.

Η μεγάλη απρέπεια, Νίκο Παππά μου, είναι ότι η εκπομπή κόπηκε ενώ είχαν γίνει τα γυρίσματα επτά επεισοδίων, με προσωπικότητες όπως ο Στάθης Καλύβας, καθηγητής στο Yale και συγγραφέας μαζί με τον Νίκο Μαραντζίδη του βιβλίου «Εμφύλια Πάθη», ο γνωστός σκιτσογράφος Ανδρέας Πετρουλάκης, αλλά και ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος.

Αν θελήσει κάποιος να αναζητήσει το «γιατί» στο κόψιμο της ενδιαφέρουσας εκπομπής υπό τον τίτλο «Η ζωή είναι αλλού», υποθέτω πως πρέπει να αναζητήσει και… αλλού την αιτία: στο γεγονός ότι η… απρόσεκτη κυρία Κυριακοπούλου είχε καλεσμένους, όπως οι προαναφερόμενοι, που δεν πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, πολλώ δε μάλλον δεν τον εκθειάζουν. Κάτι που επί των ημερών μας απαγορεύεται διά ροπάλου!

Απορώ, ειλικρινά, πώς της διέφυγε…

Νέα συζήτηση σήμερα στη Βουλή για τα σκάνδαλα στον χώρο της υγείας, και αν όποιος το άκουσε στρέφει τη σκέψη του αμέσως σε ένα νέο, τύπου Novartis, «ξεκατίνιασμα», σωστά το σκέφτεται. Η συζήτηση αφορά πρόταση της ΝουΔου για τη σύσταση Εξεταστικής για Κουρουμπλή, Ξανθό και τον βοηθό του, και είναι βέβαιο ότι θα γίνει πάλι μια συζήτηση, η οποία θα… προαγάγει τον κοινοβουλευτισμό και θα εμπεδώσει στους πολίτες το αίσθημα εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς και την πολιτική.

Το ζήσαμε το έργο και στην πρώτη συζήτηση με το «σκάνδαλο» της Novartis, και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα απολαύσουμε κάτι ανάλογο και τώρα.

Με αφορμή τη συζήτηση πάντως αυτή, θα μου επιτραπεί να απευθύνω προς τον Πρόεδρο Βούτση μια μικρή παραίνεση:

* Πρόεδρε, κάνε κάτι με τις προμήθειες του καφενείου σε οινοπνευματώδη. Την άλλη φορά ξέμεινε το καφενείο και δεν είναι δικαιολογία ότι το ξετίναξε ο γνωστός οινόφλυξ, που κυκλοφορεί ανάμεσά μας…

Στοιχεία για το λαγούμι

Με ρωτούν πολλοί και διάφοροι πώς μπορεί να άνοιξε το λαγούμι για να παραχώσει το «παστό» ο Αρχάγγελος της κάθαρσης που έλεγα τις προάλλες. Μα, νομίζω το εξήγησα: «σκεπαρνιά» τη «σκεπαρνιά» και με πολύ θράσος. Πίστευε ο δυστυχής ότι δεν θα τον έπαιρνε κανείς χαμπάρι, αλλά επειδή όλα εδώ πληρώνονται, βρέθηκε και ο τρόπος και η μέθοδος…