Μετά το δημοψήφισμα του 2015, ο Σταύρος Θεοδωράκης βοήθησε τον Πρωθυπουργό, μαζί με όλη τη δημοκρατική αντιπολίτευση, να κάνει Ναι το Οχι για να μείνουμε στην Ευρώπη. Πώς πλήρωσε ο Πρωθυπουργός τους αντιπάλους του για την υπεύθυνη εθνικά στάση τους; Τους χλευάζει και τους περιφρονεί όσο μπορεί. Εσχάτως, επιχειρεί και να τους διασύρει ως διεφθαρμένους.

Θα περίμενε κανείς ο Σταύρος Θεοδωράκης κάτι να έχει μάθει από τότε που ο Τσίπρας δάγκωσε τη χείρα βοηθείας που του έδωσε. Μπα! Στο όνομα της ανάγκης «ψύχραιμης πατριωτικής απάντησης» στον Ερντογάν, όπως δήλωσε, σήμερα θα τον συναντήσει. Γιατί; Για να συζητήσουν τη σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας –κάτι που τις προάλλες στη Βουλή ο Πρωθυπουργός αρνήθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Γιατί ο Θεοδωράκης σεγοντάρει τη νέα πολιτική ανακολουθία του Τσίπρα; Επιδιώκει, όντως, να παίξει ρόλο μπαλαντέρ, αντικαθιστώντας τον Πάνο Καμμένο στην κυβερνητική πλειοψηφία; Ή είναι τόσο αθώος, ώστε κόντρα στο κόμμα που ο ίδιος συνδημιουργεί, να προτείνει ανυστερόβουλα στον Πρωθυπουργό μια επικοινωνιακή ανάσα, για ένα θέμα το οποίο, εκτός των άλλων, έχει βγάλει εκτός ελέγχου τον υπουργό Αμυνας; Θέλω να δεχτώ την ανυστερόβουλη εκδοχή –η οποία, όμως, συνεχίζει να είναι προβληματική. Διότι το ερώτημα είναι ένα: Χρειάζεται όντως Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας;

Η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας έχει την ευθύνη για όλη την πολιτική ατζέντα και οφείλει να έχει ενιαία έκφραση, ιδίως σε θέματα που θεωρεί εθνικά. Στελέχη της κυβέρνησης χαιρέτισαν ως θρίαμβο την έλευση Ερντογάν στην Ελλάδα, επικρίνοντας την αντιπολίτευση που μιλούσε για «επίσκεψη με γκρίζες ζώνες» και για «ιστορική ήττα». Πώς γίνεται τότε να ήταν η κυβέρνηση σίγουρη και αυτάρκης για τις επιλογές της, αλλά τώρα που τα βρίσκει σκούρα με τους δύο στρατιωτικούς να κρατούνται στην Αδριανούπολη, να καταφεύγει σε κομμάτια της αντιπολίτευσης;

Ο Πρωθυπουργός οφείλει να έχει σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης. Αν ο υπουργός Αμυνας της κυβέρνησής του διαφωνεί, έχει πρόβλημα –που δεν θα το λύσει ούτε κάποιο συμβούλιο ούτε οποιοσδήποτε μεμονωμένος χρήσιμος, αλλά ο ίδιος ο Τσίπρας. Οχι με επικοινωνιακά παιχνίδια ούτε μοιράζοντας την ευθύνη σε επιτροπές με την αντιπολίτευση. Αλλά κυβερνώντας. Αν δεν μπορεί να κυβερνήσει, ας παραμερίσει να αναλάβει άλλος τα ηνία της χώρας, πριν πάθουμε καμιά ζημιά.

Οσο για τον Σταύρο Θεοδωράκη, πριν ξαναδώσει χείρα βοηθείας στον παραπαίοντα Πρωθυπουργό, ας θυμάται τη δαγκωματιά του παρελθόντος.

Τελευταία Νέα