Η 11η Μαρτίου 2004 ήταν μία ιδιαίτερη ημέρα για τον πρώην τερματοφύλακα του Ολυμπιακού Ρομπέρτο Χιμένεθ. Ο 32χρονος Ισπανός, που αγωνίζεται στην Μάλαγα, περιέγραψε στο Instagram τον εφιάλτη των τρομοκρατικών επιθέσεων, εκείνης της ημέρας, που αυτός γλίτωσε επειδή έχασε το τρένο του.
«Σήμερα πριν από 14 χρόνια, ξύπνησα όπως κάθε πρωί για να πάω στη σχολή μου. Κάθε ημέρα σηκωνόμουν, ετοιμαζόμουν, έτρωγα πρωινό και πήγαινα με τα πόδια το σταθμό Βιθαλβάρ, για να πάρω το τρένο με κατεύθυνση την Aτότσα, προκειμένου να αλλάξω τρένο για την Αλκορκόν, όπου βρισκόταν το σχολείο μου. Σπάνια, έφευγα με τον πατέρα μου από το σπίτι την ίδια στιγμή και αυτές οι περιπτώσεις, ήταν εκείνος που με πήγαινε με το αυτοκίνητο στο σταθμό, πριν πάει στη δουλειά του. Εκείνη η ημέρα, ήταν μια από εκείνες που φύγαμε μαζί. Ως συνήθως με άφησε στην πόρτα του σταθμού, δίνοντας μου ένα φιλί. Ενιωσα το έδαφος να δονείται από την άφιξη της αμαξοστοιχίας, και ανέβηκα τις σκάλες τρεις-τρεις. Όμως προς μεγάλη μου απογοήτευση, οι πόρτες του τρένου έκλεισαν, προσπάθησα πατώντας το κουμπί αρκετές φορές, όπως το τρένο άρχισε να επιταχύνει σταδιακά. Χωρίς αμφιβολία, εκείνη την ημέρα θα έφτανα αργά στο σχολείο … Πέντε λεπτά αργότερα, ακούστηκε στην πλατφόρμα ο ήχος της έκρηξης από απόσταση. Κάτι είχε εκραγεί στον επόμενο σταθμό της Santa Eugenia. Ήταν μία από τις βόμβες στις 11 Μαρτίου 2004. Προσποιούμενος μία ήρεμη φωνή από το μεγάφωνο, ένας κύριος μας είπε να φύγουμε από το σταθμό. Χωρίς να περιμένω ένα δευτερόλεπτο και πριν από τα πλήθη ξεκινήσουν, πήδηξα τον τοίχο και πήγα σπίτι. Οταν έφθασα, είπα τι συνέβη με τη μητέρα μου και ακόμα αμέσως ανοίξαμε την τηλεόραση για να δούμε αν είπαν τίποτα. Αμέσως βρεθήκαμε μπροστά στην θλιβερή ιστορία που συνέβη. Η σκέψη τι θα συνέβαινε σ΄ εμένα αν είχα προλάβει το τρένο μου εκείνη την ημέρα έρχεται κάθε χρόνο στο μυαλό μου. Οι ίδιες ερωτήσεις κάθε χρόνο, που δεν θα σταματήσουν ποτέ και μου φαίνεται… σαν να ήταν χθες».