«Το να ντύνεις μία γυναίκα σημαίνει να την κάνεις όμορφη, γι’ αυτό και στην υψηλή ραπτική είμαστε σαν τους πλαστικούς χειρουργούς που αφαιρούμε ατέλειες και βελτιώνουμε τη σιλουέτα», έλεγε ο μετρ Ιμπέρ ντε Ζιβανσί, που έφυγε από τη ζωή 91 ετών, το περασμένο Σάββατο, όπως ανακοινώθηκε, στον αναγεννησιακό πύργο της οικογένειάς του, στα περίχωρα του Παρισιού.

Υπήρξε ένας αριστοκράτης της μόδας, αυτής της παλιάς τάξης του 20ού αιώνα, σύμφωνα με τους νόμους της οποίας ο μετρ της ραπτικής ήταν ο κυρίαρχος της σιλουέτας και του νόμου της κομψότητας. Υπήρξε, όμως, και ένας αληθινός φίλος για όσες διάσημες αριστοκράτισσες ή σταρ της οθόνης και του φακού κατέφυγαν στο ταλέντο του και στο εργαστήριο του για να ντυθούν με δημιουργίες του. Ο ίδιος, άλλωστε, πίστευε ότι η κομψότητα δεν είναι απλώς ένας κανόνας της μόδας αλλά μία ένδειξη σεβασμού που οφείλει ο ένας προς τους υπόλοιπους. «Και το ένστικτό του ήταν αλάνθαστο από τότε που στην παιδική του ηλικία εκδήλωσε τον ενθουσιασμό του για τη μόδα και το σχέδιο», αναφέρει η επίσημη εκδοχή στο βιογραφικό του που έστελνε ο οίκος Givenchy, τον οποίο ίδρυσε το 1952.

Ο Ιμπέρ Τζέιμς Τάφιν ντε Ζιβανσί γεννήθηκε το 1927 στο Μποβέ της Γαλλίας. Η οικογένεια του πατέρα του από το 1713 είχε ρίζες στην αριστοκρατία της Βενετίας. Η μητέρα του ήθελε ο Ιμπέρ να γίνει συμβολαιογράφος. Ομως εκείνος την απογοήτευσε ξεκινώντας να πραγματοποιήσει το όνειρό του, να αποκτήσει τον δικό του οίκο. Υστερα από μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού βρέθηκε να σχεδιάζει για τον οίκο του Ζακ Φατ, συνεχίζοντας στον Ρομπέρ Πιγκέ και την Ελσα Σκιαπαρέλι, ενώ γοητευόταν από τη δουλειά του Κριστομπάλ Μπαλενσιαγκά. Στις 4 Φεβρουαρίου 1952 ο 25χρονος Ζιβανσί ανοίγει τον οίκο του στην οδό Αλφρεντ ντε Βινί, ονομάζοντας την πρώτη συλλογή του «Μπετίνα Γκρατζιάνι», εμπνεόμενος από το κορυφαίο τότε μοντέλο των παρισινών επιδείξεων. Ακολούθησε μάλιστα τις κατευθύνσεις του μέντορά του Μπαλενσιαγκά ότι ντιζάϊν είναι να δημιουργήσεις ένα απλό φόρεμα από μία και μόνη γραμμή και αφέθηκε στα υλικά για να κατευθύνουν τις δημιουργίες του.

Τον Μάιο του 1961 το Παρίσι αναμένει την άφιξη του προεδρικού ζεύγους της Αμερικής και οι σχεδιαστές αναμένουν την άφιξη της Τζάκι Κένεντι στα σαλόνια τους. Στον ιδιότυπο «πόλεμο» ανάμεσα στη μόδα της Νέας Υόρκης και του Παρισιού η Κένεντι έχει φροντίσει να διαρρεύσει ότι στη διάρκεια της παραμονής της στο Παρίσι θα παραγγείλει μερικά φορέματα στον οίκο Ζιβανσί όπου ήδη ράβεται. Τα τηλεγραφήματα της εποχής αναφέρουν ότι η «Πρώτη Κυρία της Αμερικής θα παραγγείλει βραδινά φορέματα μαύρου χρώματος, πολύ απλά στη γραμμή τους». Η Τζάκι ακολούθησε την κομψότητα α λα Ζιβανσί του απλού μαύρου φορέματος την οποία εγκαινίασε η Οντρεϊ Χέπμπορν ντυμένη από τον μετρ το 1953 στον ρόλο της στην ταινία «Σαμπρίνα» και αργότερα το 1961 ως Χόλι Γκολάϊτλι με το περίφημο, υπέρκομψο φόρεμά της στο «Πρόγευμα στο Τίφανις».

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ. Ομως ο μετρ ακολούθησε το ρεύμα της εποχής του και έδειξε ότι η μόδα δεν μπορεί να είναι μόνο θέαμα πολυτέλειας. Ο ίδιος που δημιούργησε την χαρακτηριστικής θηλυκότητας μπλούζα από λεπτό βαμβακερό ύφασμα με τα μανίκια με σειρές από κεντημένα βολάν (από τη συλλογή Μπετίνα) έδωσε έμφαση στη ζωηρόχρωμη και πρακτική πλευρά του νεανικού ντυσίματος, δίνοντας μάλιστα συμβουλές στυλιστικής ορθότητας από τις σελίδες του γαλλικού περιοδικού «Elle» στις αρχές του 1971: «Πάντοτε λάτρευα τα χαρούμενα χρώματα για γυναικεία φορέματα. Μόλις απέκτησα λοιπόν δική μου μπουτίκ πρετ α πορτέ η πρώτη μου φροντίδα ήταν να δημιουργήσω φορέματα χαρούμενα που να μπορούν να φορεθούν από όλες τις γυναίκες. Και πράγματι για πρώτη φορά λάνσαρα τη μόδα της παραμερισμένης και συνεσταλμένης «κοτονάντ». Ήταν ένας ανέλπιστος θρίαμβος…Αγαπώ να δημιουργώ φορέματα για νέες κοπέλες. Αλλά το ιδεώδες μανεκέν για όλους νομίζω τους «κουτιριέ» είναι πάντοτε η γυναίκα των 30 ετών. Αρέσει σε όλους μας η ηλικία αυτή επειδή η γυναίκα έχει αποκτήσει βεβαιότητα και μία φυσική κομψότητα. Για μένα είναι πολύτιμη η γυναίκα της ηλικίας αυτής καθώς της ταιριάζουν τα απλά μοντέλα που δημιουργώ. Εάν θέλουν οι γυναίκες να είναι καλοντυμένες η ηλικία δεν παίζει ρόλο, αρκεί να βάλουν ως κανόνα να μη φορούν ποτέ τουαλέτες σύνθετες. Η μεγάλη τέχνη για να φαίνεται νέα η γυναίκα ή έστω να μη φαίνεται μεγαλύτερη είναι η αποφυγή του επιτηδευμένου».

Ο Ντε Ζιβανσί αποχώρησε από τα καθήκοντα του μετρ το 1995 παραχωρώντας τον οίκο του (ιδιοκτησίας πλέον του ομίλου LVMH) στον Τζον Γκαλιάνο. Ακολούθησαν οι Αλεξάντερ Μακουίν, Τζούλιαν ΜακΝτόναλντ, Ρικάρντο Τίσι και η Κλερ Γουέιτ Κέλερ η οποία είναι εκείνη που δείχνει τον θαυμασμό της στο λιτό ύφος του Ιμπέρ αναζητώντας στο αρχείο του οίκου τροφή για νέες επανερμηνείες της θηλυκότητάς του.

Τελευταία Νέα