Στο φύλλο του «Βήματος» της 18ης Απριλίου 2010 είχε δημοσιευτεί το manual για 10.000 τυχαίους συνδυασμούς πολιτικού λόγου. Τίτλος του άρθρου: «Πώς να λες πολλά χωρίς να λες τίποτα».
Φράσεις που όπως κι αν τις συνδυάσεις λες «σοβαρές αερολογίες». Λέγεται πως ο πίνακας είχε δημοσιευτεί τον Απρίλιο του 1987 στην επιθεώρηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας.
Ακούγοντας τις δηλώσεις του υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Βασιλειάδη για τη νέα διακοπή του πρωταθλήματος και έχοντας μπροστά σου το manual των πολωνών κομμουνιστών, νομίζεις πως είναι «ένα και το αυτό».
«Εχουμε κερδίσει πολλά, μένουν όμως περισσότερα». «Δεν θα επιτρέψουμε να αναστηθούν φαινόμενα του παρελθόντος. «Το πιο σημαντικό είναι οι κανόνες». «Δεν κάνουμε πίσω». «Συνεχίζουμε τη μάχη για διαφάνεια και ένα καλύτερο ποδόσφαιρο».
Λέξεις που ανήκουν επίσης στο manual που χρησιμοποιούσε και ο προκάτοχος του Γιώργου Βασιλειάδη, Σταύρος Κοντονής.
Το μεγαλύτερο λάθος είναι να μην έχεις συνείδηση των λαθών σου.
Νεόκοπος υφυπουργός και φουριόζος να φέρει την περίφημη εξυγίανση στο ποδόσφαιρο, ο Κοντονής ανακοινώνει στις 25 Φεβρουαρίου 2015 την επ’ αόριστον αναβολή των πρωταθλημάτων με αφορμή επεισόδια στο ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού.
Μερικές ημέρες αργότερα, στις 11 Μαρτίου, ο υφυπουργός αποφασίζει πως οι αγώνες θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών. Υστερα από νέα επεισόδια, την 1η Απριλίου 2016 ο Κοντονής ανακοινώνει τη διακοπή των αγώνων του Κυπέλλου, ενώ αναβάλλει και την πρεμιέρα του επόμενου πρωταθλήματος!
Κι όλα αυτά, γιατί; Για να βλέπουμε τον Ιβάν Σαββίδη με το κουμπούρι στη ζώνη να αναζητά τον Λούκι Λουκ για μονομαχία στην Τούμπα και μια χώρα να ρεζιλεύεται απ’ άκρη σε άκρη στον κόσμο. Να βγαίνουν νύχτα αποφάσεις που πηγαίνουν κόντρα στη λογική, να τυπώνονται εισιτήρια για ντέρμπι κεκλεισμένων των θυρών και να ανακοινώνεται στη ζούλα η απαγόρευση μετακίνησης των οπαδών της φιλοξενούμενης ομάδας. Λένε πως η αλήθεια είναι γυμνή για να μπορούν να την ντύνουν όπως θέλουν οι κυβερνώντες.
Τα μέλη της κυβέρνησης αλλά και σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό εντυπωσιάστηκαν με το όπλο του Σαββίδη στο γήπεδο. Υποκριτικό.
Ολοι γνωρίζουν πως δεκάδες βουλευτές οπλοφορούν και πολλοί εξ αυτών μέχρι πρόσφατα έφεραν τα κουμπούρια τους και μέσα στη Βουλή. Τέλος σ’ αυτή την παράλογη πρακτική είχε βάλει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ως πρόεδρος του Κοινοβουλίου.
Με τη συλλογιστική της κυβέρνησης θα έπρεπε να είχε βάλει λουκέτο επ’ αόριστον και στο σύμβολο της σύγχρονης δημοκρατίας μας. Λουκέτο και στα Εξάρχεια που καίγονται κάθε σαββατόβραδο. Λουκέτο και στην αδιάφορη αστυνομία που μένει παγερά αμέτοχη απέναντι σε καταστροφικές επιδρομές. Λουκέτο στα πανεπιστήμια για τη βασιλεία της ανομίας. Λουκέτο στην Εφορία που δεν μπορεί να πιάσει τους φοροφυγάδες. Λουκέτο παντού σ’ αυτή τη χώρα που υπολειτουργεί και το μόνο που κάνει είναι να αφορίζει και να καταδικάζει το δημοφιλέστερο άθλημα επειδή δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της βίας. Αλλά όταν η βία τείνει να γίνει μέρος της καθημερινότητά μας, γιατί το ποδόσφαιρο να διαφέρει;
Συμφωνώ πως τα λάθη είναι ανθρώπινα. Αλλά η κυβέρνηση εφαρμόζει το δόγμα «για όλα φταίνε οι άλλοι» –ένα είδος (παρα)πολιτικής.
Στη Γαλλία και την Αγγλία έγιναν επίσης σοβαρά επεισόδια στα γήπεδα το Σαββατοκύριακο. Κανείς εκεί δεν διανοήθηκε να βάλει λουκέτο. Τι έκαναν; Αναζήτησαν τους δράστες που μπούκαραν στο γήπεδο και αύξησαν την αστυνόμευση μέσα σ’ αυτά πληρώνοντας οι σύλλογοι τα επιπλέον έξοδα. Τόσο δύσκολο. Πέρυσι ο Τσίπρας είχε ειρωνευτεί τη Γεννηματά στη Βουλή ανακαλώντας στη μνήμη του την τριμελή επιτροπή του Βαμβακούλα την οποία απάρτιζαν 5-6 άτομα. Τουλάχιστον ο Βαμβακούλας ήταν πολύ καλός στο ποδόσφαιρο. Αυτοί που μας κυβερνούν δεν ξέρω σε τι είναι καλοί.