Ιδρύεται λοιπόν ο νέος φορέας του Κέντρου – Σοσιαλιστικής Αριστεράς σαν συνασπισμός κομμάτων, κομματιδίων, κινήσεων, προσώπων και στη συνέχεια ως ενιαίο κόμμα. Παράξενη μέθοδος; Ισως. Με αυθαιρεσίες; Ναι. Με ανταμοιβή μικρομεγαλισμών; Πράγματι. Με τάσεις ηγεμονισμού του πιο μεγάλου; Προφανώς. Και με πολλά άλλα κουσούρια που ισχύουν ή εφευρίσκονται χάριν γκρίνιας που πλεονάζει στα ΜΜΕ, στα κοινωνικά δίκτυα, στα καφενεία και στα σαλόνια.
Και το ερώτημα είναι: Ε, και; Είναι τόσο κρίσιμα αυτά ώστε να αποκλείουν τη συστράτευση σε έναν φορέα που καλείται να αντιμετωπίσει μείζονα προβλήματα της πολιτικής, αυτά που επηρεάζουν τις κατευθύνεις της χώρας, της κοινωνίας, της οικονομίας;
Είναι πασιφανές ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρέπει να ηττηθεί. Κέρδισε τις εκλογές με ψεύδη. Και αυτό δεν μπορεί να ξεχαστεί επειδή «εξημερώθηκαν» (με κόστος πολλών δισ.). Αλλά και διότι αδυνατούν να οργανώσουν την επάνοδο της Ελλάδας ως κανονικής χώρας στον πυρήνα της Ευρώπης, να φέρουν πραγματική ανάπτυξη. Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί, εξάλλου, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες, συντηρητικών έστω, φιλευρωπαίων πολιτών. Η βρισιά «γυφτοσκοπιανοί» εκφράζει συνδυαστικά και τον ρατσισμό που τόσο εκφραστικά φανέρωσε ο κ. Δαβάκης όσο και τον σοβινισμό στελεχών της συναγελασθέντων με στρατηγούς – ρήτορες και παπάδες – Ιερεμίες. Και να μην παραβλέπουμε τα αντίγραφα απολιθωμάτων της ΕΡΕ και την κρατικιστική Δεξιά που συχνά ξεπροβάλλουν από το κεντροδεξιό πέπλο που προσπαθεί να κρατήσει απλωμένο ο αρχηγός της.
Ο νέος φορέας καλείται να πει αλήθειες, να χαράξει πορεία με λογική μα και με προοδευτικά προτάγματα. Γιατί το Σκοπιανό πρέπει να λυθεί με σύνθετη ονομασία –έστω και αν το κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Αλλά και γιατί πρέπει επιτέλους να διαχωριστεί η Εκκλησία από το Κράτος, όπως προβλέπει το Σχέδιο Διακήρυξης (και εις μάτην παλαιότερα και η Διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου), όπως ισχύει σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Κι ας μην το θέλουν οι θεούσες της ΝΔ. Γιατί πρέπει να αποκτήσουμε μη κρατικά πανεπιστήμια, όπως προβλέπει το Σχέδιο Προγράμματος (και όχι η Διακήρυξη) του νέου φορέα, γιατί είναι λογικό και προοδευτικό, κόντρα στους βολεμένους κρατιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που άλλωστε καταβάλλουν προσπάθειες να υποβαθμίσουν και το δημόσιο πανεπιστήμιο. Γιατί το Δημόσιο πρέπει να βρίσκει τρόπους να επιταχύνει τις επενδύσεις αντί να εφευρίσκει λόγους γιατί δεν μπορούν να γίνουν.
Στον νέο φορέα προφανώς μετέχει καταλυτικά, λόγω σχετικού μεγέθους, το ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί να υπάρξει νέος φορέας χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Αλλά και αντίστροφα το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί –μόνο του –να μετεξελιχθεί σε «νέο φορέα». Να εξηγηθώ. Από το 1975 που διαγράφηκα από το ΠΑΣΟΚ δεν ξαναέγινα ποτέ μέλος του. Ούτε προτίθεμαι. Ομως προτίθεμαι να συνυπάρξω αρμονικά, συμφωνώντας ή διαφωνώντας, με όλους και όλες που προσέρχονται με ανοικτό μυαλό και ανοικτή καρδιά, είτε έρχονται από το ΠΑΣΟΚ είτε από Το Ποτάμι ή τη ΔΗΜΑΡ ή τις Κινήσεις ή… Γιατί το έχει ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ελλάδα. Γιατί, όπως λέει και το Σχέδιο Διακήρυξης, «την Αλλαγή του 21ου αιώνα τη φτιάχνουμε όλοι όσοι επιλέγουμε τον δρόμο των συνεχών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων για την Ελλάδα, για μας και τα παιδιά μας».
Ο Σπύρος Καβουνίδης είναι δρ πολιτικός μηχανικός, μέλος της Επιτροπής Διακήρυξης (προταθείς από τον Γιώργο Καμίνη).