H συνέντευξη είναι ποταμός: 957 λέξεις. Το θέμα της είναι το ποδόσφαιρο. Ο άνθρωπος που μιλά είναι σαφές ότι γνωρίζει το θέμα, ένα παλιό ντοκιμαντέρ του μάλιστα για έναν αγώνα που έγινε το 1941 στη γερμανοκρατούμενη Ουκρανία έχει πάρει βραβείο. Επιπλέον είναι ευρωβουλευτής. Θα περίμενε λοιπόν κανείς μια διεισδυτική και αιχμηρή ανάλυση για το θέμα των ημερών. Ονόματα, επίθετα, τηλέφωνα, τα πάντα.
Υπάρχει όλη κι όλη μια παράγραφος. Που ξεκινά από μια βαρύγδουπη διαπίστωση: «Η θέση του ελληνικού ποδοσφαίρου κατρακυλάει διεθνώς γιατί βρίσκεται υπό τον έλεγχο οικονομικών παραγόντων που θέλουν να το χρησιμοποιήσουν για άλλους πολιτικούς ή οικονομικούς σκοπούς». Και τελειώνει με μια πονηρή ερώτηση: «Γιατί να παραδεχθεί ο πρόεδρος ή ο οπαδός ότι η ομάδα του έχασε όταν στην πολιτική τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα ούτε τα λάθη τους έχουν παραδεχθεί ούτε την ήττα τους;».
Ουπς! Πάλι οι προηγούμενοι φταίνε. Για τον νταή με το πιστόλι που σόκαρε την Ευρώπη –αλλά στη συνέντευξη δεν κατονομάζεται –ευθύνονται το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ που δεν έχουν παραδεχθεί την ήττα τους. Παρεμπιπτόντως, τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Οτι τα συγκεκριμένα κόμματα δεν αναγνωρίζουν την κυβέρνηση και τους θεσμούς κι έχουν βγει στο αντάρτικο για να τους καταλύσουν;
Λέει κι άλλα νόστιμα πολιτικοποδοσφαιρικά ο Στέλιος Κούλογλου σε αυτή τη συνέντευξη στο ΑΠΕ. Οπως ότι το εναρκτήριο λάκτισμα για τον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας δόθηκε όταν οι Κροάτες γιουχάρισαν τον εθνικό ύμνο (και όχι όταν ο στρατός του Μιλόσεβιτς εισέβαλε στην Κροατία). Ή ότι η βία εισέβαλε στα βρετανικά γήπεδα τα χρόνια του θατσερικού νεοφιλελευθερισμού (όταν στην πραγματικότητα ο χουλιγκανισμός είχε ξεκινήσει τουλάχιστον μια δεκαετία νωρίτερα και η Θάτσερ συγκάλεσε ώς και πολεμικό συμβούλιο για να τον αντιμετωπίσει).
Αλλά ας μείνουμε στην εκρηκτική επικαιρότητα. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να συμπυκνώνει την επιχείρηση συμψηφισμού, αν όχι πλήρους αποτίναξης ευθυνών, στην οποία έχουν επιδοθεί εδώ και λίγες μέρες το κόμμα του και ο φιλικός του Τύπος. Ο Σαββίδης; Δεν φταίμε εμείς, τον βρήκαμε, ο Σαμαράς είναι εκείνος που του πρόσφερε την ελληνική ιθαγένεια. Η βία στα γήπεδα; Δεν φταίμε εμείς, τα Μνημόνια φταίνε, εμείς είμαστε τολμηροί, ορίστε, δεν διστάζουμε να διακόψουμε κάθε τόσο το πρωτάθλημα. Οι καταγγελίες της αντιπολίτευσης ότι δεν εφαρμόζονται οι νόμοι; Ε, όχι να μιλάει και το κόμμα της Novartis, της Siemens και των θαλασσοδανείων…
Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Οπως έλεγε συχνά ο ηγέτης τον οποίο προσπαθεί με κάθε ευκαιρία να αντιγράψει ο Πρωθυπουργός μας, ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος. Οταν λοιπόν ο ευεργετηθείς ολιγάρχης στραφεί εναντίον των κουτοπόνηρων ευεργετών του, οι τελευταίοι θα πρέπει να έχουν έτοιμη μια πειστική γραμμή άμυνας. Ο ευρωβουλευτής ετοιμάζεται, στην επόμενη συνέντευξή του θα είναι καταπέλτης.