Αλλο το τρίτο Μνημόνιο και άλλο τα σφυρίγματα οφσάιντ στη Θεσσαλονίκη. Στο πρώτο δεν υπήρξε η παραμικρή υποψία οφσάιντ για τη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά ό,τι δεν έγινε με το Μνημόνιο το έφερε η Τούμπα. Μεγαλύτερο πρόβλημα δημιούργησαν στους βουλευτές των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης τα όσα συνέβησαν εκεί παρά η ψήφιση του Αρμαγεδδώνα μέτρων που επιβλήθηκαν από το 2015 και μετά. Στο Μνημόνιο υπήρξε κωλοτούμπα. Στην Τούμπα όχι. Και αν υποθέσουμε ότι στηνόταν κάλπη στη Βουλή για ό,τι έγινε στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, η κυβέρνηση Τσίπρα θα κινδύνευε σοβαρά, για πρώτη φορά, να χάσει την αρχή της δεδηλωμένης. Αυτό, βεβαίως, θα ήταν αδιανόητο, αν η κάλπη αφορούσε ακόμη ένα πακέτο μέτρων, όπως αυτό για τις επερχόμενες περικοπές στο αφορολόγητο και τις συντάξεις, το οποίο οι βουλευτές των δύο κυβερνητικών παρατάξεων ψήφισαν το 2017 χωρίς κανείς να βγει οφσάιντ.
Η αλήθεια είναι ότι οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας έκαναν ακόμη πιο θολό τον ορίζοντα και αβέβαιο το πολιτικό και οικονομικό τοπίο. Η δεδηλωμένη, πλέον, απαίτηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να εφαρμοσθεί από το 2019 η μείωση του αφορολόγητου ορίου, ταυτόχρονα με τις προκαθορισμένες περικοπές στις συντάξεις και χωρίς καμία δυνατότητα εφαρμογής των αντιμέτρων που είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση, περιπλέκει ιδιαίτερα τα πράγματα. Το ΔΝΤ φαίνεται να παίζει τον ρόλο του επιταχυντή των εξελίξεων. Στην περίπτωση που υπερισχύσουν στους κόλπους των δανειστών οι θέσεις του, η συγκυβέρνηση σε 9 μήνες από σήμερα θα πρέπει να πληρώσει τον ετεροχρονισμένο λογαριασμό για τα μέτρα που ψήφισε το 2017. Υπό το βάρος των περικοπών αυτών οποιοδήποτε αφήγημα της κυβέρνησης για έξοδο από τα Μνημόνια ή αλλαγή σελίδας στην ελληνική οικονομία θα μοιάζει ανεδαφικό και εύθραυστο. Πολύ περισσότερο μάλιστα, αφού τα δύο αυτά υφεσιακά μέτρα θα καταδικάσουν την ελληνική οικονομία σε αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης (στην καλύτερη περίπτωση) και για το διάστημα των αμέσως επόμενων ετών.
Η κυβέρνηση τραυματίζεται και από την υπόθεση Σαββίδη. Οσο αντι-αριστερές είναι οι περικοπές στο αφορολόγητο και τις συντάξεις άλλο τόσο επώδυνη για αυτήν θα ήταν η παγίωση της αίσθησης στην κοινή γνώμη ότι διατηρεί φιλικές και προνομιακές σχέσεις με συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Την ώρα που έχει σηκώσει τη σημαία της κάθαρσης με την υπόθεση Νovartis και έχει πολώσει επικίνδυνα με τους χειρισμούς της το πολιτικό σκηνικό, κάτι τέτοιο θα ακύρωνε όλο τον στρατηγικό σχεδιασμό της. Παρότι στην κυβέρνηση θεωρούν ελεγχόμενη την υπόθεση Σαββίδη, αυτή αναμφίβολα θα έχει προεκτάσεις και στις εξελίξεις στη Βόρεια Ελλάδα για το Σκοπιανό. Αντίθετα, απολύτως μη ελεγχόμενες από το κυβερνητικό επιτελείο είναι οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για το αφορολόγητο και τις συντάξεις. Οι αποφάσεις των δανειστών για τα δύο αυτά μέτρα αλλά και το νέο πλαίσιο επιτήρησης για την Ελλάδα αναμένεται να κλειδώσουν σε έναν μήνα από σήμερα στην Ουάσιγκτον όπου θα πραγματοποιηθεί η εαρινή Σύνοδος του Ταμείου. Για αυτό και ο Τσίπρας θα πρέπει να περιμένει έως τότε. Μετά θα λάβει τις αποφάσεις του.