Εκφοβισμός

Από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη στον Γιάννη Κομπότη κι από τον Γιάννη Κομπότη στον Ιβάν Σαββίδη (φωτογραφία). Ιστορίες με οπλοφορούντες προέδρους. Με την κάθε περίπτωση βέβαια να είναι διαφορετική. Πώς το διαχειρίζεται δηλαδή ο καθαείς. O Καπετάνιος, για παράδειγμα, δεν είχε απειλήσει ποτέ κανέναν. Αν κουβαλάς, λοιπόν, πιστόλι απάνω σου κι έχεις άδεια οπλοφορίας, κανένα πρόβλημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να οπλοφορείς στην καμπίνα του αεροπλάνου. Κάπως έτσι, δεν έχεις το δικαίωμα να μπουκάρεις στον αγωνιστικό χώρο με το πιστόλι στη ζώνη. Το λέει ο νόμος. Ο εκφοβισμός είναι προφανής. Πολύ περισσότερο όταν ο οπλοφορών Ιβάν Σαββίδης συνοδευόταν από τέσσερις φουσκωτούς. Από τους οποίους ο ένας επίσης οπλοφορούσε. Αρχές της δεκαετίας στα τότε γραφεία της ΕΠΑΕ, στην οδό Γενναδίου στο Κολωνάκι, σε σύσκεψη προέδρων είχε πέσει στο ξύλινο πάτωμα το πιστόλι του Γιώργου Βαρδινογιάννη.

Στον αέρα

Το «γκουπ» από τον θόρυβο που προκάλεσε αναστάτωσε τους παρευρισκόμενους προέδρους, αλλά μέχρι εκεί. Με την ταπεινότητά μου, που είχε την αποκλειστικότητα του θέματος, να του δίνει στον «Αποδυτηριάκια» το προσωνύμιο Ρίνγκο. Με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη να σκαρφαλώνει στα κάγκελα της Λεωφόρου, να διαπληκτίζεται με τον Δημήτρη Μελισσανίδη στα επίσημα του ΟΑΚΑ, αλλά ποτέ να μην απειλεί με το όπλο. Πιστόλι είχε σαν παλιός καπετάνιος ο Μάνος Μαυροκουκουλάκης. Οχι απάνω του, στο σπίτι. Πιστόλι είχε απάνω του (στο πίσω μέρος της ζώνης) στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Στο τσαντάκι είχε το πιστόλι ο Βίκτωρας Μητρόπουλος, ενώ ο Θωμάς στη μέσα τσέπη του σακακιού. Η ιστορία του συνοδού του Βίκτωρα Μητρόπουλου, που πυροβόλησε στον αέρα, στο Μέμπερς Κλαμπ της Νέας Φιλαδέλφειας, είναι γνωστή. Ηταν τον Νοέμβριο του 1999 σε ματς ΑΕΚ – Ολυμπιακού (0-2) που είχε διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών και τους γηπεδούχους να διαμαρτύρονται για τη διαιτησία του Δημητρόπουλου.

Στην Αμερική

Αυτός που δεν αποχωριζόταν ποτέ το πιστόλι του (Κρητικός γαρ) ήταν ο εμβληματικός γενικός αρχηγός του ΟΦΗ, Παντελής Μυριοκεφαλιτάκης. Οταν μάλιστα είχε ταξιδέψει για το Μουντιάλ του 1994 στην Αμερική, είχε την απαίτηση να το πάρει μαζί. Από τους σύγχρονους παράγοντες, αυτός που οπλοφορεί είναι ο Γιάννης Κομπότης. Οταν το 2006 είχε διατελέσει πρόεδρος της ΕΠΑΕ, έβγαζε το πιστόλι και το επιδείκνυε δήθεν για καλαμπούρι. Υπάρχει και φωτογραφία του, σε γιορτή της ΠΑΕ Λεβαδειακός. Να ρίχνει δεκάευρα κατά το έθιμο, στον κλαρινιτζή Γιώργο Μάγκα (φωτογραφία) και καθώς είχε βγάλει το σακάκι, στο πίσω μέρος της ζώνης να φαίνεται το πιστόλι. Πιστόλι είχε και ο Αργύρης Σαλιαρέλης. Με μία σχετική ιστορία της τότε εποχής. Ο Σαλιαρέλης, που από ένα σημείο και μετά έψαχνε συνέχεια για λεφτά, είχε πάρει δανεικά από τον τότε συνεργάτη του και μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ Γιώργο Κοκοβίνο. Υποσχόμενος ότι στο τέλος του μήνα θα τα επιστρέψει.

Ή εμείς Ή κανείς

Φτάνει εκείνη η ημέρα κι ο Κοκοβίνος πάει στα γραφεία της ΠΑΕ: «Πρόεδρε, πρέπει να τακτοποιήσεις αυτό το θέμα. Εχω πρόβλημα». Με τον Αργύρη Σαλιαρέλη (φωτογραφία) να βγάζει το πιστόλι από το συρτάρι, να το κολλάει στον κρόταφό του και να δίνει θεατρική παράσταση στην ομήγυρη: «Δεν μπορώ. Δεν αντέχω άλλο. Τι θέλετε να κάνω; Να σκοτωθώ. Αφήστε με κύριε Κοκοβίνο. Θα κάνω καμιά τρέλα». Κι ο Κοκοβίνος να ορμάει να αρπάζει το πιστόλι και να του φωνάζει: «Οχι πρόεδρε. Μην το κάνεις». Αποτέλεσμα; Να του πάρει ο Σαλιαρέλης άλλα πέντε εκατομμύρια, καινούργια δανεικά. Καμιά σχέση αυτά τα τραγελαφικά με τα νέα ήθη και έθιμα που εισήγαγε ο επενδυτής από το Ροστόφ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τη μία να βγάζουμε όλο τον κόσμο τρελό. Και να λέμε ότι τον Οσκαρ Γκαρσία τον έβαλε ο γιατρός του Ολυμπιακού να αυτοτραυματιστεί δαγκώνοντας τη γλώσσα του. Την άλλη, να μπουκάρει στον αγωνιστικό χώρο ζωσμένος με το κουμπούρι. Πιστοί στο δόγμα του Σαββίδη τζούνιορ «ή εμείς (πρωτάθλημα) ή κανείς».

Διάψευση

Κι είναι που έρχεται η ίδια η ζωή να διαψεύσει τα λόγια τα μεγάλα. Τους δύο Ποντίους, που θα φτιάχνανε το ποδόσφαιρο. Τις αγκαλιές και τα φιλιά στο ίδιο γήπεδο. Οταν ήταν ενωμένοι απέναντι στις γκρανκάσες. Μέχρι που πήραν το ποδόσφαιρο στα χέρια τους. Εβαλαν τους δικούς τους στην ΕΠΟ. Και παρουσιάζουν, πράγματι, το καλύτερο πρωτάθλημα ever.