Αν ακολουθήσει κανείς τη συλλογιστική της κυβέρνησης όπως την εξέφρασε ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, αλλά από συστάσεως… κόσμου. Γιατί όπως φαίνεται από το υλικό που έχει στη διάθεσή της η ανακρίτρια, σχέσεις με τη Novartis δεν είχαν μόνο στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν θα πρέπει όμως να κάνει κανείς το λάθος και να ακολουθήσει αυτήν την παραπειστική και, τελικά, επικίνδυνη συλλογιστική. Δεν θα πρέπει να κάνει το λάθος να παραδώσει στην πυρά σύμπαν το πολιτικό σύστημα ως διεφθαρμένο και αργυρώνητο, να αφήσει να πλανάται η υποψία ότι «όλοι τα παίρνουν», όπως θέλει ο γνωστός απλουστευτικός αφορισμός που εξέθρεψε γενιές και γενιές λαϊκιστών.
Αντίθετα, θα πρέπει να εμμείνει στη λογική ανάλυση των πραγμάτων. Πρώτον, τα ονόματα στα σημειώματα δεν σημαίνουν πως οι συναντήσεις έγιναν. Δεύτερον, αν έγιναν δεν σημαίνει πως οι συμμετέχοντες πολιτικοί χρηματίστηκαν ή ότι γενικώς υπάρχει κάτι επιλήψιμο. Πολλώ δε μάλλον που ο αντιπρόεδρος της Novartis ήταν τότε πρόεδρος του συνδέσμου των φαρμακευτικών εταιρειών, δηλαδή θεσμικός παράγοντας της αγοράς.
Αυτό που πρέπει να γίνει ασφαλώς είναι να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Αν υπάρχουν ένοχοι, θα πρέπει να τιμωρηθούν. Κάτι όμως που δεν μπορεί να γίνει με επιλεκτικές διαρροές, στοχοποιήσεις αντιπάλων και λάσπη. Ας το θυμούνται κυρίως εκείνοι που επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά την υπόθεση Novartis και τα φερέφωνά τους που έστησαν προθύμως τον χορό των δήθεν μεγάλων αποκαλύψεων.
