Η «έφοδος» του οπλοφορούντος Ιβάν Σαββίδη στο γήπεδο της Τούμπας το βράδυ της περασμένης Κυριακής δεν πέρασε απαρατήρητη από τον αγγλοαμερικανικό παράγοντα στην Ελλάδα. Στους παροικούντες τη διπλωματική Ιερουσαλήμ είναι γνωστό ότι τόσο η αμερικανική όσο και η βρετανική πρεσβεία παρακολουθούν στενά τις δραστηριότητες του ομογενούς επιχειρηματία εδώ και πολύ καιρό. Θα μπορούσε με σχετική ασφάλεια να υποθέσει κανείς ότι όσα συνέβησαν μετά τα γεγονότα της Τούμπας συνιστούν μία δικαίωση όσων πιστεύουν ότι η δράση του Σαββίδη στη Βόρεια Ελλάδα είναι τουλάχιστον προβληματική. Ξένοι διπλωματικοί κύκλοι εξέφραζαν επίσης εύλογες απορίες για την ευκολία με την οποία «εξαφανίστηκε» για να αποφύγει το Αυτόφωρο και επανεμφανίστηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της συμπρωτεύουσας σαν να μην είχε συμβεί τίποτα ύστερα από 48 ώρες.
Πολύ πρόσφατα (και όχι για πρώτη φορά) ο αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ επανέλαβε τις ανησυχίες της Ουάσιγκτον για την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι ο Πάιατ σημείωσε ότι ορισμένες ρωσικές επενδύσεις στην Ελλάδα δεν πληρούν τις προϋποθέσεις περί διαφάνειας. Αναφορικά με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ, ο έμπειρος αμερικανός διπλωμάτης λέει ότι «ο κόσμος αναρωτιέται ποιοι είναι πίσω από τις επενδύσεις. Υπάρχει μια ρωσική τράπεζα. Εχω ακούσει ιστορίες ότι υπάρχει δυσκολία στο να αποκτήσει πίστωση από ευρωπαϊκή τράπεζα. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι οι συνεργάτες και ειδικά η γερμανική εταιρεία και αυτό το φέρνω σε αντιπαράθεση με τη Fraport». Υπενθυμίζεται ότι η πλειοψηφία των μετοχών του ΟΛΘ κατακυρώθηκε σε κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν η γαλλική Terminal Link με ποσοστό 33%, η γερμανική Deutsche Invest Equity Partners με 47% και η Belterra Investment συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη με ποσοστό 20%.

ΤΟ «ΜΥΣΤΙΚΟ». Ο αμερικανός πρεσβευτής έσπευσε να προσθέσει ότι όσα επισημαίνει «δεν είναι θέμα προσώπων. Είναι θέμα αρχών. Το αμερικανικό ενδιαφέρον είναι στρατηγικού χαρακτήρα» τόνισε. Και σε αυτό το σημείο κρύβεται «το μυστικό» των αμερικανικών ανησυχιών. Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπως επίσης το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, θεωρούνται πολύ σημαντικά για τους ενεργειακούς και αμυντικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει ότι η Βόρεια Ελλάδα αποτελεί περιοχή υψηλού γεωπολιτικού ενδιαφέροντος. Αν αυτό συνδεθεί με το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον παρακολουθεί στενά και εύχεται την επιτυχή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων Ελλάδος – ΠΓΔΜ για την επίλυση του ονοματολογικού, δεν θα πρέπει να προκαλούνται απορίες για την ανησυχία που έχει εκφραστεί ως προς τον ρόλο που παρασκηνιακά φέρεται να διαδραμάτισαν πρόσωπα συνδεδεμένα με τον Σαββίδη στην οργάνωση του συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό στη Θεσσαλονίκη.
Οπως επεσήμαινε ξένη διπλωματική πηγή, «δεν είναι λίγοι όσοι θεώρησαν το συλλαλητήριο μία μορφή υβριδικού πολέμου, βγαλμένη από το ρωσικό οπλοστάσιο». Γενικότερα όμως, η οικονομική πολυπραγμοσύνη του Σαββίδη στη Βόρεια Ελλάδα και οι στενές επαφές του όχι μόνο με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά επίσης και με στελέχη των πάλαι ποτέ μονομάχων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δημιουργούν ερωτηματικά. Στα προαναφερθέντα πρέπει να προστεθεί η επιθυμία Σαββίδη να ασχοληθεί με τα μέσα ενημέρωσης. Η περιπέτεια του «Εθνους» είναι μία από τις περιπτώσεις αυτές (σ.σ. η πρόσφατη διοικητική αλλαγή στην ιστορική εφημερίδα κρύβει βαθύ παρασκήνιο), ενώ εκκρεμεί να φανεί τι θα συμβεί με τον τηλεοπτικό σταθμό Εψιλον.
ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ. Δεν θα πρέπει επίσης να υποτιμηθεί η προσοχή με την οποία παρακολουθεί τις κινήσεις Σαββίδη το Λονδίνο. Η δραστηριότητα του ομογενούς επιχειρηματία εντάσσεται στο πλαίσιο της προσοχής που δίνεται από τη βρετανική κυβέρνηση τόσο στις ρωσικές κινήσεις στη Βαλκανική όσο και στις πρακτικές που ακολουθούν τα δίκτυα του οργανωμένου εγκλήματος στην περιοχή. Πρόσφατα μάλιστα, οι βρετανικές υπηρεσίες συνεργάστηκαν με τις ελληνικές Αρχές για τον εντοπισμό μεγάλου φορτίου λαθραίων τσιγάρων. Η Βρετανία, παρά τη σχεδιαζόμενη αποχώρησή της από την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι πολύ ενεργή στα Βαλκάνια και μάλιστα ετοιμάζεται να φιλοξενήσει τον προσεχή Ιούλιο τη Σύνοδο Κορυφής της Διαδικασίας του Βερολίνου.