Ερευνητές του Πανεπιστημίου Queensland στην Αυστραλία εντόπισαν ένα συστατικό στο δηλητήριο του κροταλία το οποίο όπως υποστηρίζουν μπορεί να αποτελέσει την βάση για την δημιουργία μιας νέας γενιάς αντιβιοτικών, που θα αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα βακτήρια που έχουν γίνει ανθεκτικά στα υπάρχοντα φάρμακα.
Οι ερευνητές σε δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Journal of Biological Chemistry» περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο το πώς το δηλητήριο θα δρα στον ανθρώπινο οργανισμό χωρίς να προκαλεί ζημιές ή παρενέργειες.
«Πρόκειται για ένα πεπτίδιο (ένα κομματάκι μιας πρωτεΐνης) το οποίο προσδένεται στην επιφάνεια των βακτηρίων χάρις στην ηλεκτροστατική έλξη η οποία προκαλείται από τις ιδιότητες της μεμβράνης των βακτηρίων. Το πεπτίδιο έχει θετικό φορτίο ενώ τα βακτήρια αρνητικό γεγονός που επιτρέπει στο πεπτίδιο να διαπεράσει την μεμβράνη τους και τελικά να τα σκοτώσει. Επειδή τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού δεν έχουν φορτίου δεν θα ενοχληθούν από την παρουσία του πεπτιδίου, δηλαδή του δηλητηρίου. Αυτό είναι παράδειγμα του πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πράγματα που υπάρχουν φύση και φαινομενικά μοιάζουν εχθρικά προς εμάς προς όφελος μας και στην προκειμένη περίπτωση να προσθέσουμε ένα νέο εναλλακτικό όπλο στο φαρμακευτικό μας οπλοστάσιο » αναφέρει η καθηγήτρια Σόνια Ενρίκες, επικεφαλής της μελέτης.
Τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα εξερευνά τον κόσμο των δηλητηρίων της φύσης και το πώς αυτά θα μπορούσαν να αλλάξουν προορισμό και από θανατηφόρα για τον άνθρωπο να του σώζουν την ζωή. Η βρετανική εταιρεία βιοτεχνολογίας «Venomtech» πειραματίζεται με δηλητήρια από σκορπιούς και αράχνες με στόχο όπως και στην περίπτωση του δηλητηρίου του κροταλία την ανάπτυξη φαρμάκων που θα αντιμετωπίζουν βακτήρια ανθεκτικά στα υπάρχοντα αντιβιοτικά.
Η ανάπτυξη νέων ισχυρών αντιβιοτικών είναι πολύ σημαντική αφού σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα μέχρι το 2050, τα ανθεκτικά βακτήρια θα σκοτώνουν περίπου 10 εκατομμύρια ανθρώπους σε ετήσια βάση. Δεν είναι όμως τα αντιβιοτικά το πεδίο στο οποίο επικεντρώνονται οι έρευνες με τα δηλητήρια των διαφόρων ζώων αφού διερευνάται και η πιθανότητα να έχουν θετικές επιπτώσεις και σε άλλες παθήσεις. Το δηλητήριο μιας σαύρας για παράδειγμα, χρησιμοποιείται για να αναπτυχθεί μια θεραπεία κατά του διαβήτη.