Ο έχων πτυχίο νομικής, αλλά χωρίς ουδέποτε να έχει εξασκήσει το επάγγελμα αφού από νωρίς «διορίστηκε» στον ΠΑΟΚ, Μάκης Γκαγκάτσης αναφερόμενος στο ντου του Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο με το όπλο στη ζώνη είπε ορθά κοφτά κατά την εκδίκαση της υπόθεσης ότι «δεν μας ενδιαφέρει τι γράφουν στο εξωτερικό».

Η ΑΕΚ από την πλευρά της είχε προσκομίσει καμιά 20αριά πρωτοσέλιδα εφημερίδων που είχαν τον καουμπόι Ιβάν φάτσα – κάρτα με τους αντίστοιχους καθόλα υποτιμητικούς για το ελληνικό ποδόσφαιρο τίτλους.

Η πλευρά του ΠΑΟΚ παρουσίασε και ως μάρτυρα τον εν αποστρατεία Ταξίαρχο της ελληνικής αστυνομίας Ηλία Γεροντίδη, ο οποίος είναι μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και υπεύθυνος ασφαλείας του Δικέφαλου του Βορρά. Εκεί τα αυτογκόλ έμπαιναν βροχή. Αφενός υποστήριξε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι μολονότι υπεύθυνος ασφάλειας, δεν μπόρεσε να σταματήσει κανέναν από τους μη έχοντας σχετική διαπίστευση να μπουν στον αγωνιστικό χώρο παρακολουθώντας διακριτικά το ντου των Σαββίδη, Μίχελ και της κουστωδίας των μπράβων και μεταφραστών. Μολονότι ειπώθηκε ότι ο Σαββίδης δεν είχε τον μεταφραστή μαζί του, το φωτογραφικό υλικό τον δείχνει ξεκάθαρα δίπλα του να τον ακολουθεί κατά πόδας. Όχι ότι θα προλάβαινε ο άνθρωπος να μεταφράζει τρέχοντας δεξιά κι αριστερά, αλλά ήταν εκεί.

Επιπλέον ο Γεροντίδης πιάστηκε σε θέση οφσάιντ όταν υποστήριξε ότι «συνήθως δεν οπλοφορεί ο Σαββίδης» μαρτυρία που εκμεταλλεύθηκε η πλευρά της ΑΕΚ λέγοντας ότι «επομένως επέλεξε τη συγκεκριμένη ημέρα και τον συγκεκριμένο αγώνα για να έχει όπλο». Ωστόσο το εκπληκτικό είναι ότι ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος του δικαστηρίου αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να φέρει όπλο σε γήπεδο κάτι που απαγορεύεται, σε μια άλλη αποστροφή του λόγου του κατά την κατάθεσή του ο εν αποστρατεία Ταξίαρχος της ΕΛ.ΑΣ Γεροντίδης είπε ότι «αν κάποιος έχει νόμιμη άδεια μπορεί να το φέρει στο γήπεδο, παντού και στις κερκίδες»!

Όλα αυτά για το σιδερικό του Σαββίδη. Για τη μπούκα και τις απειλές του Λούμπος Μίχελ, το δικαστήριο ελάχιστα ασχολήθηκε. Λογικό, καθώς υπάρχει ξεκάθαρη αναφορά του διαιτητή στο φύλλο αγώνα.

Διαφήμιση και δυσφήμηση

Δε νομίζω ότι υπάρχει δικαστής που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη δυσφήμιση από τη διαφήμιση… Και το άρθρο 19 που αναφέρεται στη δυσφήμιση προβλέπει τη μεγαλύτερη γκάμα ποινών που φτάνουν ως τον υποβιβασμό. Εκεί η τιμωρία του ΠΑΟΚ είναι δεδομένη και απομένει να μάθουμε το εύρος της, δεδομένου ότι θα λειτουργήσει συσωρευτικά η ποινή τόσο για το κουμπούρι του Ιβάν που έκανε τον γύρο του κόσμου δυσφημώντας με πρωτοφανή τρόπο το ελληνικό ποδόσφαιρο, όσο και για την απειλή και τις χειρονομίες του άλλοτε διεθνή διαιτητή Λούμπος Μίχελ.

Ηταν ούτως ή άλλως νομικά αδύνατο να αντιμετωπιστεί αυτή η ξεκάθαρη κατηγορία και λογικό και επόμενο ήταν να στρέψει ο ΠΑΟΚ το ενδιαφέρον του στο δεύτερο κομμάτι της υπόθεσης που αφορούσε τη διακοπή του αγώνα.

Για αυτό και επιχείρησε να στρέψει τη συζήτηση για το κατά πόσο ένιωσε να απειλείται ο διαιτητής από τη μπούκα του Σαββίδη και του Μίχελ και αν διέκοψε τον αγώνα για αυτά τα γεγονότα οριστικά ή αν διέκοψε προσωρινά ζητώντας ακολούθως όταν εξαφανίστηκαν οι… μπουκαδόροι με τους μπράβους από τις ομάδες να ξαναβγούν στον αγωνιστικό χώρο.

Ο γενικός διευθυντής της ΑΕΚ Μηνάς Λυσσάνδρου που εκτός από πρώην ποδοσφαιριστής είναι επίσης νομικός με διαδρομή στον χώρο των αθλητικών δικαστηρίων, μπορεί να συνόψισε πολύ εύστοχα το αυτονόητο, ότι δηλαδή «η κυβέρνηση διέκοψε το πρωτάθλημα με αφορμή το όπλο του Σαββίδη, είναι δυνατόν να μη διέκοψε τον αγώνα ο διαιτητής», ωστόσο στη συγκεκριμένη υπόθεση υπάρχει ένα σημαντικό κενό. Το ασαφές φύλλο αγώνα του διαιτητή Κομίνη, ο οποίος μαεστρικά απέφυγε να δηλώσει ξεκάθαρα τους λόγους της διακοπής και απλώς παρέθεσε τα γεγονότα ελπίζοντας ότι οι αθλητικοί δικαστές θα βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα. Πολλά αναμένεται να κριθούν λοιπόν από τη συμπληρωματική έκθεση που του ζητήθηκε.

Το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ είναι να μετριάσει τη βαθμολογική ζημιά «χρεώνοντας» παράλληλα στην ΑΕΚ μερίδιο ευθύνης που εν προκειμένω θα σημάνει και αφαίρεση 10 βαθμών από την Ενωση, προσθέτοντας παράλληλα τους τρεις βαθμούς της νίκης στον ΠΑΟΚ.

Το «παιχνίδι» πάντως, έχει ακόμη αρκετό δρόμο, καθώς όποιες κι αν είναι οι αποφάσεις σε πρώτο βαθμό, ακολουθεί η «αμαρτωλή» επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ και μετά ενδεχομένως το διαιτητικό δικαστήριο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα, δεδομένου του ενδιαφέροντος που υπάρχει ιδιαίτερα από τις εποπτικές αρχές του ελληνικού ποδοσφαίρου, τη FIFA και την UEFA, η ιστορία δεν αποκλείεται να συνεχιστεί ακόμη περισσότερο.

Πηγή: to10.gr