Με τη συνάντηση μεταξύ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου, η κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει τέλος στα σενάρια ρήξης μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Αν είναι κάτι που μένει από αυτή την (δήθεν) αντιπαράθεση μεταξύ Μαξίμου και Ανεξάρτητων Ελλήνων είναι ότι στην κυβέρνηση «τα παιδία παίζει». Διότι μόνον έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η… συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση που επιλέγει ο Πάνος Καμμένος προς τον Αλέξη Τσίπρα.
Από τη μια διαψεύδει ρήξη μεταξύ των δύο εταίρων και δηλώνει ότι θα πάνε μαζί μέχρι το τέλος. «Η σχέση αυτή σε όλη αυτή τη διαδρομή θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ήταν μια έντιμη και δημόσια σχέση και ουδέποτε έγιναν υπόγειοι διάλογοι», είπε χθες κλείνοντας προς το παρόν το μέτωπο.
Όμως, από την άλλη, βρίσκεται απέναντι στην κυβέρνηση και σε σημαντικές αποφάσεις της. Για παράδειγμα, χθες ο Καμμένος για το Σκοπιανό είπε και επέμεινε πως δεν δέχεται καμία λύση που να περιέχει τον όρο «Μακεδονία». «Ούτε βόρεια, ούτε νότια, ούτε ανατολική, ούτε δυτική Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική», συμπλήρωσε. Ξέχασε το «Γκόρνα», δηλαδή «άνω» αλλά μάλλον και μ’ αυτή την επιλογή διαφωνεί.
Τι θα γίνει με τα Σκόπια;
«Είναι η σειρά της FYROM να κάνουν συνταγματικές αλλαγές», κατέληξε. Κι όμως, όλοι γνωρίζουν ότι ο Νίκος Κοτζιάς πάει στα Σκόπια με τις ελληνικές προτάσεις στο τραπέζι, μια εκ των οποίων και η βασικότερη είναι το «Γκόρνα Μασεντόνιγια» αλλά με αλλαγές στο Σύνταγμα. Κάτι που προς το παρόν φαίνεται αδύνατο να συμφωνηθεί, όμως, ακόμη κι αν πουν «ναι» οι Σκοπιανοί, ποια θα είναι η θέση του Πάνου Καμμένου στη Βουλή; Θα καταψηφίσει και ο κ. Τσίπρας θα αναζητήσει σε άλλους βουλευτές τη θετική ψήφο. Κι αν καταψηφίσει θα συνεχίσει να στηρίζει την κυβέρνηση ή θα παραιτηθούν όλοι από κυβερνητικά αξιώματα και θα στηρίξει μια κυβέρνηση μειοψηφίας;
Από την άλλη και το Μαξίμου κινείται στη λογική της διεύρυνσης μακριά από τον όποιο ζωτικό χώρο έχει μείνει στον Πάνο Καμμένο. Ηδη ακούγονται φήμες ότι σύντομα θα υπάρξουν ανακοινώσεις για συμφωνία με τον ευρωβουλευτή Μίλτο Κύρκο κι ενδεχομένως με έναν – δύο βουλευτές της Ενωσης Κεντρώων και του Ποταμιού.
Ο Καμμένος χθες επέμεινε και στον χαρακτηρισμό «όμηροι» για τους στρατιωτικούς, έναν όρο που οι Συριζαίοι δεν αποδέχονται κι έχουν αντιδράσει για τις θέσεις των ΑΝΕΛ. Όμως, ακόμη κι αυτό το θέμα δείχνει πόσο οξύμωρο είναι το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα.
Ορκοι πίστης
Και είναι επίσης σίγουρο ότι σήμερα στη συνάντηση Τσίπρα – Καμμένου θα επιβεβαιωθούν οι «όρκοι» πίστης και κοινής πορείας παρά τα προβλήματα και τις διαφορές που έχουν.Όπως είναι σίγουρο ότι πρόκειται για επικοινωνιακά παιχνίδια που συμφέρουν και τους δύο. Ο Αλέξης Τσίπρας κερδίζει χρόνο προκειμένου να πετύχει τη διεύρυνση που επιδιώκει προς τα αριστερά και το κέντρο. Ο δε Καμμένος βολεύεται καθώς εμφανίζεται να είναι ο «πατριώτης» σε κρίσιμα θέματα, ο άτεγκτος αλλά και ταυτόχρονα υπεύθυνος πολιτικός που λειτουργεί πάντα με γνώμωνα το εθνικό συμφέρον. Αλλά είναι φανερό ότι μια κυβέρνηση με δύο κόμματα και τόσο σοβαρές διαφοροποιήσεις, κρατιέται στην εξουσία μόνο και μόνο για την εξουσία. Η προοπτική της συνέχισης της διακυβέρνησης της χώρας «μέχρι τέλους» είναι αυτή που κάνει τις σχέσεις Τσίπρα – Καμμένου να διατηρούνται σε άριστη κατάσταση αλλά ταυτόχρονα να εμφανίζεται ένα κυβερνητικό σχήμα άνω – κάτω.