Αναζήτηση
Στις ομιλίες του συχνά ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν αναφέρεται στο ιστορικά «φυσικό ενδιαφέρον» που έχει η χώρα του για περιοχές όπως η Μοσούλη και το Κιρκούκ, που ανήκουν στο Ιράκ. Οι περιοχές αυτές, όπως και η Αφρίν, περιλαμβάνονται σε αυτό που ο τούρκος πρόεδρος περιγράφει ως «σύνορα της καρδιάς μας», από τα οποία δεν φαίνεται να θέλει να παραιτηθεί. Αλλωστε το 2006 και ο τότε αρχηγός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ντενίζ Μπαϊκάλ είχε δηλώσει πως «δεν έχουμε ξεχάσει τη Μοσούλη». Οι αναλυτές αποδίδουν όλες αυτές τις αναφορές στην ανακίνηση του θέματος του λεγόμενου Εθνικού Συμφώνου που εξηγεί το «δικαιολογημένο ενδιαφέρον της Τουρκίας» για τις περιοχές αυτές. Πρόκειται για ένα κείμενο έξι σημείων που είχε ψηφίσει σε μυστική συνεδρίαση η τελευταία οθωμανική Βουλή των Αντιπροσώπων στις 28 Ιανουαρίου 1910, με την καθοδήγηση του Μουσταφά Κεμάλ, λίγο πριν από τη διάλυσή της από τις συμμαχικές δυνάμεις και κυρίως τους Αγγλους, στις 16 Μαρτίου 1910. Στο πρώτο σημείο γίνεται λόγος για το δικαίωμα των περιοχών που βρίσκονται εντός της γραμμής της Ανακωχής του Μούδρου να καθορίσουν τη μοίρα τους με δημοψήφισμα, όμως συμφωνα με μια άποψη που επικρατεί στην Τουρκία, το αρχικό κείμενο ανέφερε τη φράση «εντός και εκτός». Αυτό προφανώς είναι το «ευαίσθητο σημείο» που επικαλείται συχνά στους λόγους του ο Ερντογάν και αφήνει περιθώρια για τη Μοσούλη και το Κιρκούκ. Αλλωστε στη συμφωνία υπήρχαν αναφορές στην «Κιλικία» και τη «Συρία» χωρίς να διευκρινίζεται τι ακριβώς περιλαμβάνουν οι περιοχές αυτές.
Πάντως χάρτης που είχε τυπωθεί το 1920 με τίτλο «το νέο Εθνικό μας Σύμφωνο», εμφάνιζε να περιλαμβάνονται στην τουρκική επικράτεια, η Μοσούλη, το Κιρκούκ, περιοχές της Αρμενίας, περιοχές του Ιράκ και της Συρίας, η Κύπρος, ελληνικά εδάφη μέχρι και τη Θεσσαλονίκη, καθώς και περιοχές που έφθαναν μέχρι τον Λίβανο.
