Σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στο«BHMAgazino»τον Αύγουστο του 2015, ο Σταμάτης Κριμιζής σημείωνε σε σχέση με το δημοψήφισμα που είχε γίνει έναν μήνα νωρίτερα πως «έχουμε γίνει ρεζίλι σε όλον τον κόσμο για ανοησίες, κομπασμούς, πράγματα αδιανόητα στις άλλες χώρες». Πιο κάτω στην ίδια συνέντευξη, απαντώντας σε ερώτηση για την έλλειψη ισοτιμίας και αξιοκρατίας στην Ελλάδα, ο μεγάλος αστροφυσικός τηςNASAτόνιζε πως αυτή η λογική διέπει όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας. «Φεύγοντας από την Ελλάδα», πρόσθετε, «θεωρείς όαση μια χώρα η οποία είναι οργανωμένη, χρησιμοποιεί τη λογική, έχει αξιοκρατία, τιμά τους ανθρώπους της. Νιώθεις ανακούφιση από τον παραλογισμό».
Αποδεχόμενος την πρόταση του Νίκου Παππά να αναλάβει τη διεύθυνση του νεοσύστατου Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού, ο κ. Κριμιζής είτε πιστεύει πως η κατάσταση στην Ελλάδα έχει αλλάξει είτε θεωρεί πως θα συμβάλει ο ίδιος στο να αλλάξει. Το πρώτο δύσκολα γίνεται πιστευτό. Οι άνθρωποι που μας έκαναν τότε ρεζίλι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να κυβερνούν. Και η αξιοκρατία όχι μόνο εξακολουθεί να είναι άγνωστη λέξη, αλλά ακόμη και οι πρόοδοι που είχαν τα γίνει τα προηγούμενα χρόνια ακυρώνονται. Ο υπουργός Παιδείας, ας πούμε, καταργεί την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Για το αν μπορεί ένας άνθρωπος να δώσει τέλος σε αυτόν τον «παραλογισμό» υπάρχει ένα διαφωτιστικό προηγούμενο. Στις αρχές του 2013, μερικοί επίσης διακεκριμένοι καθηγητές που ζούσαν στο εξωτερικό αποδέχθηκαν πρόταση να λάβουν μέρος στα νεοσύστατα Συμβούλια Διοίκησης των κεντρικών πανεπιστημίων της χώρας. Στόχος τους ήταν η ανάπτυξη του ρόλου του πανεπιστημίου και το σταμάτημα της αιμορραγίας φοιτητών και νέων επιστημόνων στο εξωτερικό. Δεν άντεξαν ούτε τέσσερα χρόνια. Τον Σεπτέμβριο του 2016 τα βρόντηξαν, καταγγέλλοντας την περιφρόνηση και την απαξίωσή τους από το υπουργείο Παιδείας και την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ισως βέβαια ο 79χρονος καθηγητής να θεωρεί ότι ο Νίκος Παππάς είναι πιο σοβαρός από τον Γαβρόγλου ή τη Σία Αναγνωστοπούλου. Μα αν είχε παρακολουθήσει το φιάσκο με τις τηλεοπτικές άδειες θα είχε διαπιστώσει ότι η Ελλάδα είχε γίνει και πάλι «ρεζίλι σε όλον τον κόσμο για ανοησίες, κομπασμούς, πράγματα αδιανόητα στις άλλες χώρες». Ανοησίες για το Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, κομπασμούς ότι θα μπει για πρώτη φορά τάξη στα ραδιοτηλεοπτικά πράγματα, πράγματα αδιανόητα στις άλλες χώρες όπως ο τριήμερος εγκλεισμός των υποψήφιων καναλαρχών.
Είναι αλήθεια ότι η επιστήμη διεκδικεί την αυτονομία της από την πολιτική. Είναι επίσης αλήθεια ότι μεταξύ του Σταμάτη Κριμιζή και της διαστημικής εκδοχής ενός Κουτεντάκη κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα είχε δίλημμα. Ας μην έχει όμως αυταπάτες ο εκλεκτός καθηγητής. Αν κοιτάξει λίγο τη σύνθεση της κυβέρνησης, θα καταλάβει ότι δεν επελέγη με το κριτήριο των best and brightest. Για ξεκάρφωμα τον θέλουν.
