Μετά το φιάσκο του προγράμματος «Εξοικονομώ», ας ασχοληθούμε ακόμα μια φορά με την κατάρρευση των δημόσιων συγκοινωνιών. Οι λαϊκές τάξεις περνούν πολλές ώρες στα λεωφορεία και στα τρένα. Αλλά οι κοινωφελείς με μικρό αντίτιμο υπηρεσίες τους έχουν γίνει θλιβερό ανέκδοτο.
Υποτίθεται ότι μήνες τώρα στήνεται ένα νέο σύστημα έκδοσης εισιτηρίων. Υποτίθεται, επίσης, για να εξοικονομηθεί χρόνος και για να παταχθεί η τεράστια εισφοροδιαφυγή –ο ΣΥΡΙΖΑ, επιπλέον, είχε και ένα θέμα με τους ελεγκτές εισιτηρίων, επειδή μεταξύ άλλων είχε σπεκουλάρει εναντίον τους όταν υπέθαλπε τη βία των «Δεν πληρώνω». Το σύστημα θα λειτουργούσε τον περασμένο Νοέμβριο, μάλιστα είχαν ειδοποιηθεί όσοι μετακινούνται καθημερινά να βγάλουν μηνιαία προσωποποιημένη κάρτα επιβίβασης –κάτι που αναβίωσε τις σοσιαλιστικές ουρές αναμονής, στοιχίζοντας σε πολλούς χρόνο και ταλαιπωρία. Αλλά το τζάμπα συνεχίστηκε και γενικεύτηκε, όσοι πήραν κάρτες αισθάνονται κορόιδα. Μάλιστα, το ίδιο το σύστημα προτρέπει τους επιβάτες να πάνε τζάμπα, αφού για να πάρεις εισιτήριο από τα γκισέ θα περιμένεις, ενώ αν πας σε αυτόματο μηχάνημα την έβαψες: δεν παίρνει μεγάλα χαρτονομίσματα, δεν έχει POS, έχει μπερδεμένο καντράν, δεν προβλέπει τίποτα για μειωμένα εισιτήρια και, αν τα καταφέρεις να βρεις άκρη, θα απολαύσεις τι σημαίνει τεχνολογία ζεν: εσύ να βιάζεσαι και το μηχάνημα να σε προτρέπει να αναμείνεις, π.χ., την απόδειξη για το εισιτήριό σου.
Τις προάλλες ανακοινώθηκε ότι έκλεισαν οι μπάρες στους περισσότερους σταθμούς. Εκλεισαν μεν, αλλά παραμένουν μία ή δύο θύρες ανοιχτές, υποτίθεται για τους αναπήρους. Στην πραγματικότητα για τους τζαμπατζήδες.
Τους οποίους πλέον κατανοώ απολύτως. Αφού για τη ζημιά των συγκοινωνιών (πόση να είναι άραγε κάθε χρόνο;) θα τα σκάσουν οι φορολογούμενοι. Κι αφού συλλογικά, με τους φόρους, πληρώνουμε την κυβερνητική ανικανότητα, γιατί να πληρώνει κανείς κι έναν οργανισμό που υποβαθμίζεται κάθε μέρα;
Τέλος, μου κάνει εντύπωση ότι όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς μια σοβαρή και συστηματική δημόσια κριτική από την αντιπολίτευση. Κι όμως. Η κατάρρευση των συγκοινωνιών (και των νοσοκομείων) είναι τα κατεξοχήν σκάνδαλα και λαϊκά θέματα της καθημερινότητας. Τι κοστίζει στη ΝΔ να συγκροτήσει μια ομάδα βουλευτών που θα ερευνήσουν και θα ζητήσουν λογαριασμό από την κυβέρνηση για τα έργα του υπουργού Χρήστου Σπίρτζη; Μέρος της απελπισίας των ανθρώπων γύρω μας οφείλεται στο ότι χάνεται το όποιο επίπεδο είχε η καθημερινότητά μας και δεν φαίνεται να νοιάζεται κανείς.
Τελευταία Νέα