Και ενώ η ελληνοτουρκική ένταση κλιμακώνεται, έχει κανείς την αίσθηση ότι πορευόμαστε άβουλοι, ελπίζοντας ότι η Τουρκία δεν θα ξεπεράσει τα όρια.
Να είμαστε ήσυχοι για τη θωράκιση της χώρας; Παραμένουμε η ισχυρή δύναμη της Ανατολικής Μεσογείου, που στηρίζεται πρωτίστως στην ευρωπαϊκή της ταυτότητα και στην αλληλεγγύη των Ευρωπαίων απέναντι σε μια χώρα-μέλος τους –ό,τι επικαλέστηκε χθες και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο οποίος αναφέρθηκε στην απόφαση του 1999 στο Ελσίνκι, που επισημοποιεί την ανάγκη αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών εθνών μεταξύ τους; Μπορούμε όντως να στηριζόμαστε στους ευρωπαίους εταίρους;
Η αλήθεια είναι ότι την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη την έχουμε υπονομεύσει μόνοι μας. Οι Ευρωπαίοι δεν ξεχνούν τις ελληνικές απειλές, μέσω των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας Νίκου Κοτζιά και Πάνου Καμμένου, όταν σε περίοδο κλιμάκωσης της φονικής ισλαμικής τρομοκρατίας απειλούσαν να στείλουν στην Ευρώπη τζιχαντιστές. Και βλέπουν καχύποπτα τις αντιρρήσεις του έλληνα ΥΠΕΞ, ο οποίος μόλις προχθές παρεμπόδισε την καθαρή απόδοση της ευθύνης στη Μόσχα για την επίθεση κατά του διπλού πράκτορα Σεργκέι Σκριπάλ και της κόρης του στη Βρετανία σπό τους ευρωπαίους υπουργούς Εξωτερικών. Θεωρούν οι έλληνες υπουργοί ότι είμαστε σε θέση, ιδίως σε αυτή τη συγκυρία στα ελληνοτουρκικά, να εκφράζουμε την αντιευρωπαϊκή και ρωσόφρονο ιδιοτυπία των εκπροσώπων μας;
Υπάρχει όμως και κάτι χειρότερο από όσα πράττουν οι πολιτικοί μας: όσα δεν πράττουν. Και δεν τα πράττουν είτε λόγω της ιδιοτυπίας τους είτε αντικειμενικών αδυναμιών. Ειδικά ο υπουργός Αμυνας συνιστά ειδική περίπτωση. Είναι ένας πολιτικός πρακτικά απομονωμένος στα όρια του υπουργείου του και της κομματικής του ταυτότητας. Κατά τα άλλα, απαξιωμένος, δεν μπορεί να μιλήσει ούτε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος δεν τον θεωρεί αξιόπιστο. Επίσης, ακόμα χειρότερα, δεν μπορεί να πάρει στο τηλέφωνο και να μιλήσει με τον τούρκο ομόλογό του, αν υποθέσουμε ότι θα μπορούσαν να συνεννοηθούν για οτιδήποτε, για τους δυο έλληνες στρατιωτικούς που κρατούνται στην Αδριανούπολη ή για την αποκλιμάκωση οποιασδήποτε κρίσης –εκείνος δεν θα τον ακούσει.
Η Ελλάδα έχει υποφέρει από λαλίστατους πολιτικούς. Τώρα είναι παραδομένη στην αδυναμία ενός άλλου πολιτικού, φωνακλά για λόγους επικοινωνίας, αλλά απομονωμένου και πρακτικά άφωνου στον τομέα ευθύνης του, που είναι η Αμυνα. Δεν είναι και τόσο αισιόδοξη πραγματικότητα.
Τελευταία Νέα