Το θέαμα είναι πρωτόγνωρο στην πρωτεύουσα της Σομαλίας, Μογκαντίσου. Λίγο μετά την ανατολή του ηλίου όταν ακόμα η ζέστη είναι υποφερτή, ομάδα γυναικών φθάνει σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, σηκώνει τα τεράστια χιτζάμπ που τις καλύπτουν από την κορυφή έως τα νύχια για να αποκαλύψουν τις μπλε και πράσινες φανέλες τους.
Τα χοντρά κολάν που φορούν μέσα από τα σορτσάκια για να κρύψουν τα πόδια τους και τα καπέλα για να μην φαίνονται τα μαλλιά τους δεν αρκούν, οι νέοι άνδρες τις αντιμετωπίζουν με ένα βλέμμα αποδοκιμασίας, σοκαρισμένοι από τα πολύ στενά, για την κοινωνία της Σομαλίας, ρούχα.
Εκείνες πάλι, πάντα χαμογελαστές, έχοντας επίγνωση του ρόλου τους ως πρωτοπόρες στο είδος, τρέχουν στο γήπεδο, κάνουν ασκήσεις κοιλιακών και κυνηγούν τη μπάλα στο γρασίδι. Όλα αυτά σε απόσταση τουλάχιστον 200 μέτρων από ένα σημείο ελέγχου που φυλάσσεται από βαριά οπλισμένους άνδρες. Διότι αυτές οι νέες γυναίκες αψηφούν όχι μόνο τα ήθη και έθιμα μίας μουσουλμανικής πολύ συντηρητικής κοινωνίας.
Παράλληλα, αντιμετωπίζουν τον φόβο, διάχυτο σε όλο το Μογκαντίσου, των ισλαμιστών της οργάνωσης Αλ Σεμπάμπ. Έχοντας δεσμούς με την Αλ Κάιντα, τα μέλη της οργάνωσης αυτής πραγματοποιούν συχνά θανατηφόρες επιθέσεις και καταδικάζουν όλες τις μορφές ψυχαγωγίας όπως το ποδόσφαιρο, ειδικά από γυναίκες.
«Είναι προφανές. Φοβόμαστε, παρότι φοράμε χοντρά ρούχα πάνω από τα σορτς και τα φανελάκια μας» λέει η 20χρονη Χίμπα Αμπντουκαντίρ, μία από τις 60 γυναίκες παίζουν ποδόσφαιρο που προπονούνται στο Golden Girls Center του Μογκαντίσου, τον πρώτο γυναικείο ποδοσφαιρικό σύλλογο της χώρας.
Ο ιδρυτής του συλλόγου, ο 28χρονος Μοχάμεντ Αλί Αμπουκάρ, λέει ότι κατά την άφιξη στο γήπεδο και την επιστροφή των κοριτσιών στα σπίτια τους μεριμνούν για την ασφάλειά τους, καθώς οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι.
«Παίζω ποδόσφαιρο εδώ και επτά μήνες, η οικογένειά μου όμως το έμαθε τους δύο τελευταίους» λέει η 19χρονη Σοχάντ και εξηγεί ότι το έκρυψε από την μητέρα της γιατί δεν θα της το επέτρεπε. Τώρα το έχει αποδεχθεί, ωστόσο η υπόλοιπη οικογένειά της είναι αντίθετη σε αυτό. Στη Σομαλία το να φορούν δημόσια τα κορίτσια παντελόνια και φανελάκια παραμένει ταμπού. Οι ισλαμικές αρχές απαγορεύουν την αθλητική περιβολή στις γυναίκες.
«Έρχομαι να τις δω να προπονούνται. Ειλικρινά όμως δεν θα ήθελα να δω την αδελφή μου να κάνει κάτι παρόμοιο. Δεν είναι ωραίο, φαίνονται σχεδόν γυμνές» υποστηρίζει ο Γιουσούφ ο οποίος ζει κοντά στο γήπεδο.
Ένας άλλος θεατής, ο Μοχάμεντ, κρίνει «ότι δεν υπάρχει κάτι κακό στο να παίζουν ποδόσφαιρο οι γυναίκες». Το μόνο που πρέπει να αλλάξουν, όπως λέει, είναι να φορούν πιο φαρδιά ρούχα. «Εφόσον δεν διακρίνονται τα σώματά τους, δεν παραβαίνουν τους ισλαμικούς ενδυματολογικούς κώδικες» λέει.
Όμως τα «Χρυσά Κορίτσια» απασχολούν άλλα θέματα από τους ενδυματολογικούς κώδικες. Η Χίμπα, τόσο αισιόδοξη, όσο και φιλόδοξη, λέει ότι στόχος της είναι να προοδεύσει όσο και οι γυναίκες που παίζουν ποδόσφαιρο στη Βαρκελώνη.
