Τον Φεβρουάριο του 2011, σε μία από τις πρώτες (και τελευταίες) συνεντεύξεις της τρόικας στην Αθήνα, είχε πέσει η πρώτη «βόμβα» των αποκρατικοποιήσεων. Οι δανειστές ζητούσαν πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων του κράτους με στόχο να εισπραχθούν 50 δισ. ευρώ έως το 2015. Ετσι θεωρούσαν τότε ότι θα έπαιρναν τα λεφτά τους πίσω.
Ο στόχος των 50 δισ. ευρώ, σύντομα ακυρώθηκε από την πραγματικότητα ως ανεδαφικός. Προσγειώθηκε σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα με την τελευταία εκδοχή να αφορά έσοδα αποκρατικοποιήσεων 17 δισ. ευρώ την περίοδο 2017-2060, αλλά στους κόλπους των δανειστών το όραμα των 50 δισ. ευρώ δεν έχει ξεχαστεί. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ένα μεγάλο μέρος των συζητήσεων αναφορικά με τις μελλοντικές διευθετήσεις χρέους συνδέεται ευθέως με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, βάζοντας στο τραπέζι και πάλι σούπερ φιλόδοξους στόχους που θα επιτηρούν αυστηρά. Αθέτηση των στόχων για τις αποκρατικοποιήσεις θα μπλοκάρει τη διευθέτηση του χρέους.

Με απλά λόγια, το μήνυμα το οποίο εκπέμπει κυρίως το Βερολίνο και φαίνεται να συμμερίζεται ο ESM κωδικοποιείται, σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, ως εξής: «Ξεχάστε το χρέος χωρίς αποκρατικοποιήσεις».
Μέχρι σήμερα, ο EFSF και ο ESM έχουν εκταμιεύσει δάνεια 182 δισ. ευρώ στην Ελλάδα και κατέχουν περισσότερο από το μισό δημόσιο χρέος της χώρας. Τα δύο τρίτα όλων των δανείων που έχουν χορηγηθεί στη διάρκεια ζωής των δύο οργανισμών έχουν κατευθυνθεί στην Ελλάδα.

Τα στοιχεία αυτά επικαλούνται οι δανειστές όταν εξηγούν γιατί κατά την άποψή τους η Ελλάδα δεν µπορεί να έχει µια µεταχείριση αντίστοιχη της Κύπρου ή της Πορτογαλίας µετά την έξοδο από το πρόγραµµα. Η ενισχυµένη εποπτεία στην ελληνική περίπτωση είναι ήδη κλειδωµένη και υποστηρίζεται από την έλλειψη εµπιστοσύνης την οποία έθρεψε µε τη σειρά της η έλλειψη ιδιοκτησίας του προγράµµατος, όπως επισηµαίνεται από ευρωπαϊκές πηγές.

Ενα µεγάλο µέρος των µεταµνηµονιακών πολύχρονων δεσµεύσεων, αναφέρουν οι πληροφορίες, θα δοµηθεί στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων.

Τα µηνύµατα τα οποία δέχεται κατά πληροφορίες η Κοµισιόν από τη νέα γερµανική κυβέρνηση προδιαγράφουν µια περίοδο χωρίς πολλές αναταράξεις υψηλών τόνων µέχρι το κλείσιµο της συµφωνίας. Αυτό δεν σηµαίνει ότι δεν θα υπάρξουν αναταράξεις. Ιδίως εάν χώρες της ευρωζώνης επιµείνουν στη συµµετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραµµα και το Ταµείο επιµείνει µε τη σειρά του στην ταυτόχρονη περικοπή αφορολογήτου και συντάξεων από το 2019.

Την ίδια ώρα όµως αρµόδιες πηγές µεταφέρουν ένα κλίµα πρόθεσης διευθετήσεων – υπό όρους – του χρέους, ικανό να οδηγήσει σε άµεση αναβάθµιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας κατά δύο µε τρεις βαθµίδες από τους οίκους αξιολόγησης. Εφόσον το σενάριο αυτό επιβεβαιωθεί, θα µπορούσε να ενισχύσει τη ρητορική της κυβέρνησης για την «αχρείαστη προληπτική γραµµή στήριξης» ως αντίβαρο στο δεδοµένα ανυπόστατο από όλες τις εµπλεκόµενες πλευρές στόρι της «καθαρής εξόδου».

Η κορύφωση των διαπραγµατεύσεων για χρέος, µεταµνηµονιακή εποπτεία και δεσµεύσεις αναµένεται τον Ιούνιο.

Νωρίτερα, οι αποκρατικοποιήσεις προβλέπεται ότι θα «βασανίσουν» κυβέρνηση και δανειστές για το κλείσιµο της τέταρτης αξιολόγησης.

Αξιωµατούχος των Βρυξελλών ξεχωρίζει τις αποκρατικοποιήσεις στον τοµέα της ενέργειας ως το µεγάλο ζητούµενο της τέταρτης αξιολόγησης, επισηµαίνοντας παράλληλα τα κυβερνητικά ιδεολογικά προσκόµµατα.

Με βάση τα χρονοδιαγράµµατα, έως τον Ιούνιο µια σειρά από ιδιωτικοποιήσεις στον τοµέα της ενέργειας θα πρέπει είτε να έχουν ολοκληρωθεί είτε να έχουν πλήρως – και ανεπιστρεπτί – δροµολογηθεί. Ξεκινώντας από την αποσφράγιση των προσφορών για την πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ την ερχόµενη εβδοµάδα, οι δανειστές περιµένουν το νοµοσχέδιο για την απόσχιση των τεσσάρων λιγνιτικών µονάδων της ΔΕΗ εντός Μαρτίου (αναµένεται καθυστέρηση) και κυρίως την πώληση του 17% της ΔΕΗ έως τον Ιούνιο. Οι τελευταίες πληροφορίες όµως από πηγές του ΤΑΙΠΕΔ αναφέρουν ότι το σενάριο του Ιουνίου «δεν παίζει» για την πώληση του 17% της ΔΕΗ. Στο µέτωπο αυτό, ενδεχόµενες προστριβές µε τους δανειστές δεν θα προκαλούσαν έκπληξη, πολύ περισσότερο εάν επιβεβαιωθούν οι ανησυχίες έλλειψης ενδιαφέροντος κατά τη διαδικασία πώλησης των τεσσάρων λιγνιτικών µονάδων και επανέλθουν οι πιέσεις πώλησης υδροηλεκτρικών.

Στον χάρτη των ενεργειακών αποκρατικοποιήσεων ξεχωρίζουν ακόµα η πώληση του 51% των ΕΛΠΕ, ενώ εντός Απριλίου σχεδιάζεται η προκήρυξη του διαγωνισµού πώλησης του 65% της ΔΕΠΑ.