Ανακατεύοντας τον γαλλικό καφέ που άχνιζε στο τραπέζι τους, η Φώφη Γεννηματά με τη Συλβάνα Ράπτη έριχναν συνέχεια κλεφτές ματιές προς την είσοδο, αλλά μάταια. Στην ευρύχωρη σάλα του café Wiltcher’s με τους μπορντό καναπέδες, ο Αλέξης Τσίπρας δεν εμφανίστηκε χθες το πρωί. Οι κεντροαριστεροί χαιρετισμοί περιορίστηκαν ανάμεσα στην παρέα της Φώφης και την υπουργική ομάδα, που επίσης περίμενε τον Πρωθυπουργό στο πρωινό. Ο Τσίπρας, ωστόσο, παρέμεινε στη σουίτα του τετάρτου ορόφου, στο Steigenberger των Βρυξελλών –το άλλοτε Κόνραντ, στο οποίο έχουν καταλύσει όλοι οι έλληνες πρωθυπουργοί της Μεταπολίτευσης –για μια σειρά τηλεφωνημάτων που φανερώνουν ότι στο Μαξίμου περνούν ώρες αγωνίας. Η χθεσινή σύνδεση Τσίπρα με το Κρεμλίνο και η συζήτηση με τον Πούτιν, ωστόσο, δεν είναι εκείνη που αποκαλύπτει ότι οι παρασκηνιακές διεργασίες των προηγούμενων ημερών ήταν πυρετώδεις –και η εικόνα της πρωθυπουργικής ηρεμίας ενδεχομένως ψευδεπίγραφη. Είχε προηγηθεί η αποκάλυψη του Νίκου Κοτζιά, που του ξέφυγε η παρέμβαση της Ανγκελα Μέρκελ στον Ερντογάν για τους δύο έλληνες στρατιωτικούς –και τις επαφές με την καγκελάριο έχει ο Τσίπρας και όχι ο υπουργός Εξωτερικών.
Για την εγχώρια Κεντροαριστερά, το ενδιαφέρον από το παρασκήνιο στη βελγική πρωτεύουσα επικεντρώνεται στο ότι για πρώτη φορά Τσίπρας και Γεννηματά, που έχουν από διετίας θέση στις Συνόδους των ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών, έκλεισαν διαμονή και στο ίδιο ξενοδοχείο. Σε κάποια άλλη στιγμή, ο Πρωθυπουργός ίσως φρόντιζε να βγουν και ειδήσεις από αυτή τη συγκατοίκηση. Αυτή την ώρα, ωστόσο, η φωτιά που τρέχει να σβήσει είναι πολύ μεγαλύτερη. Η Τουρκία εξελίσσεται σε γρίφο που μπορεί να αλλάξει άρδην κάθε σχεδιασμό του Μαξίμου –όχι μόνον λόγω της υπόθεσης των δύο κρατούμενων στρατιωτικών που έχει θέσει σε κατάσταση «ομηρείας» και την κυβέρνηση. Οι «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, που θυμήθηκε ξανά ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, μπορούν να οδηγήσουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε αχαρτογράφητα νερά. Μετά την επίσκεψη στην Αθήνα, ο Ερντογάν όχι μόνον δεν ήρθε πιο κοντά, αλλά δείχνει περισσότερο ανεξέλεγκτος και απρόβλεπτος. Το τουρκικό αφήγημα, έτσι όπως εξελίσσεται, δεν υπήρχε στα πλάνα του Τσίπρα για μια αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.
Η υπόθεση του ανθυπολοχαγού και του λοχία ΕΠΟΠ που παραμένουν κρατούμενοι για τέταρτη εβδομάδα, γίνεται όλο και πιο περίπλοκη. Ο Ερντογάν έχει στα χέρια του ένα νέο θέμα προς διαπραγμάτευση και ο Τσίπρας καταναλώνει διπλωματικό και πολιτικό κεφάλαιο, ζητώντας την παρέμβαση Ευρώπης και Αμερικής, για ένα ζήτημα που φθείρει καθημερινά την εικόνα της κυβέρνησης κι επιπλέον δεν συνδέεται με τη μεγάλη εικόνα στα ελληνοτουρκικά. Η απόφαση να γίνουν όλα αθόρυβα έχει και αυτή τη διάσταση και δεν περιορίζεται στις διεθνείς προτροπές για ψύχραιμες αντιδράσεις και κινήσεις, επειδή ο «σουλτάνος» είναι κυκλοθυμικός. Εξού και η δυσφορία του Πρωθυπουργού για τον «μαρτυριάρη» Κοτζιά, ο οποίος προκάλεσε και την ενόχληση της Μέρκελ.
Το πρόβλημα για τον Τσίπρα αρχίζει να γίνεται πολυεπίπεδο. Εάν οι δύο στρατιωτικοί δεν κάνουν Πάσχα στα σπίτια τους, σε μια κίνηση καλής θέλησης ενός γενναιόδωρου Ερντογάν, τότε η επιστροφή τους δεν θα έχει ορατό ορίζοντα. Η προοπτική αυτή τρομάζει την κυβέρνηση, αφού κάθε προσπάθεια πολιτικής ανάκαμψης θα συνθλίβεται στις φυλακές της Αδριανούπολης. Στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου, το Μαξίμου προσδοκούσε μια αλλαγή δεδομένων μέσα από μια εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία, μια συμφωνία με τους Σκοπιανούς, την αντεπίθεση με τη Novartis και –καταληκτικό σταθμό –την έξοδο από το Μνημόνιο. Μέσα σε τρεις μήνες, το μεγάλο αφήγημα που φιλοδοξούσε να γράψει η κυβέρνηση κινδυνεύει να μείνει χωρίς αναγνώστες σε κάθε του κεφάλαιο. Ακόμη χειρότερη για τον Αλέξη Τσίπρα όμως είναι η εικόνα ενός Πρωθυπουργού που, αντί για οδηγός, τρέχει πίσω από τις εξελίξεις.