Μετά την έναρξη του ιδρυτικού Συνεδρίου του Κινήματος Αλλαγής και την «πολιορκία» τόσο του Κ. Μητσοτάκη όσο και του Γ. Δραγασάκη για μελλοντική συμπόρευσή μας με ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, τόσο κατά τις εργασίες του Συνεδρίου όσο και κυρίως μετά, εντάθηκαν τα ερωτήματα: «Τι θα κάνετε με το μείζον, τη διακυβέρνηση της χώρας; Με ποιους θα πάτε;»
Η συλλογική, ομόθυμη, απάντησή μας ήταν και είναι: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρέπει να ηττηθεί και να φύγει. Η ήττα όμως των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν πρέπει να αποτελέσει ούτε ήττα των ιδεών και των αξιών της Αριστεράς, αλλά ούτε και να αφήσει ζωτικό χώρο για την επικράτηση μιας δεξιάς ατζέντας.
Το ζήτημα παραπέμπεται στο μετεκλογικό τοπίο, οψέποτε γίνουν οι εκλογές.
Το στρατηγικό δίλημμα για το Κίνημα Αλλαγής είναι «πρόοδος ή συντήρηση». Με την έννοια αυτή, έρχεται η έκκληση στους πολίτες να μας στηρίξουν με την ψήφο τους, να μας δώσουν το υψηλότερο δυνατό αποτέλεσμα –διεκδικούμε το διψήφιο ποσοστό –ώστε να πάρουμε την τρίτη εντολή. Για να θέσουμε σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα: Είστε έτοιμοι να συμβάλετε στη διαμόρφωση μιας προοδευτικής διακυβέρνησης, που έχει ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ η πατρίδα μας, την ώρα που αντιμετωπίζει πολύ δύσκολες συνθήκες τόσο στην οικονομία όσο και στα εθνικά θέματα; Οχι ως μια ακόμη συγκυριακή σύμπραξη κομμάτων επειδή «δεν βγαίνουν τα κουκιά», αλλά ως μια ειλικρινή, ιστορικά υπεύθυνη και συνεπή συμφωνία; Μπορεί να σχηματιστεί μια κυβέρνηση εθνικής ευθύνης στη βάση ενός συμφωνημένου προγράμματος;
Αυτό από σήμερα, σε όλους τους τόνους, το λέμε ξεκάθαρα. Οχι για να ξεφύγουμε. Αλλά γιατί βλέπουμε μπροστά μας κινδύνους και αδιέξοδα που έρχονται ή και που μπορεί να προκύψουν.
Αλλά και η επισήμανσή μας να αναμένουμε το μετεκλογικό τοπίο και τις έδρες που θα διαθέτει το κάθε κόμμα έχει προφανώς τη μεγάλη πολιτική αξία της! Οι αριθμοί 180 και 200, που αναφέρονται στην άθροιση ψήφων, αφορούν τη δυνατότητα σχηματισμού προεδρικής πλειοψηφίας και τη δυνατότητα αλλαγής του εκλογικού νόμου και ισχύος του από τις επόμενες εκλογές αντιστοίχως!
Αν οι 180 ψήφοι στο μετεκλογικό τοπίο είναι πολιτικά επιτεύξιμες, ο στόχος για κυβέρνηση ευρύτερης εθνικής συνεννόησης προφανώς διευκολύνεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα σκεφτεί πολύ να είναι 4 χρόνια στην αντιπολίτευση!
Ομως, όσοι και όσες επιμένουν, παρά τις παραπάνω επισημάνσεις, σε μετεκλογική μας συμπόρευση μόνο με τη ΝΔ πρέπει να δώσουν πειστικές απαντήσεις, πέραν των άλλων, για τη «βιωσιμότητα» μιας τέτοιας προοπτικής.
Γιατί είναι προφανές ότι θα πρέπει να συνυπολογίζουν ότι στην περίπτωση αδυναμίας των ΝΔ και Κινήματος Αλλαγής να συγκεντρώσουν 180 ψήφους –ΚΚΕ και ΧΑ θα απέχουν –τον Ιανουάριο του 2020, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προκαλέσει, κατά τα ειωθότα, νέες εκλογές. Και αυτές οι εκλογές θα γίνουν… με την απλή αναλογική.
Στην περίπτωση αυτή μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ωφελούνταν. Μόνος στην αντιπολίτευση, να «πετάει πέτρες» απέξω και χωρίς να χάνει τους πολίτες-πελάτες που έχει δημιουργήσει. Και αυτό θα είναι κατορθωτό, μια και θα είναι πολύ λίγο χρόνο εκτός εξουσίας. Θα τους «τσιμεντάρει» με το χειροπιαστό «Επανερχόμαστε»!
Δεν αντιλαμβάνονται ότι η χώρα τότε θα μπει σε, ούτως ή άλλως, δύσκολες επιλογές; Ή στην καταφυγή σε τρίτες εκλογές, σε διάστημα λιγότερο του χρόνου(!), ή στην αναζήτηση υποχρεωτικής, πλέον, συγκυβέρνησης και με τον ΣΥΡΙΖΑ –θα χρειάζονται 3 ή και 4 κόμματα για σχηματισμό κυβέρνησης.
Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ
