Κάθε φορά που η κυβέρνηση είναι για τα καλά στριμωγμένη από τα αδιέξοδα τα οποία με τον πολιτικό της τυχοδιωκτισμό και την ανεπάρκειά της παράγει, ο Πρωθυπουργός «θυμάται» τη συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση έχει σήμερα να αντιμετωπίσει εφιαλτικά αδιέξοδα: Το αφήγημα περί καθαρής εξόδου από τα μνημόνια καταρρίπτεται καθημερινά από τους αμείλικτους αριθμούς και από τα πιο έγκυρα χείλη αρμόδιων ευρωπαίων αξιωματούχων. Οι μικροπολιτικοί χειρισμοί της υπονόμευσαν κάθε προοπτική για την αναγκαία εθνική συναίνεση στο Σκοπιανό και η αδιαλλαξία της άλλης πλευράς καθιστά τις αισιόδοξες προβλέψεις της παντελώς ανεδαφικές. Η αδυναμία της να αντιμετωπίσει την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στην Κύπρο και στο Αιγαίο είναι απόλυτη, με αποκορύφωμα τη σύλληψη και φυλάκιση των δυο ελλήνων στρατιωτικών. Και τέλος, οι άνθρακες που παράγει η σκευωρία γύρω από το υπαρκτό διεθνές σκάνδαλο της Novartis, όπου οι κατηγορίες εδράζονται σε κουκουλοφόρους μάρτυρες και σε σημειώματα στα οποία αναγράφονταν τηλέφωνα απέχουν πολύ από τον θησαυρό που ανέμενε. Είναι απόλυτα κατανοητό λοιπόν γιατί στη σημερινή εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία η κυβέρνηση επαναφέρει το περίφημο μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων, με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει προεκλογικά να απευθυνθεί στο θυμικό των ψηφοφόρων. Στόχος του θα είναι να ξυπνήσει διχασμούς και διαχωριστικές γραμμές με όρους του παρελθόντος, απομακρύνοντας από το επίκεντρο των διλημμάτων το παρόν και το μέλλον. Ας μιλήσουμε, όπως οφείλουμε, για το τι και ποιος είναι σήμερα προοδευτικός με όρους παρόντος και μέλλοντος. Προοδευτικός είναι σήμερα όποιος εγγυάται τη λειτουργία των θεσμών και του κράτους δικαίου. Εκείνος που δεν επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τους θεσμούς ή να τους χειραγωγήσει. Εκείνος που δεν καταστρατηγεί τη διάκριση των εξουσιών προκειμένου εκτός από την κυβέρνηση να καταλάβει και την εξουσία, να εγκαθιδρύσει δηλαδή ένα απολυταρχικό και ανεξέλεγκτο καθεστώς.
Προοδευτικός είναι εκείνος που επιδεικνύει μηδενική ανοχή στη βία και την ανομία απ’ όπου και αν προέρχονται. Αυτός που διασφαλίζει τον νόμο και την τάξη, τα οποία λειτουργούν κατεξοχήν προς όφελος των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Αυτός που δεν ανέχεται το μπάχαλο, το άβατο, τις καταλήψεις πανεπιστημίων και δημόσιων χώρων, τους τραμπουκισμούς και τις εισβολές σε δημόσιους χώρους γιατί, εκτός των άλλων, η ανοχή αυτή ανοίγει λεωφόρους για την επέλαση της χρυσαυγίτικης λαίλαπας.
Προοδευτικός είναι εκείνος που επιδιώκει την κάθαρση και τη διάφανη λειτουργία του κράτους με ουσιαστικές πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες. Αυτός που δεν στήνει σκευωρίες με στόχο την γκεμπελική εξόντωση των αντιπάλων. Αυτός που δεν διαιωνίζει τη διαφθορά και τη διαπλοκή αναδεικνύοντας νέους, φίλα προσκείμενους πρωταγωνιστές.
Προοδευτικός είναι εκείνος που θέτει ως προτεραιότητα την εξυπηρέτηση του πολίτη και αντιλαμβάνεται την αξιολόγηση ως έναν αυτονόητο μηχανισμό διασφάλισης της εξυπηρέτησης αυτής. Εισάγει παντού στον δημόσιο τομέα την αξιολόγηση υπερβαίνοντας συνδικαλιστικά και συντεχνιακά αναχώματα προς όφελος της κοινωνίας. Προοδευτικός είναι, τέλος, εκείνος που επιλέγει τη γλώσσα της αλήθειας. Εκείνος που σηματοδοτεί την έξοδο της χώρας από την επιτροπεία και το τέλος της οικονομικής και ευρύτερης χρεοκοπίας μας μέσα από ένα νέο υπόδειγμα άσκησης της εξουσίας. Μακριά από τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία, τον διχασμό και τα ψέματα.
Είναι δυνατόν κάποιος σήμερα να εντάξει τον Πρωθυπουργό και τον ΣΥΡΙΖΑ στο μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων;
Η Μιλένα Αποστολάκη είναι πρώην υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης
