ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ

Λέει, μεταξύ άλλων, δύο πολύ σημαντικά πράγματα ο καθηγητής Αλιβιζάτος στη συνέντευξη που παραχώρησε στα «ΝΕΑ» ανοίγοντας τη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση. Το ένα είναι ότι ο καταστατικός χάρτης μιας χώρας δεν πρέπει να είναι ένα ανελαστικό κείμενο, αλλά ευεπίφορο σε αλλαγές. Το δεύτερο συναρτάται άμεσα με το πρώτο: η πόλωση δεν έχει θέση σε καμία συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Η διχόνοια, όπως τονίζει χαρακτηριστικά, δεν πρέπει να αγγίζει τους θεσμούς.

Ο επιφανής συνταγματολόγος κρούει στην ουσία τον κώδωνα του κινδύνου. Η χώρα μας έχει πληρώσει στο παρελθόν, όχι μόνο το απώτερο αλλά και το πολύ πρόσφατο, το κλίμα διχόνοιας που καλλιέργησαν σκοπίμως πολλές φορές πολιτικές δυνάμεις προσδοκώντας οφέλη. Αν όμως αυτή η τακτική είναι χαρακτηριστική της πολιτικής μας ζωής, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μολύνει και τη συνταγματική αναθεώρηση. Κι ο λόγος είναι προφανής: το Σύνταγμα είναι το ιερό κείμενο της δημοκρατίας. Και ως τέτοιο απαιτεί συζήτηση σε βάθος, όχι άγονους διαξιφισμούς και μικροκομματικούς ανταγωνισμούς.

Ο συνταγματικός χάρτης μιας χώρας είναι το σύνολο των κανόνων της πολιτικής και της οικονομικής συμβίωσης μιας κοινωνίας. Οι κοινωνίες όμως αλλάζουν, δεν είναι στατικές. Αυτή ακριβώς η αλλαγή, σύμφυτη με την έννοια της ίδιας της ζωής, οδηγεί και στην αναθεώρηση των κανόνων. Οπως οδηγεί και το γεγονός ότι η πράξη αποδεικνύει πολλές φορές ότι οι κανόνες είναι ανεφάρμοστοι ή ακατάλληλοι –οι διατάξεις περί ευθύνης υπουργών είναι το πλέον τρανό παράδειγμα.

Ο χρόνος έχει ωριμάσει για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Καιρός είναι να επιδείξει και το πολιτικό σύστημα τη δέουσα ωριμότητα.