Η στρατηγική της τρίτης εντολής

Και τώρα τι; Το Συνέδριο έγινε, η εσωκομματική ομογενοποίηση, αργά αλλά σταθερά, προχωράει και το Κίνημα Αλλαγής βρέθηκε, πριν ακόμα περάσει μία εβδομάδα, γι’ άλλη μια φορά μπροστά στο αμείλικτο ερώτημα των μετεκλογικών συνεργασιών. Η Φώφη Γεννηματά δεν εμφανίστηκε όμως διατεθειμένη να συνεχίσει μια τέτοια συζήτηση και για πρώτη φορά παρουσίασε τα δεκατρία σημεία πάνω στα οποία θα μπορούσε να χτιστεί μια προγραμματική συμφωνία για μετεκλογική συνεργασία. «Το Κίνημα Αλλαγής θα πάρει εντολή» ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία της η επικεφαλής –και, εκτός από τον προφανή στόχο το Κίνημα Αλλαγής να αναδειχθεί τρίτο κόμμα, η φράση περιείχε ένα έμμεσο μήνυμα για τον πρώτο της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης: για να υπάρξει συμφωνία, αυτή θα στηριχθεί στους προοδευτικούς άξονες που το Κίνημα Αλλαγής θέτει ήδη από τώρα.

«Εχετε ακούσει ποτέ στην Ελλάδα κόμμα να συζητά για προγραμματικές συμφωνίες πριν από τις εκλογές;» σχολίασε υψηλόβαθμο κεντροαριστερό στέλεχος σε συνομιλητές του, τονίζοντας πως η ηγεσία του νέου φορέα έχει επιλέξει να ακολουθήσει μέχρι τέλους τα σημεία σύγκλισης, που αφορούν ζητήματα από τη συνταγματική αναθεώρηση έως την αποκομματικοποίηση του κράτους. Τα σημεία αυτά στο άμεσο μέλλον θα εξειδικευτούν ακόμα περισσότερο, με δημιουργία των αντίστοιχων ομάδων μέσα στο Κίνημα Αλλαγής, ενώ σταδιακά θα παρουσιαστούν και στα μέλη του νέου φορέα –εκτός αν ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές προλάβουν τον κομματικό σχεδιασμό.

Μια τέτοιου είδους συμφωνία όμως δεν είναι πάντα εύκολη –ειδικά αν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το πρώτο κόμμα ακολουθεί μια πιο συντηρητική πολιτική. Σ’ αυτό το σημείο στο τραπέζι έπεσε το σενάριο της τρίτης εντολής: αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, η Φώφη Γεννηματά, ως τρίτο κόμμα, να πάρει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με πρόταση για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, που απευθύνεται εκ των πραγμάτων και στον δεύτερο. Το εκλογικό σύστημα αποκλείει, προφανώς, σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς τη συμμετοχή του πρώτου, όμως με αυτόν τον τρόπο η Γεννηματά θα επιδιώξει την εθνική συνεννόηση στην οποία στηρίζει το πρόγραμμά της. Η τρίτη εντολή λύνει τα χέρια της, καθώς της επιτρέπει να διατηρήσει την αυτονομία της παράταξης, ενώ την διευκολύνει και εσωκομματικά, σε σχέση με όσους ίσως εμφανίζονται επιφυλακτικοί στο ενδεχόμενο μιας συγκυβέρνησης με την ΝΔ.

Αρνητικοί στις επιθέσεις φιλίας. Παράλληλα, μετά το πέρας των εργασιών του Συνεδρίου όλα δείχνουν πως το Κίνημα Αλλαγής δεν δείχνει διατεθειμένο να προσφέρει σανίδα σωτηρίας στην κυβέρνηση. Στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν αντιληφθεί τις προσπάθειες για προσέγγιση των στελεχών τους, τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από Το Ποτάμι, οι οποίες όμως πέφτουν στο κενό –τουλάχιστον για τα στελέχη της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Η απόκρουση πάντως των επιθέσεων φιλίας, που αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διάστημα, έγινε παραπάνω από εμφανής στις ομιλίες όλων των μελών του Πολιτικού Συμβουλίου κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου. «Εχουμε βρει τις ισορροπίες μας, είμαστε ενωμένοι και στα μεγάλα ζητήματα και στις προτεραιότητες που θέτουμε έχουμε συμφωνήσει όλοι», παρά τις «μικρές διαφωνίες», ανέφερε (στον Σκάι) ο Σταύρος Θεοδωράκης.

Το Μακεδονικό. Η μεγαλύτερη κρίση για την ενιαία στάση του κόμματος αναμένεται να είναι το Μακεδονικό, για το οποίο το περασμένο διάστημα είχε καταγραφεί διάσταση απόψεων μεταξύ των δύο Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Ο Θεοδωράκης ωστόσο τόνισε πως «η ψηφοφορία για το Μακεδονικό θα εξαρτηθεί από την πρόταση που θα υπάρξει», επισημαίνοντας πως «Το Ποτάμι και το Κίνημα Αλλαγής κρατούν ενιαία στάση στο ζήτημα επιθυμώντας την επίλυσή του με μια σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις, αλλά με συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τη μεριά των Σκοπίων».