Ο ένας επαναλαμβάνει από τα Ψαρά αυτό που «δηλώνει η Ευρώπη». Ο άλλος μετά την παρέλαση, την –κατά τα λεγόμενά του –«ημέρα της παλιγγενεσίας», με το επίδοξα εθνεγερτικό ύφος του πολιτικού προϊσταμένου των Ενόπλων Δυνάμεων, δηλώνει πως «όποιος αμφισβητήσει την εθνική κυριαρχία μας θα τον συντρίψουμε, όπως έκαναν οι Ελληνες το 1821». Ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας, πάλι, επιμένει στο γνωστό διακηρυκτικό του στυλ, τύπου «θα υπερασπιζόμαστε πάντοτε, δίχως ίχνος εκπτώσεων, την Ελευθερία μας, κατ’ επέκταση δε τα σύνορα, το έδαφος και την κυριαρχία της πατρίδας μας και της μεγάλης ευρωπαϊκής μας οικογένειας». Κι ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας; Τώρα, ασχολείται με τα Σκόπια. Αυτή η 25η Μαρτίου δεν ήταν σαν τις άλλες. Και πώς θα μπορούσε με δύο έλληνες στρατιωτικούς στις φυλακές της Αδριανούπολης; Εξού και όλοι αναφέρθηκαν στις σχέσεις με την Τουρκία Αν κάτι, όμως, τόνισε η ημέρα –πέρα από την ένταση στα ελληνοτουρκικά –είναι πως οι φωνές στην εξωτερική πολιτική είναι πολλές. Από τη συγκρατημένη του Πρωθυπουργού περνάμε στον βερμπαλισμό του Καμμένου πολύ εύκολα.
Η ιδιάζουσα αυτή πολυφωνία είχε φανεί από την κυβερνητική στάση στο Μακεδονικό. Κι όχι μόνο η πολυφωνία. Ενας από τους άγραφους κανόνες του παρελθόντος, που δεν έχει ακολουθήσει το Μαξίμου, θέλει την εξωτερική πολιτική ως το κατεξοχήν πεδίο στο οποίο οι πολιτικές αντιπαραθέσεις δίνουν τη θέση τους στην ουσιαστική επικοινωνία. Σύμφωνα με έμπειρο κοινοβουλευτικό και ιστοριοδίφη υπάρχει, βέβαια, ιστορικό προηγούμενο. «Τον Οκτώβριο του 1915 η Αγγλία προσέφερε την Κύπρο στην Ελλάδα ως αντάλλαγμα για τη συμμετοχή της στο πλευρό της Αντάντ στον Α’ Παγκόσμιο. Τότε τα πολιτικά πάθη ήταν τόσο έντονα που η κυβέρνηση δεν είχε καν απαντήσει στην πρόταση». Στην ανάγνωσή του, τηρουμένων των αναλογιών, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σήμερα. Τι; «Η παρούσα κυβέρνηση έχει θέσει την εξωτερική πολιτική στην υπηρεσία της εσωτερικής». «Οι χειρισμοί της» προσθέτει «δείχνουν πως στρέφει πάντα το βλέμμα στην εντός συνόρων ατζέντα με στόχο την παραγωγή φευγαλέων εντυπώσεων για εσωτερική κατανάλωση». Οπότε, παραφράζοντας τον Κίσινγκερ, ας ελπίσουμε ότι δεν θα προκύψει κρίση την επόμενη εβδομάδα γιατί το πρόγραμμα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι πλήρες.
